Gothic 3: Enhanced Edition 1.72 - Gotyk czy średniowiecze?

Myrtana kraina nieokiełznana

Community Patch do Gothic 3 nie ogranicza się wyłącznie do poprawek czysto technicznych. Autorzy postanowili wprowadzić dwa nowe, wpływające bezpośrednio na rozgrywkę rozwiązania. Pierwsze z nich to Alternatywny Balans, w założeniu mający ukrócić tworzenie uniwersalnych, napakowanych postaci oraz urozmaicić rozrywkę. Przerobiono więc umiejętności oraz właściwości przedmiotów z myślą o lepszej równowadze. Osoby namiętnie grające w podstawową wersję Gothic 3 zapewne odczują różnicę, ale reszta gawiedzi już niekonieczne. Łatwo zauważyć zwiększony koszt niektórych czarów, wyższe wymagania umiejętności czy trudniejszy dostęp do pewnych przedmiotów. Charakter zabawy nie uległ jednak drastycznej metamorfozie. Natomiast o ile dobrze pamiętam, wcześniejsze wersje G3 oferowały również gros atrakcji związanych z nierównym poziomem trudności. Pierwszym lepszym przykładem mogłyby być mordercze dziki, które gromiły nawet orków. Wystarczyło kilka chwil by ostatnia nadzieja Myrtany zginęła w nierównej walce ze zwierzem. Trochę to przykre, ale takie są fakty. Tym razem sytuacja wygląda lepiej, ale do ideału jak zwykle trochę brakuje. Nasz chłoptaś do kozaków nie należy i chętnie nadstawia potylicę. Nadal walka z niektórymi przeciwnikami sprawia problemy nieproporcjonalne do zaawansowania bohatera. Jedynie ścierwojady ochoczo kładą się pod ostrzem miecza, ale już taki wilk potrafi bez problemu sprowadzić bezimiennego do parteru. Mimo wszystko jest jakby przyjemniej, czyli Alternatywny Bala(n)s działa. Warto przy tym pamiętać, że należy go włączyć przed rozpoczęciem nowej gry, jako że w trakcie przygody takiej możliwości już nie będzie. Skalowanie poziomu potworów nie doskwiera, pod tym względem zdecydowanie czuć poprawę.

Druga, równie istotna kwestia, dotyczy sztucznej inteligencji adwersarzy. O żałosnym A.I., które zastosowano w pierwotnej wersji Gothic 3 mógłbym pisać długo i bardzo obficie. Głupota oraz nieporadność mieszkańców Myrtany nasuwała przypuszczenia, że wszyscy padli ofiarami czarnej magii lub przesadzili z fajkowym zielem. Community patch podobnież miał zmienić taki stan rzeczy, nadając rozgrywce zupełnie nowego wymiaru. Niezwłocznie aktywowałem więc opcję Alternatywna SI, szczerze nie dowierzając owym zapewnieniom. Cóż, jest lepiej, ale tylko odrobinę. Mój ulubiony sposób na wybijanie tuzinów przeciwników nadal działa nadspodziewanie dobrze. Jaki jest przepis na małą, acz skuteczną rzeź? Bierzemy do ręki łuk lub kuszę, kilkaset strzał i znajdujemy trudno dostępną skarpę. Następnie wkurzamy ochronę miasta w którym stacjonować może nawet stu orków i dajemy dyla na wcześniej upatrzoną pozycję. Banda debili będzie zaś bezradnie krążyć wokół wzniesienia, a my wybijemy wszystkich do cna! Jedynym zmartwieniem pozostaną magowie oraz postacie miotające. A.I można opisać obrazowo nie przebierając w słowach - nadal jest fatalne. Drugi przykład okazuje się równie spektakularny. Otóż przechadzałem się ulicami oswobodzonego Cape Dun, którego dokonałem po niemałym wysiłku, gdy moją uwagę przykuła szkatuła należąca dwie minuty temu do herszta orków. Nagle doskoczył do mnie ubrany jeno w pieluchę żebrak z wielką pretensją iż jestem złodziej. Tom mu przylał solidnie, aż okrakiem na chodniku spoczął. Dziadyga był niestety bardzo namolny i po chwili odpoczynku znowu postanowił sił spróbować... Tym razem miecz mi się trochę omskną, a biedak nieszczęśliwie zszedł. Wtenczas rzuciło się na mnie cała osada! Dyplomacja okazała się niemożliwa, zmuszony więc byłem wybić wszystkich! Co najlepsze, buntownicy w kryjówce obok wcale mnie przez to nie znienawidzili. Eh, miejscami nadal brakuje logiki.

Kolejną, nie mniej istotną sprawą, miał być poprawiony system walki. Tutaj pole do popisu moderzy otrzymali bardzo duże. Równie katastrofalnego i nieprzyjemnego rozwiązania jak w Gothic 3 daleko szukać. I jak jest teraz? Wciąż niezbyt rewelacyjnie, ale tym razem nie kląłem wniebogłosy, więc coś na plus chyba zmieniono. Pozostała, ku memu niezadowoleniu, mało intuicyjna i chaotyczna mechanika starć. Teoretycznie poprawiono sekwencje blokowania ciosów i wprowadzono możliwość podejmowania błędnych decyzji przez wrogów. W praktyce cudów nie doświadczyłem. Cała filozofia walki bezpośredniej polega na tym, żeby jak najszybciej wklepać maksymalną ilość najprostszych ciosów, w taki sposób żeby przebić blok oponenta. Bohater siecze, tnie oraz dźga, ale w tym wszystkim brakuje finezji. Postać porusza się niezbyt naturalnie wykonując dziwne figury i zamachy z których w zasadzie niewiele wynika. Kombinacje jakie można wyprowadzać są tak samo mało efektowne jak efektywne. Zresztą nasz chłoptaś z początku to straszny cienias, byle wilczur przy pierwszym ciosie kładzie go na glebę. Używanie broni białej nadal jest frustrujące, niezbyt przyjemne i wymaga solidnego samozaparcia. Doliczmy do tego takie ciekawostki, jak niemożność używania traczy bez stosownego przeszkolenia (?), przecież to wyższa szkoła jazdy. Z kolei gdy zdecydujmy się na łuk, robienie w balona adwersarzy jest dziecinnie proste. Jako że cała ludność Myrtany potrafi biegać jedynie truchtem, fakt ten należy niecnie wykorzystać. Ładujemy zatem strzały w gagatków, zaś gdy niebezpiecznie się zbliżą uciekamy na odpowiedni dystans. Czynność powtarzamy do skutku. Nic nie stoi także na przeszkodzie, aby krocząc tyłem siać śmierć oraz zniszczenie, pozostając prawie niewrażliwym na niezgrabne ataki wrogów. Z kolei gra czarnoksiężnikiem stała się zdecydowanie trudniejsza, głównie za sprawą omawianego wcześniej alternatywnego balansu np.: tylko Mag Ognia może przywołać ognisty deszcz. Nie sposób też leczyć innych, gdy nie potrafimy sami siebie wykurować.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• następna ›
• ostatnia »