Recenzja Lenovo Tab P11 Pro – dopracowany i doposażony tablet, który może zawstydzić flagowe modele konkurencji

Lenovo Tab P11 Pro – zestaw, wygląd i użytkowanie

Tablet przybywa do nas w otwieranym od góry utwardzanym opakowaniu, utrzymanym w bieli i fiolecie. Producent klasycznie umieścił tu kilka logotypów sugerujących, z czym mamy do czynienia. I tak wspomniano tu o ultracienkiej i lekkiej budowie, 11,5-calowym ekranie OLED 2K, czterech głośnikach marki JBL, wsparciu dla rysika Lenovo Precision Pen 2, czy też o implementacji Dolby Vision i Dolby Atmos. Na froncie opakowania jest też render przedstawiający tablet w towarzystwie magnetycznego etui z klawiaturą i wspomnianym już rysikiem. Oprócz nadmienionego wyposażenia, wewnątrz odnajdziemy także 1,5-metrowy przewód USB-A do USB-C. Służy on oczywiście do ładowania urządzenia bądź przesyłania danych, a uraczono go dodatkowo rzepem do organizacji ewentualnego nadmiaru kabla. W zestawie nie zabrakło również sieciowej ładowarki 20 W, a więc dostosowanej do maksymalnej mocy, z jaką możemy ładować tablet. Dalej znajdziemy też kluczyk do wyciągania tacki na kartę microSD oraz typową papierologię. Na testy przyjechała do nas maksymalnie doposażona wersja, a więc bogata w magnetyczne etui z klawiaturą i rysikiem (zdaje się, że na naszym rynku nie ma wersji bez tych akcesoriów). Etui składa się z dwóch niezależnych od siebie części, co oznacza, że możemy używać wyłącznie magnetycznej ochrony plecków tabletu, będącej też stojakiem-podpórką. Druga część, która doczepiana jest do dłuższej krawędzi tabletu to klawiatura z touchpadem. Pracuje ona z tabletem dzięki czteropinowemu złączu, dzięki czemu nie musimy jej oddzielnie ładować, czy też parować przez Bluetooth. Obie części wierzchnie etui pokryte zostały gustownym siwym materiałem, swą wytrzymałością przypominającym jeans, jednak przyjemniejszym w dotyku. Wyposażenie zestawu wieńczy rysik Lenovo Precision Pen 2 o 4096 poziomach nacisku i baterią działającą na jednym ładowaniu do 1000 godzin. Rysik można też umieścić w dedykowanym mu etui, by następnie mieć go zawsze blisko tabletu,

Jak już wspominałam, Lenovo Tab P11 Pro robi bardzo dobre wrażenie, czy to w etui, czy bez. Póki jednak co, przyjrzyjmy się "gołemu" tabletowi. Mierzy on dokładnie 264 × 171 × 7 mm przy wadze 485 g. Ekran (do którego wrócimy później) okalają dość niewielkie ramki o grubości około 7 mm. Na jednej z nich (dłuższa krawędź) majaczą dwa "oczka" kamerek, z której jedna służy do odblokowywania ekranu dzięki rozpoznawaniu twarzy w 3D. Urządzenie cechuje aluminiowa ramka oraz takie same plecki utrzymane w dwóch odcieniach szarości. Rewers to także wysepka fotograficzna z dwoma obiektywami, pod którą znajdziemy doświetlającą diodę LED. A teraz wyobraźmy sobie, że trzymamy przed sobą urządzenie w położeniu horyzontalnym... I tak na lewej krawędzi odnajdziemy maskownice dwóch głośników, tackę na kartę nanoSIM oraz microSD, a także przycisk odblokowujący urządzenie, będący też skanerem linii papilarnych. Na prawej krawędzi są dwa kolejne głośniki oraz położony pośrodku port USB-C, który będzie nam służył nie tylko do ładowania urządzenia, ale także np. do podłączenia kompatybilnych słuchawek przewodowych. Na górnej krawędzi odnajdziemy z kolei dwa ujścia mikrofonu oraz wyraźnie oddzielone od siebie przyciski zarządzające głośnością. Dolna krawędź to już tylko 4-pinowe złącze magnetyczne Pogo oraz dwa, symetrycznie rozlokowane zagłębienia służące solidnemu zakotwiczeniu dedykowanej klawiatury. No właśnie, a co można powiedzieć o tej konstrukcji? Co do łączenia za sobą obu elementów etui nie mam żadnych zastrzeżeń. Podobnie ma się rzecz w przypadku rozkładania podpórki czy otwierania tabletu. Wszystko działa sprawnie, jest w dodatku solidne (podpórkę wyposażono w aż 4 zawiasy). Nawet osoby z talentem do dewastowania wszystkiego wokoło nie powinny się więc niepokoić. 

Wspomniana już klawiatura bardzo przyjemna w użytkowaniu. Oznacza to nie tylko całkiem spore klawisze, długi Shift, klawisze kierunkowe czy przydatne klawisze multimedialne, ale także jej kulturę pracy, która nie ustępuje klawiaturom laptopowym. W zasadzie cichy, niski i miękki (ale z wyczuwalnym punktem aktywacji) skok klawiszy przypominał mi tu biurową konstrukcję Logitech MX Keys (nasza recenzja), co niezaprzeczalnie jest świetną rekomendacją. Do pełni szczęścia, w klawiaturze Lenovo brakuje może podświetlenia, ale ekran tabletu jest na tyle jasny, że wystarczająco wyświetla znaki klawiatury, więc brak iluminacji byłoby szukaniem wad na siłę. Klawiatura ma także cztery gumki dystansujące, dzięki czemu po jakimś czasie nie dorobimy się rys czy choćby tylko zabrudzeń na ekranie. Osobiście obawiałam się zaimplementowanego w klawiaturę touchpada, jednak praktyka wyeliminowała wszelkie wątpliwości. Touchpad jest duży, pojemnościowy i sam w sobie jest też przyciskiem. Jeszcze fajniej, że obsługuje gesty (np. przewijania lub powiększania treści dwoma palcami), jednak ostatecznie dużo wydajniejszym rozwiązaniem będzie skorzystanie z dołączonego rysika, bądź podłączenie myszki poprzez łączność Bluetooth. Aby napisać e-mail z samochodu czy przejrzeć jakiś dokument na szybko touchpad wystarczy, jednak do bardziej zaawansowanych, a przede wszystkich dłuższych i precyzyjnych przedsięwzięć, może nie tyle nie wystarczyć, co skutecznie nas spowalniać. Nie jest to jednak wada tego konkretnego "gładzika", a touchpadów samych w sobie.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• następna ›
• ostatnia »