Test chłodzeń Arctic Liquid Freezer II 360 i 240 - Czy legendy okażą się prawdą? Czy Szwajcarzy oferują najlepsze AiO na rynku?

Test Arctic Liquid Freezer II - Budowa i wyposażenie #1

Chłodzenie Arctic Liquid Freezer II 240 przychodzi do nas zapakowane w granatowy karton z białymi nadrukami. Mowa o uproszczonym diagramie chłodzenia, skróconej specyfikacji oraz zdjęciach przestawiających kluczowe elementy i funkcje. W środku czeka nas lekkie zaskoczenie - Szwajcarzy w porównaniu do konkurencji starają się być "eko". Nie ma więc tutaj plastikowych wytłoczek, a zamiast tego chłodnica i pompka doczekały się papierowych zabezpieczeń, zaś akcesoria zapakowano w oddzielny kartonik. Oczywiście nie da się całkowicie uniknąć tworzy sztucznych - AiO nadal jest w foliowym worku, podobnie jak elementy montażowe. Zrezygnowano jednak z instrukcji, dostępna jest tylko online. Co ja zaliczam na minus - sporo użytkowników ma tylko jeden komputer, a na telefonie niewygodnie czyta się poradniki.

Kolejna niespodzianka, to fakt, że Arctic Liquid Freezer II 240 ma już przykręcone do chłodnicy wentylatory - to rzadkość wśród AiO. Co więcej przewody są już podłączone do splittera PWM, ułożone i ukryte. To zdecydowanie przyśpiesza instalację i jest zbawienne dla laików komputerowych, którzy nie czują się pewnie grzebiąc w komputerze. Dla entuzjastów może się jednak okazać sporym minusem, bowiem wszystko - wentylatory na radiatorze, wentylator VRM i pompka - korzysta z jednej wtyczki. To zaś utrudnia ustawienie własnych krzywych obrotów. Oczywiście wentylatory można odpiąć od dołączonego rozgałęźnika, ale trzeba je wpierw odkręcić, a prócz tego przewody zostały skrócone do... 4 centymetrów. A więc by wpiąć je do płyty głównej/dedykowanego kontrolera potrzeba przedłużek, których w zestawie nie ma.

Na kogoś, kto do tej pory nie miał kontaktu z układami Arctic Liquid Freezer II czeka jeszcze sporo niespodzianek. Chłodnica co prawda jest aluminiowa, ale zdecydowanie grubsza niż w innych AiO dostępnych na rynku - mowa o 38, zamiast 27 milimetrów. Trzeba mieć to na uwadze, bowiem nie do każdej obudowy takie rozwiązanie się zmieści. Doliczyć musimy przecież jeszcze miejsce dla wentylatorów. Tym samym przy montażu na górze małej obudowy całość może kolidować z radiatorami VRM i/lub wysokimi modułami RAM. Kolejne oryginalne rozwiązanie to 40-milimetrowy wentylator na bloko-pompce. Ma on za zadanie generować ruch powietrza w obrębie sekcji zasilania płyty głównej, a tym samym obniżać jej temperaturę. To spory plus dla osób planujących OC procesora i mocno oraz długo obciążających komputer.

Chociaż chłodzenie do tej pory zachwalam, to nie jest ono idealne. Ewentualne przywary są jednak raczej drobne, bardziej w formie "co mi nie pasuje". Po pierwsze oplot węży - jest luźny, w pewnych momentach grubszy, w innych cieńszy i nieprzyjemny w dotyku. Idąc dalej pozostaje design - chłodnica i wentylatory prezentują się bardzo ładnie, ale gorzej sprawa wygląda z bloko-pompką. Oczywiście każdy ma swój gust, ale gryzie się ona z resztą zestawu i jest po prostu "fikuśna". Sytuacji nie ratuje fakt, że zewnętrzna skorupa jest plastikowa, a końcówki węży są z wykończeniem na wysoki połysk. Zwłaszcza, że przewody nie są ruchome co utrudnia instalację i wymusza z góry określone konfiguracje w obudowie.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »