be quiet! Dark Base 700 - Premierowy test eleganckiej obudowy

be quiet! Dark Base 700 - Wygląd wewnętrzny #2

Pora na rzut oka za tackę płyty głównej, a uwierzcie mi - dzieje się tutaj, oj dzieje! Po pierwsze przytłoczyć może ilość zaplanowanego przez be quiet! miejsca, bowiem użytkownik dostaje do dyspozycji około 30 milimetrów. Innymi słowy ile przewodów byście nie mieli, oraz ile z nich nie miałoby być ukryte przed wzrokiem ciekawskich - tutaj nie będzie to problemem. Pod tym względem to jedna z bardziej komfortowych konstrukcji, jakie do tej pory testowałem. Niestety, w każdej beczce miodu musi znaleźć się i łyżka dziegciu. To właśnie tutaj, po zdjęciu bocznego panelu, pryska czar dotyczący możliwości montażu ogromnej ilości nośników na dane. Owszem, jest to możliwe ale nie od razu po wyjęciu z pudełka...

be quiet! w modelu Dark Base 700 deklaruje przystosowanie obudowy dla siedmiu dysków 3,5" lub dziewięciu (3+6) mniejszych magazynów 2,5". Patrzę w lewo, patrze w prawo, patrzę w górę, patrzę w dół i nic. Nie mam pojęcia gdzie się mają zmieścić. W przypadku małych SSD faktycznie za płytą główką obecne są trzy przykręcane ramki, ale co z resztą? Zaś w przypadku HDD mowa o dwóch zamontowanych zestawach sanek i trzecich w pudełku z akcesoriami. Ale chwila, chwila - czym są te plastikowe wypustki po lewej stronie. Patrzę do instrukcji - no tak! Niemcy mówią o zatokach i tym one właśnie są. Szczerze, niezbyt to intuicyjne. Z drugiej jednak strony obecnie osoby z więcej niż sześcioma dyskami to na tyle niszowa grupa, że poradzą sobie z krótką lekturą. Plus jednak za możliwość wykręcenia klatki na HDD i zagospodarowania tego miejsca na przykład pod rezerwuar od autorskiego układu chłodzenia cieczą.

Co nam pozostało? Ach tak! Miejsce pod zasilacz i sama piwnica. O ile w pierwszym przypadku nowości brak, ot dobrze rozplanowana przestrzeń z gumowymi amortyzatorami i sporo otworów wentylacyjnych zabezpieczonych omawianym wcześniej filtrem, tak metalowy szkielet jest znacznie ciekawszy. W porównaniu do konkurencji nie zdecydowano się na zwykły, wygięty kawałek blachy. Zamiast tego obecne są dwie klapki, które po zdemontowaniu umożliwiają montaż dodatkowych wentylatorów lub wysokich rezerwuarów tubowych. Kolejny raz spory plus za możliwość dostosowania konstrukcji i cyrkulacji powietrza pod indywidualne potrzeby.

Wcześniej poznaliśmy dobrze zewnętrze aspekty be quiet! Dark Base 700 gdzie nie miałem obudowie nic do zarzucenia, a teraz wiemy już prawie wszystko o jej wnętrzu. W drugim przypadku pojawiły się lekkie zgrzyty, ale traktować je można jak na razie w ramach marudzenia starego wyjadacza, który w niejednym piecu części kładł. Zwłaszcza, że przytłaczają je spore pozytywy. Co mi się podoba? Dobre rozplanowanie wnętrza, zastosowanie cichych i wydajnych wentylatorów oraz ogólna jakość wykonania. Nadal jednak wielką niewiadomą jest dla mnie brak otworu dla wtyczki EPS, w końcu nie każdy użytkownik będzie chciał demontować za każdym razem całą tackę pod płytę główną. No i jeszcze te niejasności co do nośników danych... Czy to przejdzie w tym segmencie? No i jak wyglądają kwestie wentylacji?

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »