zero-day

Współczesne przedsiębiorstwa polegają na bezpiecznej wymianie danych, używając do tego specjalistycznych narzędzi. Niestety, oprogramowanie do zarządzanego transferu plików (MFT) coraz częściej staje się celem cyberprzestępców. Odkrycie w nim luki typu zero-day, czyli takiej, na którą nie ma jeszcze oficjalnej poprawki, może prowadzić do katastrofalnych skutków. Atakujący zyskują w ten sposób cenną przewagę, mogąc infiltrować sieci i kraść wrażliwe dane.

Routery i przełączniki sieciowe to urządzenia, które obsługują ogromną część globalnego ruchu danych. Pojawienie się w nich poważne luki bezpieczeństwa, zwłaszcza takiej, która jest aktywnie wykorzystywana przez cyberprzestępców, stwarza poważne zagrożenie. Może ono dotyczyć zarówno wielkich korporacji, jak i mniejszych firm, a w efekcie także zwykłych użytkowników. Skutki udanego ataku hakerskiego mogą być trudne do oszacowania.

Współczesne zagrożenia cyfrowe ewoluują, a organizacje muszą dostosowywać swoje strategie obronne do zmieniających się rodzajów cyberataków. W obliczu rosnącej liczby zaawansowanych technik, wykorzystywanych przez różne podmioty, konieczne jest zrozumienie mechanizmów stojących za tymi formami ataków i identyfikacja ich głównych źródeł. Analiza trendów pozwala lepiej przygotować się na potencjalne zagrożenia i skuteczniej chronić wrażliwe dane.

Gdy producent oprogramowania wydaje produkt z luką bezpieczeństwa, o której nie wie ani on, ani producenci oprogramowania antywirusowego, nazywa się to luką zero-day lub exploitem zero-day. Luka zero-day to luka w zabezpieczeniach programu lub przeglądarki. Exploit zero-day to atak cyfrowy, który wykorzystuje lukę zero-day w celu zainstalowania na urządzeniu złośliwego oprogramowania (malware). Wykrycie luki lub exploita zero-day jest niemożliwe – w chwili wykrycia przestają być już zero-day.