X38 vs Reszta Świata

Testy

Platforma testowa:

• Intel Core2Duo E6300 ES
• OCZ Reapery DDR2 2x1GB PC9200
• Platinum DDR3 PC 2x1024MB 1600
• Topower P7 450W
• Galaxy 7900GS
• Seagate 250GB SATA

W przypadku płyt z DDR2 ustawiony został dzielnik pamięci 2:3 oraz opóźnienia 4-4-4-12, podobnie działał poprzednio testowany Asus P5K3 (2×512 Platinum). MSI X38 oraz Foxconn P35 (DDR3) pracowały z dzielnikiem 1:2 (1067MHz) z opóźnieniami 5-5-5-15. Reszta timingów (tzw. alpha timingów) została pozostawiona w trybie auto.

Na początku dwa benchmarki graficzne. Praktycznie wydajność wszystkich chipsetów jest bardzo podobna - z całej stawki minimalnie na prowadzenie wychyla się MSI X38.

SuperPI - teoretycznie najrzadziej używany tester, lecz ukazujący wiele. Jak widać na wykresie, najsłabszym chipsetem pod względem wydajności, są chipsety 650i oraz 680i. Na przykładzie Foxconna P35AP-S możemy zaobserwować delikatny wzrost wydajności dzięki DDR3 (lecz sporym kosztem naszych pieniędzy). X38 osiąga ponownie „najlepszy" rezultat, lecz nie jest to aż tak duży skok wydajności, jakiego moglibyśmy się spodziewać po cenie płyty.

Wbudowane testy programów 7Zip oraz Winrar ukazują już spore różnice w wydajności. Szczególnie ten drugi ujawnia duże anomalie w wydajności tych samych chipsetów u innych producentów. Jak widać ostatnie możliwości chipsetów nie są wykorzystywane do końca przez wszystkich. Nie możemy tutaj mówić o jakiejkolwiek pomyłce w teście, gdyż wyniki są powtarzane kilkukrotnie dla sprawdzenia, czy program nie wygenerował wyniku z jakimś błędem.

Cinebench jest wrażliwy jedynie na zmianę częstotliwości procesora, dlatego wyniki są niemal identyczne. Różnice możemy traktować jako błąd pomiarowy.

CPU test, podobnie jak Cinebench, nie wykazuje żadnych różnic. Inaczej jest natomiast w teście pamięci, gdzie różnice się pojawiają. Kolejny test, gdzie X38 wykazuje jakąkolwiek przewagę nad resztą stawki.

Seria testów w Sisoftware Sandra w miarę podobnie ukazuje nam to, co wykazały poprzednie testy. Drobne różnice pomiędzy wszystkimi płytami z minimalną przewagą X38.

Podkręcanie

W mojej ulubionej części każdego testu nie będziemy za bardzo rozpisywać się na temat każdej płyty i jej możliwościach z osobna. Najważniejsza aktualnie rzecz, jaka interesuje potencjalnego klienta-overclockera, to możliwości uzyskania wysokiego FSB przez płytę. Właśnie przez płytę, bo od dłuższego czasu to właśnie procesory mają z tym największy problem. W dzisiejszym teście do sprawdzania możliwości posłużył nam model E6320, który na dobrych płytach i chłodzeniu BOXowym, uzyskuje poziom 530MHz. Jest to bardzo przyzwoity wynik, jak na procesory, które możemy nabyć aktualnie w sklepie za przyzwoite pieniądze.

Zacznijmy od najgorszego zawodnika tego testu - MSI P31. Płyta, jak na swoją niską cenę, umożliwia dość spore możliwości O/C i bez problemowo daje się podkręcić do poziomu 333MHz. Dalej już pojawia się problem z uruchomieniem płyty. Tkwi on może nie tyle co w samej płycie, co w BIOSie i wg nas, pojawia się podczas zmiany strapu na wyższy poziom. Dodając do tego jedynie dwa dzielniki pamięci, nie mamy zbyt dużego pola manewru przy przetaktowywaniu. Jednak jest to lepsze niż nic, a przy takiej niskiej cenie nie możemy wybrzydzać za bardzo.

Drugą pozycję od końca uzyskała płyta DFI 680i LANParty. Pomimo, iż druga od końca, nie oznacza, że najgorsza. 520MHz to prawie max, co potrafi procesor! Dodając fakt, iż chipset na tej płycie jest niezbyt przyjazny w uzyskiwaniu wysokich taktowań magistrali, uznajemy rezultat za bardzo dobry! Dodatkowo sam BIOS, jak na wersję LANParty przystało, jest bardzo rozbudowany. Duży wachlarz ustawień napięć ze sporym zakresem, zachęca nas do ekstremalnego overclockingu. Na plus należy dodać możliwość zapisu kilku własnych profili z ustawieniami całego BIOSu.

Kolejne płyty, a więc Foxconn P35AP-S, DFI Blood Iron oraz MSI X38 Diamond nie miały problemu, aby uzyskać maksimum naszego procesora. Same płyty umożliwiłby dalsze zwiększanie magistrali, lecz nie dysponujemy odpowiednim procesorem do dalszego sprawdzania tak wysokiego taktowania szyny.

Foxconn P35AP-S ogólnie jest przyjazna dla overclockera i udostępnia sporo możliwości, jednak musi ustąpić miejsca DFI Blood Iron. Nasza „krwista" płyta udostępnia identyczne możliwości, jak wersja LANParty, a więc mamy tutaj do dyspozycji mnóstwo opcji dotyczących tylko i wyłącznie samego overclockingu pamięci. Początkującym adeptom tej sztuki raczej będzie ciężko połapać się w tym wszystkim z początku, lecz dla chcącego nic trudnego. Obie płyty, ze względu na podobną cenę, są godne polecenia.

MSI X38 jako produkt z najwyższej półki po prostu musi reprezentować odpowiedni poziom O/C ze względu na swoją cenę. Nie do końca tak jest, oprócz sporych możliwości kontroli poszczególnych napięć, mamy do dyspozycji te same ustawienia pamięci, co np. Foxconn P35AP-S oraz Asus P5K3 Deluxe. Na pocieszenie możemy dodać jednak fakt istnienia opcji automatycznego overclockingu D.O.T - lecz to się przyda jedynie osobom, które nigdy jeszcze nie podkręcały manualnie. Podobnie jak DFI LANParty, tutaj również mamy możliwość zapisu ustawień biosu, lecz do dyspozycji mamy jedynie dwa profile, co może nieraz nie wystarczyć.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• następna ›
• ostatnia »