assassin's creed

Assassin's Creed przejawia skłonności do zostania kolejną cyfrową telenowelą, której wzruszające odcinki otrzymujemy w regularnych odstępach, ale kompletnie nie pamiętamy dlaczego to wszystko się zaczęło. Mnogość wątków, koneksje między postaciami oraz chronologię wydarzeń trudno ogarnąć, jeśli nie dysponujemy notatkami lub kompendium wiedzy. Oprócz tego powstają jeszcze edycje dla urządzeń mobilnych, opowiadania, filmiki i komiksy, skutecznie utrudniające orientację w sytuacji. Fakt rozrastania...

Ubisoft z pewnością nie może zaliczyć debiutu Assassin's Creed: Unity do szczególnie udanych. Gracze narzekają nie tylko na słabą optymalizację (ten problem nie jest żadną nowością w przypadku tej firmy), ale również na masę dziwnych błędów, które potrafią doszczętnie zniszczyć radość płynącą z zabawy. Sprawy skomplikowały się do tego stopnia, że nawet inwestorzy powiedzieli Ubisoftowi dosyć - czego efektem była gwałtownie spadająca cena akcji. Co na to wszystko sama producent? Korporacja...

Wokół wymagań sprzętowych pecetowej wersji Assassin's Creed: Unity zrobiło się głośno, kiedy światło dzienne ujrzały dość zaskakujące informacje, że szanowny Ubisoft w minimalnej konfiguracji rekomenduje kartę graficzną GeForce GTX 680. Poprzeczkę ustawiono bardzo wysoko zważywszy na pozycję startową... Jednak początkowe zdziwienie szybko ustąpiło miejsca irytacji, bowiem koncern już wielokrotnie udowadniał swój antytalent do optymalizacji. Sztandarowym przykładem owej niekompetencji jest...

Cholerni piraci! Obszczymury zafajdane! Wlezie taki chojrak do gospody w brudnych buciorach, wysiorbie beczkę jamajskiego rumu i wszczyna bardachę, spokojnych obywateli strasząc. Zamiast uczciwej pracy na plantacji trzciny cukrowej poszukać, rozbija się szemrane towarzystwo zdezelowanymi łajbami, wypatrując łatwego zarobku pomimo patroli angielskiej marynarki, która za punkt honoru postawiła sobie tępienie korsarzy. Panie, daj pan spokój... W przemyśle rozrywkowym też przyzwoitości nie uświadczysz, bo...

W skupieniu kroczę pośród tłumów, kolejny raz niosąc uświęconą wolę swoich mocodawców. Dyskretnie wtapiam się w otoczenie, obserwuję, czekam, planuję ... Ludzkie życie leży w moich rękach. Wyrok zapadł, ja zaś jestem niezawodnym narzędziem do jego wykonania. Ofiara, choć beztrosko delektuje się rześkim powietrzem, jest już praktycznie martwa, tylko jeszcze o tym nie wie. I nie dowie się do ostatniej sekundy, gdy zatopię zimne ostrze w jej ciele, gdy odbiorę ostatnie tchnienie. Zanim w konwulsjach...