Razer Viper V2 Pro - test myszki przeznaczonej do gier FPS. Jak opłacalny jest jej zakup w rok po premierze?

Razer Viper V2 Pro – Pierwsze wrażenie, wygląd i jakość wykonania

W zestawie oprócz myszy znajdziemy nieodłączny odbiornik USB-A zapewniający łączność 2.4 GHz, przejściówkę-przedłużacz z USB-C do USB-A, a także opcjonalne grip tape'y na boki oraz główne przyciski myszy, które to za zadanie mają poprawić pewność chwytu. Jeśli chodzi o przewód, to służy on nie tylko do ładowania akumulatora myszki, ale także do przewodowego jej działania (np. w razie wyładowania się aku w trakcie gry). Jest to przewód wzbogacony tekstylnym oplotem, dość zwiewny, ale nie jest to ten poziom, co w przypadku np. produktów od Xtrfy. Do zestawu producent dorzucił jeszcze trzy naklejki oraz instrukcję obsługi. Jak na Razera przystało wszystkie wtyki uraczone zostały gumowymi zaślepkami, zaś spód myszki folią zabezpieczającą przed ewentualnym zarysowaniem ślizgaczy.

Jeśli chodzi o wielkość urządzenia, to gryzoń zalicza się raczej do tych średnich. Długością przypomina m.in. model Roccat Kone Pro, jednak jest zauważalnie węższy, a także zdecydowanie niższy. Razer Viper V2 Pro to także model zupełnie symetryczny, tyle tylko, że na lewym boku umieszczono przyciski o domyślnych funkcjach Dalej / Wstecz. Nie ma też żadnego przechylenia czy opadania żadnej ze stron ku podkładce. Kształt jest więc zupełnie bezpieczny, ale także i znajomy. Mamy wszak do czynienia z tym samym profilem skorupy, co w przypadku wspomnianego już chociażby Razera Viper Ultimate. Zmianie nie uległ nie tylko kształt, ale także i wymiary urządzenia. Ze względu na niski profil i brak mocniejszego uniesienia skorupy na środku, faworyzowanymi chwytami będą niezmiennie fingertip oraz claw.

Mysz w wariancie czarnym jest zupełnie... czarna. 99% jej obudowy jest też matowa i lekko chropowata. Znajdziemy niemniej kilka błyszczących wstawek sprawiających, że mysz jest ciekawsza wizualnie. Wspomniana chropowatość nader skutecznie zapobiega łapaniu tłustych odcisków palców, jednak sprzyja osadzaniu się kurzu. Taka, a nie inna faktura tworzywa dobrze wpływa jednak także na pewność chwytu, choć osobiście polecam skorzystać z dołączonych grip tape'ów, ponieważ poprawiają one kontrolę chwytu w sposób znaczący. Korpus myszki składa się z dwóch odciętych od reszty obudowy przycisków głównych, pod którymi spoczywają autorskie, optyczne przełączniki 3. generacji. Pod scrollem, który otrzymał podgumowanie, majaczy z kolei wielobarwna dioda LED, która wskazuje m.in. na poziom naładowania baterii. 

Na spodzie gryzonia dzieje się niewiele, a przynajmniej w porównaniu do modelu Ultimate. Nie ma więc złączy ładowania dedykowanych stacji ładującej, nie ma też suwaka on/off, nie ma także schowka na odbiornik USB. Wydaje się, że wszystkie te zmiany musiały nastąpić, żeby mysz mogła finalnie zostać odchudzona o tych 16 gramów. Wydaje się może, że to niewielka różnica, ale ostatecznie naprawdę ją czuć (zwłaszcza w bezpośrednim porównaniu). Wracając do rewersu - od teraz rolę włącznika i wyłącznika pełni przycisk ulokowany tuż przy sensorze. Pojedyncze jego wciśnięcia służą zapętlaniu poziomów DPI, zaś 3-sekundowe przytrzymanie uruchamia bądź wyłącza sprzęt. Rewers to także cztery ślizgacze 100% PTFE: dwa niewielkie na górnych krawędziach, jeden wokół sensora oraz jeden wzdłużny przy dolnej krawędzi. Ślizgacze są też odpowiednio zaoblone, co już na starcie wróży nienaganną pracą na podkładce.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• następna ›
• ostatnia »