Test routera TP-Link Archer BE800 - topowy przedstawiciel routerów Wi-Fi 7 w portfolio TP-Linka. Nowy standard na tle Wi-Fi 6

Na rynku urządzeń sieciowych, a także elektroniki na co dzień używanej przez każdego z nas zdążył już na dobre rozgościć się standard Wi-Fi 6. W stosunku do poprzednika stanowi on dość spory skok w przód, jeśli chodzi o usprawnienia transmisji danych przez sieć bezprzewodową, co miało na celu zwiększenie przepustowości oraz ogólnej sprawności działania Wi-Fi. Na tym jednak ewolucja standardu 802.11 się nie kończy. Od jakiegoś czasu mamy do czynienia z Wi-Fi 7 – szybszym i lepszym, szczególnie w zakresie jednoczesnej obsługi większej liczby urządzeń. W zeszłym roku zaczęły się pojawiać routery obsługujące właśnie 802.11be. Routery te prezentowały segment tych najwydajniejszych i najbardziej rozbudowanych urządzeń. Nie bez powodu, gdyż to one mają stanowić swoisty wyznacznik możliwości nowego standardu. Za przykład może posłużyć TP-Link Archer BE800, którego poddam dziś testom w celu weryfikacji, jak wszelkie wprowadzone w ramach Wi-Fi 7 przekładają się na realne działanie sieci.

Autor: Kamil Śmieszek

Firma TP-Link dość często gości ze swoimi produktami na łamach naszego portalu. Nie bez powodu, bowiem jej dosyć bogaty asortyment urządzeń sieciowych stanowi bardzo poważną konkurencję dla innych graczy segmentu SOHO. Mimo takiego stanu rzeczy, z pewnością znajdą się użytkownicy, którzy nie mieli ze sprzętem tego producenta żadnej styczności. Dlatego też przybliżymy nieco jego ofertę. TP-Link to chiński producent sprzętu sieciowego, który na naszym rynku jest obecny od niedawna, bo dopiero od 2005 roku. Firma ta została jednak założona w 1996 roku i przez dwadzieścia lat stała się wiodącym dostawcą sprzętu sieciowego dla chińskiego segmentu SOHO (Small Office/Home Office). Na polskim rynku TP-Link zyskał dużą popularność, głównie za sprawą korzystnej polityki cenowej i jakości produkowanego sprzętu sieciowego, porównywalnej z wieloma droższymi konkurentami.

W przypadku technologii Wi-Fi 7 największe nadzieje upatruje się w usprawnieniu działania sieci w zatłoczonym środowisku. Sama "sucha" przepustowość w Mb/s (czy nawet Gb/s) też rzecz jasna powinna ulec poprawie wobec Wi-Fi 6. Budzi to dość wysokie oczekiwania od TP-Linka Archera BE800 pełniącego rolę sztandarowej pozycji w portfolio producenta.

TP-Link Archer BE800 to obecnie najdroższy i najwyżej pozycjonowany router w ofercie TP-Linka na naszym rodzimym rynku. Stanowi on jednocześnie swoistą manifestację standardu Wi-Fi 7 prezentując dostępne w jego ramach nowości w najlepszy możliwy sposób. Jest to urządzenie kierowane do osób oczekujących najwyższej przepustowości sieci Wi-Fi, z czym w sumie także wiąże się inne określenie 802.11be jako „Extremely High Throughput”. Przy czym trzeba tu zaznaczyć (co szerzej nakreślę na następnej stronie przy krótkim opisie nowego standardu), że ta maksymalna przepustowość nie oznacza np. maksymalnego zasięgu sieci. Są to dwa zupełnie odrębne aspekty. Chodzi tu bardziej o sprawność obsługi wielu klientów Wi-Fi w tym samym czasie, bo na tym przede wszystkim Wi-Fi 7 się skupia. Niestety, żeby skorzystać z dobrodziejstw wszystkich tych funkcji, jak 4096-QAM, pasma 6 GHz czy maksymalna szerokości kanału wynosząca 320 MHz trzeba będzie sięgnąć głębiej do kieszeni. TP-Link w swoich tańszych routerach oferuje co prawda wsparcie dla 802.11be, ale już bez tych dość kluczowych usprawnień. Między innymi z tego powodu moje oczekiwania co do obsługi Wi-Fi 7 w pełnej krasie przez Archera BE800 są naprawdę wysokie. Rzut oka na specyfikację techniczną pozwala jednak myśleć w tym kierunku bardzo optymistycznie.

Obsługa kolejnych, coraz bardziej rozbudowanych wersji standardów z rodziny 802.11 wymaga coraz większej mocy obliczeniowej od głównej jednostki zainstalowanej w routerze. Stąd też ostatnimi laty wysyp różnych modeli posiadających na pokładzie wielordzeniowe procesory. Nie mogło być inaczej w przypadku topowego urządzenia TP-Linka. Serce routera Archer BE800 stanowi posiadający cztery rdzenie ARM Cortex-A73 SoC Qualcomm IPQ9574, taktowany zegarem 2.2 GHz. Za komunikację radiową odpowiadają dwa układy (również Qualcomma) – QCN9224 oraz QCN9274. Maksymalny obsługiwany wariant sieci Wi-Fi 802.11be to BE19000, co oznacza teoretyczną maksymalną przepustowość na poziomie 18 656 Mb/s. Dostajemy też – jak na typowo konsumenckie routery – całkiem sporo portów sieciowych, w skład których wchodzi także kompatybilność z wkładkami SFP+ 10 Gb/s.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »