Test AVM FRITZ!Box 3270 i AVM FRITZ!Powerline 500e

AVM FRITZ!Box 3270 - oprogramowanie: Opcje ogólne / Internet / Kontrola rodzicielska / QoS / VPN

Jeśli chodzi o urządzenia sieciowe, do których należą oczywiście routery, dla końcowego użytkownika kluczowym aspektem przy ich kupnie nie jest raczej wygląd, ale możliwości zainstalowanego oprogramowania, a także wydajność. Dokładnie taką filozofię wyznaje firma AVM w przypadku routera FRITZ!Box 3270. Pierwsze wrażenie było w zasadzie nijakie - ot zwykły router ADSL, jak dziesiątki innych. Czas więc teraz przyjrzeć mu się od strony software'owej. Może na tym polu urządzenie to nas w jakiś sposób zaskoczy?

Pierwsze, co ujrzymy po uruchomieniu routera i przejściu do panelu konfiguracyjnego (domyślny adres 192.168.188.1) będzie prośba o zabezpieczenie do niego dostępu poprzez ustanowienie hasła. Krok, naszym zdaniem, bardzo dobry, gdyż wielu użytkowników o tej czynności raczej zapomina, o ile producent fabrycznie nie przewidział żadnej ochrony interfejsu. Jednak już na samym starcie musimy wytknąć firmware główną wadę, mianowicie brak tłumaczenia panelu na język polski. Przejawia to nieco dziwną politykę AVM, gdyż zwykle jest odwrotnie – na opakowaniu multum informacji po angielsku, interfejs natomiast zostaje spolszczony.

Dalej uraczeni będziemy kreatorem, który w podstawowym zakresie umożliwi konfigurację testowanego urządzenia, co mimo anglojęzycznego interfejsu, z pewnością pomoże wielu początkującym użytkownikom.

Nawet, jeśli nie zdecydujemy się na usługi owego kreatora, zawsze będziemy mogli do niego powrócić bezpośrednio z panelu administracyjnego.

Jeśli jednak uznamy, że wiemy lepiej, czego nam do szczęścia ze strony routera potrzeba, możemy oczywiście opuścić kreator. Krok ten spowoduje przejście do zakładki Overview przedstawiającej najważniejsze informacje o konfiguracji routera. Na tym etapie dobrze będzie wspomnieć o dwóch trybach udostępniających mniej lub bardziej zaawansowane opcje: Standard i Advanced. My skupimy się na razie na wersji dla użytkowników ogarniętych nieco w tematyce sieciowej, gdyż tryb standardowy to po prostu Advanced minus kilka opcji.

Wszelkie ustawienia związane w jakikolwiek sposób z połączeniem internetowym zgrupowano pod jedną pozycją menu – Internet. Z tego miejsca dokonamy wyboru rodzaju naszego połączenia internetowego, wsparcia dla adresowania IPv6 oraz wyboru serwera DNS. Spośród możliwych typów łącza WAN możemy wybrać modem DSL, sieć LAN oraz połączenie mobilne przez dołączony do portu USB modem 3G/4G. Jeśli zdecydujemy się na trzecią opcję i nasz modem zostanie poprawnie przez router rozpoznany, w menu pojawi się dodatkowa pozycja – Mobile Communications, gdzie ustawimy szczegóły naszego mobilnego połączenia internetowego. Router niestety, nie będzie raczej w stanie poradzić sobie z najnowszymi donglami USB 4G – jeden z testowych modemów Huawei E3276 za żadne skarby nie chciał z FRITZ!Box'em współpracować. Dopiero przełożenie karty SIM do starszego modemu HSPA, Huawei E1750 pozwoliło nawiązać łączność z siecią WWW.

Z ciekawszych funkcji możemy tu wymienić opcję monitorowania ilości ruchu wychodzącego/przychodzącego w aktualnym dniu, tygodniu czy całym miesiącu.

Nie mogło zabraknąć oczywiście mechanizmu kontroli rodzicielskiej, gdzie będziemy mogli szczegółowo zdefiniować dni oraz godziny, kiedy nasze pociechy otrzymają dostęp do globalnej sieci. Restrykcje mogą zostać nałożone także na poszczególne strony WWW (poprzez white- i blacklisty), a także na konkretne aplikacje sieciowe.

AVM FRITZ!Box 3270 udostępnia także prosty mechanizm QoS, umożliwiający przydzielenie priorytetu dla aplikacji w zależności od jej rodzaju i "ważności". Przykładowo, jeśli jakaś usługa wymaga nieprzerwanej transmisji danych, można przyporządkować ją do grupy aplikacji czasu rzeczywistego, przez co będzie ona miała bezwzględne pierwszeństwo w dostępie do całego pasma – cały pozostały ruch zostanie zablokowany. Na karcie odpowiadającej za QoS wkradł się pewien chochlik – nie został przetłumaczony na angielski przycisk "Neue Regel". Z drugiej strony, nie trzeba chyba znać języka niemieckiego, by zdać sobie sprawę, co spowoduje kliknięcie w to miejsce ;) Podwaliny obydwu mechanizmów kontroli rodzicielskiej wraz z QoS znajdują się na zakładce Lists. To tutaj ustawimy listy z dozwolonymi/zablokowanymi stronami czy też adresami oraz zdefiniujemy aplikacje, jakie chcemy objąć kontrolą jakości usług.

Wszystkie opcje związane z bezpieczeństwem sieciowym i możliwościami dostępu do naszej sieci z zewnątrz znajdziemy na zakładce Permit Access. Oprócz tak oczywistej funkcji, jak przekierowywanie portów otrzymujemy wsparcie dla usługi Dynamic DNS.

Poza tym, router pozwala na łączenie się z jego panelem administracyjnym i konfigurację z Internetu przez protokół HTTPS, a także na dostęp do plików zgromadzonych na podłączonym nośniku USB przez FTP/FTPS. Wartą wzmianki jest opcja stworzenia maksymalnie do 8 tuneli VPN za pośrednictwem protokołu IPsec. W tym celu będziemy jednak zmuszeni użyć aplikacji FRITZ!VPN dostępnej za darmo na stronie producenta.

Innym sposobem dostępu do zasobów w naszej domowej sieci komputerowej z niemalże każdego miejsca na świecie jest założenie konta MyFRITZ! Po tejże operacji logując się na stronie myfritz.net uzyskamy bezpieczne połączenie z routerem, a przez to także i do udostępnianych danych.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »