Porównanie dysków SSD - Różnice między SATA, mSATA, M.2, PCI-E

Interfejs M.2 - krótka charakterystyka

M.2 jest obecnie najprężniej rozwijającym się standardem, jak również trochę zagmatwanym, ponieważ jest dostępny w licznych wariantach. Zacznijmy jednak od fizycznej budowy nośników. Takowe występują w postaci kart rozszerzeń, wpinanych do slotów M.2 umieszczonych na płycie głównej, chociaż dopuszczalne jest również wykorzystanie adapterów do zwykłych PCI-Express. Urządzenia zajmują niewiele miejsca, będąc podobnymi do mSATA, których są zresztą formalnymi następcami znanymi jako Next Generation Form Factor (NGFF). Wyróżniamy pięć formatów M.2 - 2230, 2242, 2260, 2280, 22110 - gdzie pierwsze dwie cyfry oznaczają szerokość, a kolejne długość nośnika wyrażaną w milimetrach. Przed kupnem trzeba więc sprawdzić, które bez problemu zmieści nasza płyta główna. Niekwestionowaną zaletą M.2 jest natomiast brak kabli zasilających i transmisyjnych, co ułatwia utrzymanie porządku w obudowie desktopa, zaś producentom notebooków dodatkowo pozwalają obniżyć końcową wagę urządzeń.

Kingston SSDNow UV500 w wersji M.2 SATA z kluczem B-M

Kingston KC1000 M.2 PCI-E 3.0 x4 z kluczem M

Kingston A1000 M.2 PCI-E 3.0 x2 z kluczem B-M

Jak wcześniej wspomniałem, M.2 występuje w kilku wariantach, związanych nie tylko z samymi rozmiarami laminatu, ale również szybkości interfejsu z jakiego korzysta. Pierwsza sprawa to tzw. klucz związany z ułożeniem krańcowych pinów, których rozróżniamy trzy odmiany - PCI-Expres 2.0 x2 / SATA (B-Key, 6 pinów), PCI-Express 2.0-3.0 x4 / SATA (M-Key, 5 pinów) oraz PCI-Express 2.0 x4 / SATA (B-M-Key, 5 i 6 pinów). Przed zakupem koniecznie sprawdźcie, jakiego rodzaju złącze posiada wasza płyta główna, ponieważ to właśnie ten element determinuje, jaki nośnik najlepiej zainstalować. Z rodzajem złącza bezpośrednio związana jest także maksymalna wydajność SSD-ka, począwszy od zwykłego SATA (~600 MB/s), skończywszy na PCI-Express 3.0 x4 (~4000 MB/s), zatem jest to standard o bardzo dużej elastyczności. Oczywiście, przytoczone parametry mogą zostać spełnione dopiero wówczas, gdy producent zastosuje odpowiedni kontroler oraz pamięci, wszak interfejs jest w tym przypadku ostatnim punktem programu.

Nośniki SSD M.2 występują w wersjach o różnej długości

Rodzaje kluczy tzn. fizycznych złączy M.2 (źródło: Wikipedia)

SSD M.2 PCI-Express wymusiły także wprowadzenie zaprojektowanego od podstaw logicznego interfejsu NVMe (NVM Express) w miejsce AHCI (Advanced Host Controller Interface), wciąż stosowanego w modelach SATA i mSATA, który pozwolił wykorzystywać niskie opóźnienia oraz specyfikę budowy pamięci flash. Jakby nie patrzeć, technologicznie mamy tutaj do czynienia ze znacznym skokiem jakościowym. Jeśli poszukujecie naprawdę szybkiego SSD, którego nie hamują starsze rozwiązania, śmiało wybierajcie M.2 PCI-Express obsługujące NVMe, które w przypadku modeli wykorzystujących to złącze stanowią na szczęście większość (różne są natomiast wersje tego protokołu). Testowane Kingston KC1000 i A1000 kolejno wspierają NVMe 1.2 oraz 1.3. Pamiętajcie również, że nośnik M.2 SATA będzie działał praktycznie tak samo, jak zwykłe SSD, ponieważ zmiana formatu sama w sobie niczego nie poprawia. OK, pozbywamy się wszelkiego okablowania, jednak ograniczenia wynikające ze sposobu komunikacji pozostają.

Złącze M.2 PCI-E 3.0 x4 (widoczne przy radiatorze) oraz miejsca na śruby mocujące

Czy nośniki M.2 mają jakieś wady? Z czysto użytkowego punktu widzenia dwie. Po pierwsze, wymagają odpowiedniej platformy sprzętowej tzn. płyty głównej ze złączem dopasowanym do naszego nośnika (np.: M.2 PCI-Express 3.0 x4 M-key). Niestety, kiedy zechcemy wykorzystać więcej niż jednego takiego SSD-ka, często pojawiają się problemy natury technicznej, bo slotów zaczyna brakować albo zabierają cenne linie PCI-Express. Przykładowo - jeśli obydwa złącza M.2 zostaną podłączone do procesora, instalacja drugiego nośnika może spowodować, że pierwsze gniazdo PCI-Express (gdzie zazwyczaj siedzi karta graficzna) będzie pracowało z prędkością x8 zamiast x16. Podobnie sprawa wygląda z portami SATA - użycie gniazda M.2 najczęściej wyłącza dwa SATA, natomiast wykorzystanie kompletu SATA dezaktywuje M.2. Przy bardziej rozbudowanych zestawach konieczna jest szczegółowa lektura instrukcji do płyty głównej. Mainstreamowe platformy (AM4, LGA 1151) mają znacznie więcej ograniczeń niż high-endowe (TR4, LGA 2066) z procesorami dysponującymi sporą ilością linii PCI-Express, gdzie możliwości konfiguracji są zdecydowanie szersze. Druga wada dotycząca najszybszych nośników, to wysokie temperatury układów pod długotrwałym obciążeniem, które można zmniejszyć poprzez zastosowanie prostych radiatorów (niekiedy załączanych przez producenta w komplecie).

Różnice między protokołem AHCA i NVMe (źródło: Wikipedia)

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »