Test komputerów dla graczy G4M3R Hero i G4M3R Elite - Wydajne składaki zrobione jak należy

G4M3R Hero - Budowa i wyposażenie

Obudowa komputera G4M3R Hero to konstrukcja bazująca na DarkFlash DLX22 NEO, którą lekko zmodyfikowano względem wersji podstawowej. Skrzynka o wymiarach 412x216x488 mm powinna spodobać się fanom minimalizmu, ponieważ posiada jednolity front, stosunkowo grube blachy (SECC 0,7 mm), jest konstrukcją dwukomorową i generalnie całkiem estetycznie wykonaną. Fajnym rozwiązaniem okazuje się również boczny panel z hartowanego szkła umieszczony na zawiasach, co bardzo usprawnia dostęp do komponentów. Wewnątrz zmieszczą się systemy chłodzenia procesora o wysokości do 165 mm oraz karty graficzne o długości do 380 mm. Niestety, jednolity front nie pozwala zainstalować dodatkowych wentylatorów zasysających powietrze, natomiast sama obudowa nie jest dobrze przygotowana pod systemy AiO. Jednak na potrzeby zestawu G4M3R Hero wystarcza w zupełności.

Skrzynka posiada otwory wentylacyjne na górze, jednak siateczkowy filtr przeciw kurzowi umieszczono między blachą oraz wentylatorami, skutkiem czego bardzo utrudniono jego czyszczenie (trzeba odkręcić wentylatory). Niezbyt ciekawie wyglądają także niewykorzystane otwory o większej średnicy. Magnetyczny filtr przeciw kurzowi rozwiązałby kwestie estetyczne i funkcjonalne. W prawym narożniku umieszczono trzy porty USB, gniazda audio, przycisk zasilania, reset i zmiany trybu podświetlenia. Spód zabezpieczono siateczkowym filtrem, którego wymiana (ponownie) nie należy do najprzyjemniejszych. Ponieważ kawałek siateksu nie posiada żadnego usztywnienia i prowadnic, tylko kilka wypustków w korpusie obudowy, włożenie go ponownie na miejsce wymaga żelaznej woli, chyba że położymy komputer na boku.

Wnętrze G4M3R Hero okazuje się przestronne, typowemu zestawowi gamingowemu miejsca nie zabraknie. Obudowa posiada niezły system zarządzania okablowaniem, część otworów ma gumowe przelotki, zasilacz i koszyk dla dysków twardych ukryto w piwnicy. Fabrycznie dostarczana podpórka dla karty graficznej również znalazła zastosowanie. Przewody pospinano z wykorzystaniem opasek rzepowych i trytytek, więc na zapleczu panuje względny porządek. Widać również kontroler podświetlenia, które dzięki synchronizacji czterech wentylatorów i systemu chłodzenia procesora, wygląda naprawdę efektownie. Koszyk dla dysków wypadałoby jednak przesunąć bliżej frontu, a wówczas kable zasilacza miałyby więcej miejsca. Ogólnie trudno znaleźć jakieś rażące niedociągnięcia w jakości złożenia zestawu. 

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »