Krótka historia wojen fanbojów... nie tylko w internecie

Wojenka #1 - konsola vs. komputer

Konsole do gier wypełniły pewną lukę na rynku: tam, gdzie nie były potrzebne wielofunkcyjne urządzenia, wykorzystywane zarówno do pracy, jak i zabawy – to właśnie małe, z reguły czarne skrzynki podłączane bezpośrednio do telewizorów stały się bazą cyfrowej rozrywki dla całej rodziny, która niekoniecznie chciała mieć w salonie szumiący wentylatorami komputer. Sięgając do początków historii konsol do gier, lat 70., właściwie dostrzeżemy, że pierwsze ich modele, np. Pong i Atari VCS, nie miały na początku żadnej konkurencji ze strony maszyn z klawiaturami. Dopiero sukces Apple II i Atari 400/800 pozmieniał nieco krajobraz.

Test wydajności Far Cry 5 PC - Wymagania adekwatne do grafiki

Atari 400 - niedrogie skrzyżowanie konsoli do gier i komputera, stało się początkiem rodziny maszyn, z których w Polsce najlepiej rozpoznawalne modele to Atari 65XE i 130XE

Później poszło już z górki: trzecia generacja konsol do gier, których najznamienitszymi przedstawicielami pozostają Nintendo Entertainment System (SNES/Famicom/Pegasus) oraz Sega Master System zderzyła się z komputerami 8-bitowymi: Commodore 64, Atari 800 XL, Apple IIc/Apple III. Czwarta generacja konsol do gier, zdominowana przez 16-bitowe systemy również nie miała lekko. W drugiej połowie lat 80. SNES, Sega Genesis i Neo Geo musiały mierzyć się z Amigą – uniwersalną, multimedialną konstrukcją. Pierwsza połowa lat 90. również należała do komputerów: w 1993 roku na ekranach PC pojawia się Doom.

Amiga 500 - doszukując się maszyn, które wprowadziły do domów multimedia i rozrywkę na poziomie automatów do gier nie sposób pominąć A500. Foto: Bill Bertram

Co z tego, że czwarta generacja konsol do gier nauczyła korzystać się z nośników optycznych (3DO, Amiga CD32), jeśli tak naprawdę dużo pozostało do nadrobienia w zakresie grafiki 3D? A Doom wyraźnie pokazał, czego oczekują gracze. Straty nadrobiła za to kolejna, piąta generacja konsol do gier: Sega Saturn, Nintendo 64 i PlayStation pokazały, że konsole do gier też potrafią grać w 3D. Jednego nie dało się już powstrzymać: komputery osobiste nabierały mocy. I to nie tylko tej drzemiącej w megahercach procesorów – druga połowa lat 90. to szybki wzrost wydajności akceleratorów graficznych, u którego podstaw tkwi kariera 3dfxa i kart Voodoo.

Test wydajności Kingdom Come: Deliverance - Jesień średniowiecza

Karta graficzna Diamond Monster 3D (Voodoo 1). Foto: Konstantin Lanzet

Dziś właściwie nie wyobrażamy sobie grania w cokolwiek, bez monstrum chłodzonego zestawem wentylatorów. Po stronie konsol do gier to epoka PlayStation 2, ciepło przyjętego Xboxa, GameCube’a i Dreamcasta. Ale posiadacze PC mieli już wtedy w ręku kolejną kartę przetargową: Quake’a i rozgrywki w sieciach LAN, nieco później przeniesione do internetu. Tego szósta generacja konsol do gier dopiero się uczyła. Warto jednak zaobserwować w tym momencie jeszcze jedno wydarzenie: producenci komponentów do PC już zajmowali swoje pozycje w blokach startowych konsol do gier (i związali się z nimi na dłużej).

50 klasycznych gier SEGI dla Windows, PlayStation 4 i Xbox One

ATI Flipper - ASIC z GameCube'a o wydajności 9,4 GFLOPS. Foto: ZyMOS

To chociażby układ graficzny ATI w GameCube, czy grafika NVIDII w pierwszym Xboxie. Tak, konsole do gier już na tym etapie były bliskie pecetom. Siódma generacja tylko zbliżyła konstrukcje konsol i pecetów, a na PlayStation 3 dało się uruchomić Linuxa i podłączyć najzwyklejszą klawiaturę i mysz (podobnie było w przypadki PlayStation 2). Jeśli ktokolwiek poszukiwał wydajnych kart ATI w tym okresie – to prawdopodobnie mógł ich odpowiedniki znaleźć w konsolach Xbox 360 i Wii. Układy graficzne NVIDII napędzały za to PS3.

Konsola Sony PlayStation 4 Pro otrzyma tryb supersamplingu

Obrazki z przeszłości: Yellow Dog Linux uruchomiony na PlayStation 3

Epoka PS3 i Xboxa 360 wyznaczyła też nowy trend na rynku konsol, które właściwie stały się skrzynkami na stałe połączonymi z internetem, z którego wyciągały poprawki, aktualizacje i przez który łączyły graczy w multi, dając im szansę pojedynkować się przez sieć. W praktyce oznaczało to także, że stałym elementem wyposażenia konsol do gier był dysk twardy (no może poza Wii). Niezależnie od tego, jak bardzo dziś konsole są zbliżone do komputerów (choć wciąż trzeba bawić się w ich łamanie, żeby zyskać dostęp do w miarę przyzwoitego systemu operacyjnego), jedno jest pewne – spór pomiędzy użytkownikami PC a konsol do gier pozostaje nierozstrzygnięty. Z jednej strony mamy bastion użytkowników komputerów, którzy poprawiają kodem pixel shaderów to, o czym posiadacza konsol do gier mogą tylko pomarzyć, z drugiej – potężne maszyny w salonach, coraz zgrabniej radzące sobie z 4K UHD.

Pimax 8K - Gogle VR 2 x 4K zaliczają kolejne opóźnienie

PlayStation VR: połącz kropki - czyli jak w kilka minut zrobić bałagan wokół konsoli do gier

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• następna ›
• ostatnia »