Freon Cooling

Czynnik chłodniczy

Czynnik chłodniczy, potocznie nazywamy go po prostu freonem, krążąc w układzie i przechodząc zmiany fazowe, odbiera ciepło z procesora, a następnie oddaje je otoczeniu poprzez skraplacz. Wyróżniamy różne typy czynników chłodniczych, różniące się temperaturą wrzenia, skraplania (P/T chart), gęstością (jako ciecz) i ciepłem parowania. Są to podstawowe parametry gazu, które powinny nas na początek interesować. Przykłady dostępnych mniej lub bardziej freonów:
 

Jak widzimy, do wyboru, do koloru :) Oczywiście, nie wolno sugerować się tylko temperaturą wrzenia gazu, dla przykładu Argonu (-185.9°C), i użyć go w swoim pierwszym układzie. Wraz z niższą temperaturą wrzenia obniża się drastycznie temperatura potrzebna do skroplenia tego gazu. Przybliżę metodę odczytu P/T Chart`a (Wykres Ciśnienia/Temperatury) dla danych gazów, dzięki takiej umiejętności z łatwością określimy, znając podstawowe parametry systemu, czy dany gaz możemy użyć lub nie.

R290 (propan)

 

 

Na wykresie oś pionową mamy wyskalowaną w barach, czyli z niej odczytujemy ciśnienie, natomiast na osi poziomej znajdziemy podziałkę z temperaturą. Chcąc odczytać, jakiej temperatury potrzebuje propan do przejścia w stan ciekły przy danym ciśnieniu, patrzymy na oś pionową. Zakładamy, że w standardowych systemach ciśnienie tłoczenia mieści się w granicach 10-15 bar. Dla przykładu omówimy sytuację dla ciśnienia 10 bar. Posuwamy się poziomo od 10 do miejsca, w którym „nasza” linia dotknie krzywej skraplania propanu, i od tego miejsca lecimy pionowo w dół, odczytując temperaturę. W tym wypadku jest to +25°C , czyli do skroplenia propanu pod ciśnieniem 15 bar potrzebujemy 25°C.

Teraz spójrzmy na wykres skraplania mniej „standardowego” gazu, jakim jest Argon.

 

 

Szybki rzut okiem na wykres i już wiemy, że przy 15 barach musimy „schłodzić” Argon do -145°, aby zmienił stan skupienia :) Jako ciekawostkę podam fakt, że argonu można użyć w 5 stopniowej kaskadzie, w teorii jest to możliwe, z praktyką nie jest już tak różowo. Problemem są pozostałe gazy (bardzo drogie), kwestia obciążeń pozostałych stopni i ich możliwości utrzymania żądanej temperatury, a także opłacalność całego projektu, gdyż im „zimniejszy” gaz tym ciepło odparowania jest mniejsze, czyli mówiąc prosto, temperatury pod obciążeniem byłby znacznie wyższe niż temperatura parowania Argonu (dla przykładu, temp. wrzenia -185°C, pod obciążeniem moglibyśmy się spodziewać temperatur rzędu -150°C lub wyższych).

Najczęściej używanymi gazami do pojedynczych układów są:

R22, R290, R134a, R402a, R404a, R410 oraz R507.

Temperatury jakie możemy uzyskać na wymienionych czynnikach wahają się od -26°C dla R134a, do -53°c dla R410.

Warto także wspomnieć o zależności czynnika chłodniczego od oleju użytego w sprężarce. Najczęściej używanymi olejami w dzisiejszych sprężarkach, jest olej POE (poliestrowy) oraz mineralny. Obydwa mają swoje wady i zalety, między innymi POE chłonie wilgoć jak gąbka, wiec pozostawienie kompresora z otwartymi portami na dłuższy okres czasu spowoduje zawilgocenie oleju, a w następstwie może doprowadzić do zatkania kapilary czy innego zaworu rozprężnego przez zamarzniętą wodę. Olej mineralny także chłonie parę wodną z otoczenia, ale w dużo mniejszym stopniu, co sprawia, że jest bardziej „elastyczny” na błędy budowniczego. Do oleju mineralnego z powodzeniem możemy stosować gazy R22, R290, R507 (z małym dodatkiem R290), natomiast z olejem POE bardzo dobrze współpracują wszystkie gazy R4xx oraz R5xx. Warto wiedzieć, że propan można nazwać „czynnikiem uniwersalnym”, ponieważ możemy go używać z każdym olejem, a także dodawać go do układu jako gaz, który ma za zadanie tylko i wyłącznie przenosić olej po układzie (dzięki temu możemy w praktyce użyć R22 do sprężarki z olejem POE pod warunkiem, że dodamy r290 dla przenoszenia oleju)

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• następna ›
• ostatnia »