Test Razer DeathAdder Chroma: Najpopularniejsza mysz w akcji

Razer DeathAdder Chroma: Testy syntetyczne i praktyczne

Testy syntetyczne były przeprowadzane na wersji V2.20 sterownika przy częstotliwości raportowania 1000 Hz, szybkości wskaźnika ustawionej w pozycji 6/11 w Panelu Sterowania, odhaczonej opcji Zwiększ precyzję wskaźnika oraz przy 600 DPI, chyba że zaznaczyłem inaczej. Do dyspozycji mam 2 pady plastikowe - nowego Razera Destructor 2 oraz nieco pokiereszowanego Logitecha G440 (pierwszą rewizję), a także jedną dobrze zachowaną podkładkę materiałową - Glorious White. Pomiary były dokonywane przy wyłączonej w sterownikach akceleracji, a sensor został skalibrowany dla powierzchni testowej przy zachowaniu najniższego LODu. Za pomocą programu Enotus weryfikowałem prędkość maksymalną, częstotliwość raportowania oraz faktyczną rozdzielczość myszy przy użyciu linijki. W programie MS Paint sprawdzam, czy zachodzą zjawiska szumu, predykcji, interpolacji oraz Z-Axis. LOD mierzę przy pomocy płyt DVD. Trzeba nadmienić, że każdego testu dotyczy błąd systematyczny w postaci lekkiego jittera zachodzącego po przekątnej – niezależnie od użytej powierzchni, sensora, czy orientacji myszy względem podkładki. Wynika to ze sposobu, w jaki program MS Paint konwertuje ruch kursora na linie. Będę więc brał poprawkę na szum po przekątnej sprawdzając, czy nie zachodzi ponad normę. Wziąłem pod uwagę potencjalny wpływ struktury włókien materiałowej podkładki, umieszczając również wyniki myszy obróconej o 45 stopni względem normalnej pozycji. Pady plastikowe takiego zabiegu nie wymagają.

Na wstępie muszę zaznaczyć, że ślizgacze, z których korzysta Razer DeathAdder Chroma, kompletnie nie nadają się do pracy, ani tym bardziej do grania na plastikowych podkładkach. Po przeprowadzeniu testów z przykrością zauważyłem znaczący spadek szybkości na materiałowej podkładce i wiem już, że będę musiał się zaopatrzyć w nowy komplet ślizgaczy. Testy wykazują lekki nadprogramowy jitter po skosie, na szczęście w granicach przyzwoitości. Dla pewności sprawdziłem zachowanie kursora po zrestartowaniu kalibracji sensora, jednak wyniki są identyczne. Avago S3988 dobrze współpracuje zarówno z twardymi padami, jak i z materiałową podkładką, niezależnie od poziomu DPI. Predykcji ani interpolacji nie uświadczyłem, a Z-Axis - przy odpowiednim skonfigurowaniu pracy sensora w oprogramowaniu Synapse - zachodzi w bardzo małym stopniu. LOD jest dobrze kontrolowany, a kursor nie dryfuje w jakimś określonym kierunku. Zarówno na materiałowym białym padzie, plastikowym Razerze Destructor 2, jak również na Logitechu G440 kursor nie reagował już na wysokości 1 DVD. Mysz wydaje się ponadto sprawować pod tym względem minimalnie lepiej na materiałowej podkładce. Niemal 6.5 m/s to rekord, jaki osiągnąłem z użyciem szerokiego na niemal metr materiałowego pada, jednak jest to zasługa ograniczonej szybkości moich machnięć, nie wydajności sensora. Sądzę, iż ~4.5 m/s prędkości maksymalnej, uzyskanej na plastikowych podkładkach, zadowoli nawet najbardziej zapalonych graczy sieciowych strzelanek. Ponownie ograniczenie stanowiła względnie wąska przestrzeń i ruch mojej dłoni, nie sensor.

Czas na testy praktyczne w grze PlanetSide 2. Ten MMOFPS sprawdza mysz pod każdym możliwym względem, zarówno wymagając dobrej pracy sensora, jak i robiąc użytek z makr. W ustawieniach zaznaczone mam opcje Use Raw Mouse Input (używaj surowego wejścia myszy), Reduce Input Lag (zredukuj opóźnienie sygnałów wejścia) oraz wyłączoną akcelerację. Suwak Mouse sensivity (czułość myszy) był ustawiony na 0.25, zaś w testach na akcelerację negatywną na 0.1. Jak można się było spodziewać, sensor Avago S3988 nie posiada na szczęście żadnej akceleracji. Należy do jednych z najbardziej responsywnych modeli na rynku i cechuje się bardzo wysoką prędkością maksymalną - celownika nie dało się w żaden sposób wyspinować, bez względu na zastosowaną powierzchnię. Test snajpera, wykonywany przy użyciu programu ShareX metodą obrysowywania kursorem drobnego kolistego kształtu, wykazał, że optyka zastosowana w tej myszy jest bardzo precyzyjna na każdej posiadanej przeze mnie podkładce. Dokuczliwą przypadłością sterowników Synapse jest to, że podczas przełączania profili DPI nagle spada do około dwustu na czas pełnej sekundy, a potem powraca do ustalonej wartości. Jeszcze większy problem stanowi natywna akceleracja, która aktywuje się po wyłączeniu oprogramowania. Rolka niestety kołysze się na boki przy niemal każdym ruchu po podkładce. Dzięki dobremu wyprofilowaniu przycisków bocznych nie musimy bać się o ich przypadkowe wciśnięcie, jednak naciskanie guzika w rolce czasem powodowało jej niepożądany obrót. Dzięki niskiej wadze urządzenia manewrowanie nim było nieco przyjemniejsze, niż w przypadku mojego Logitecha G502, ale rozszerzająca się ku dołowi konstrukcja prawego boku i śliskie gumki "antypoślizgowe" nie dawały tak dobrego chwytu, jaki gwarantuje symetryczna Roccat Kova 2016.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• następna ›
• ostatnia »