Test obudowy Fractal Design Focus G – szwedzki bar mleczny?

Fractal Design Focus G - Wygląd wewnętrzny #2

Fractal Design Focus G i jego wewnętrzna, górna część nieco zaskakuje po bardzo przyjemnych doświadczeniach z innymi partiami obudowy. Widoczne są tutaj dwa otwory dla wentylatorów 120- lub 140-milimetrowych, które zabezpieczone są przed kurzem. Mowa jednak o przykręcanych filtrach montowanych od wewnątrz. Czyli jeden z najgorszych możliwych w czyszczeniu wariantów. Fanów chłodzeń cieczą ponownie zasmucę – nie ma tu zbyt wiele miejsca na chłodnicę. Mowa o około 32 milimetrach licząc od blachy, aż do laminatu płyty głównej.

Nieco dalej obecna jest klatka dla dwóch urządzeń w standardzie 5,25”. Zastosowanie konstrukcji pełnowymiarowej nieco dziwi, biorąc pod uwagę, że wszystkie modele Fractal Design Focus G wyposażono w duże akrylowe okno. Co gorsze klatka jest przynitowana, więc bez poważnych ingerencji (czytaj rozwiercania nitów i utraty gwarancji) zbyt dużo tutaj nie zwojujemy. Montaż napędów czy regulatorów obrotów przebiega standardowo i potrzebne są klasyczne śrubki. Nie ma mowy o żadnych wynalazkach w postaci brzydkich, tandetnych i plastikowy zatrzaskach.

Dodatkowo Fractal Design Focus G posiada na przodzie dwa fabryczne wentylatory 120-milimetrowe. Są to jednostki Fractal Design Silent Series LL wyposażone w 9 przezroczystych łopatek oraz jasne, białe podświetlenie LED. Ich maksymalne obroty sięgają 1200 RPM, zaś przewód zakończony jest 3-pinową wtyczką. Jako fan ciszy powiem, że jak na ten segment cenowy jest nieźle. Wentylatory na maksymalnych obrotach są zdecydowanie słyszalne, acz mowa o cichym szumie powietrza, a nie łożyskach. Dużo lepiej wygląda to po zmianach na płycie głównej, gdzie nadal dostarczane jest sporo zimnego powietrza, acz generowany hałas znacznie spada. Wygląda to lepiej niż u cenowej konkurencji w postaci SilentiumPC czy Zalmana.

A jak wygląda przedni panel od drugiej strony? Jego demontaż jest prosty – łapiemy na dole i ciągniemy ku sobie. Dużo siły nie trzeba bo trzyma się on na sześciu plastikowych zaczepach. Niestety ujawnia się tutaj jeden z minusów obudowy – przedni filtr to na stałe montowana gąbka. Jej czyszczenie będzie problematyczne. W oczach tracą również wentylatory, których praca o ile jest poprawna tak błyszczący czarny i przezroczysty plastik wyglądają po prostu tandetnie. Prócz tego większych zastrzeżeń brak, całość jest sztywna i solidna. Spory plus za to, że panel I/O nie jest połączony ze zdejmowaną pokrywą.

To chyba tyle z oglądania obudowy, odkryliśmy prawie wszystkie jej tajemnice zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne. Podobnie jak i wcześniej w konstrukcji Fractal Design Focus G udało nam się znaleźć kilka uchybień, ale nie było to nic wielkiego. Trudno nawet mówić to u wadach, biorąc pod uwagę koszt obudowy oraz to w jakiego odbiorcę celują. O ile majsterkowicze i bardziej wymagający konsumenci mogą narzekać na mało miejsca dla nośników danych czy znikome przystosowanie pod chłodzenie cieczą, tak podstawowi użytkownicy powinni być więcej niż zadowoleni. Pora złożyć całą jednostkę i sprawdzić czy nie odkryjemy czegoś jeszcze, próbując uporządkować okablowanie.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »