Test obudowy Corsair 2000D Airflow RGB - Mini-ITX chociaż wcale nie takie mini, skoro pomieści 360 mm AiO i GeForce RTX 4090

Test obudowy Corsair 2000D Airflow RGB - Zewnątrz

Front obudowy jest wykonany z drobnej metalowej siatki o geometrycznej strukturze, którą od wewnętrznej strony zabezpieczono metalowym filtrem przeciw kurzowi. Uzyskano tym samym solidny przepływ powietrza, ale czyszczenie takiego elementu do najprzyjemniejszych nie należy. Na spodzie umieszczono 2x USB-A, 1x USB-C, 1x Audio, przyciski Power i Reset, zatem dopóki obudowa będzie spoczywała na biurku, dostęp do portów jest optymalny. Gorzej jeżeli planujemy komputer trzymać bliżej podłogi. Przedni panel można oczywiście zdemontować, a wówczas naszym oczom ukazują się fabrycznie zamontowane wentylatory Corsair AF120 RGB Slim (15 mm grubości), których stelaż delikatnie wystaje poza szkielet obudowy. 

Obydwa boki obudowy Corsair 2000D Airflow RGB przykryto panelami o identycznej strukturze jak frontowy. Zapewniają więc swobodny przepływ powietrza, jednak czyszczenie zakurzonych otworów to średnia przyjemność. Producent przewidział jednak miejsce na dodanie maksymalnie trzech wentylatorów wyciągających. Co (nie)ciekawe, boczki przykręcane na szybko-śróbki można założyć do góry nogami, bo pasują nawet w takiej pozycji, niemniej górny panel będzie delikatnie odstawał. Trzeba więc zwracać uwagę, aby specjalne wcięcia były ustawione w odpowiednim kierunku. Osoby mniej dociekliwe mogą takiego zjawiska prawidłowo nie zdiagnozować, narzekając później na kiepskie spasowanie elementów obudowy. 

Tylna ścianka Corsair 2000D Airflow RGB odbiega od standardów, ponieważ znajdziemy tutaj magnetyczny filtr przeciwko kurzowi, osadzony w metalowych prowadnicach. Zwykle takowy występuje na spodzie lub górze obudowy. Ponownie nie zastosowano siateczkowego materiału, więc skuteczność owego rozwiązania będzie mniejsza. Po usunięciu filtra naszym oczom ukazuje się maskownica o geometrycznych kształtach, będących powiększoną wersją wzornictwa stosowanego w pozostałych częściach skrzynki. Funkcja tych otworów jest zasadniczo jedna - powinno tędy wylatywać powietrze, które wtłaczają 3x 120 mm umieszczone na froncie albo wyrzuca karta graficzna, której miejsce montażowe znajduje się dokładnie za stelażem. Wszystko zależy od konfiguracji. Ewentualnie można tutaj umieścić dwa 120/140 mm wentylatory lub chłodnicę 240/280 mm, jeżeli nie posiadamy zewnętrznego GPU bądź zajmuje pojedynczy slot.

Górna pokrywa obudowy Corsair 2000D Airflow RGB jest bardzo łatwa w demontażu, ponieważ utrzymuje pozycję dzięki czterem magnesom, wystarczy zatem silniejsze pociągnięcie i odkrywamy miejsce skąd wychodzi przewód zasilający. Jeżeli zastanawialiście się dlaczego producent na zewnątrz umieścił kilka rzepowych opasek w różnych miejscach, to chyba znaleźliście już odpowiedź. W zestawie jest także przedłużacz ustawiający kabel pod odpowiednim kątem. Reszta przewodów wychodzi z niewielkiego otworu widocznego na tylnej ściance. Struktura topu niczym nie odbiega od frontu i obydwu boków, niemniej pod spodem nie znajdziemy w zasadzie niczego interesującego. Na górnej nakładce centralnie wstawiono tylko srebrny logotyp Corsair, ułatwiający orientację w jakim kierunku zakładać panel. 

Spód obudowy Corsair 2000D Airflow RGB zawiera tylko jeden element wart bliższej uwagi. Plastikowa maskowania o znanej fakturze pełni jednak nadzwyczaj ważną funkcję, ponieważ tylko tunelem technicznym można podłączyć przewody HDMI, USB itp. Mimo wszystko chyba lepiej byłoby gdyby producent wstawił tutaj klasyczny pełnowymiarowy filtr przeciw kurzowi w sztywnej ramce (chociaż to tylko wywiew, więc nie traktowałbym tego w kategorii wad). Tymczasem maskownica pomimo sporych otworów nie została niczym zabezpieczona. Wywiew sam w sobie okazuje się potrzebny, ponieważ tędy będzie uchodziła część gorącego powietrza wrzucanego przez karty graficzne (głównie z blowerami). Obudowa spoczywa na czterech nóżkach z miękkimi podkładkami redukującymi drgania.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• następna ›
• ostatnia »