Test repeaterów ASUS RP-AC56, D-Link DAP-1665 i TP-Link RE355

D-Link DAP-1665 - Wygląd zewnętrzny

Kolejnym po ASUSie urządzeniem, jakie zabrałem w tym teście do redakcyjnego laboratorium jest D-Link DAP-1665. Jest to w zasadzie klasyczny punkt dostępowy Wi-Fi, który może pełnić przy okazji funkcję repeatera. Tradycyjnie, przyjrzymy się najpierw opakowaniu. Jest ono większe od tego, co widzieliśmy w przypadku RP-AC56, ale za to zawiera podobnie dużą ilość informacji o samym produkcie.

Spore gabaryty uzasadnione są podzielonym na przegródki wnętrzem, co w tym wypadku ma swoje uzasadnienie – podczas gdy ASUS praktycznie rzecz biorąc nie dołączył do swojego wzmaniacza żadnych dodatków, tak D-Link postarał się na tym polu nieco bardziej.

Anteny są już osobne, tak samo zasilacz. W zestawie znalazł się także kabel ethernetowy typu slim – bardziej estetyczny od tradycyjnego i łatwiejszy w ułożeniu, gdy miejsca brak. Cieszy również obecność wkrętów montażowych pozwalających zawiesić D-Linka na ścianie. Nie zabrakło oczywiście pakietu dodatkowej makulatury.

D-Link DAP-1665 to urządzenie zbudowane z inną filozofią aniżeli pozostali dwaj konkurencji. Skoro jest to typowy AP, tak i cała konstrukcja oraz wygląd zewnętrzny przypomina właśnie punkty dostępowe, które to z kolei przywodzą na myśl miniaturowe routery.

Testowany dziś przeze mnie D-Link nie cechuje się jakimś wyszukanym designem – jak większość budżetowych punktów dostępowych ma kształt prostopadłościanu i wykonany został z tworzywa sztucznego pokrytego białym matowym lakierem. Podobnie, jak to miało miejsce u ASUSa, jakość wykonania całości stoi na dobrym poziomie – plastik jest sztywny, a silikonowe nóżki zapobiegną przypadkowemu strąceniu urządzenia, co by było bez nich dość łatwe z powodu niskiej wagi DAP-1665.

Zasób interfejsów wejścia/wyjścia jest niemalże identyczny, jak we wzmacniaczu z poprzednich stron. Na tylnej ściance, oprócz dwóch gniazd RP-SMA, umieszczono gigabitowy port ethernetowy oraz złącze zasilania. Przyciski są dwa – jeden odpowiada za zasilanie, drugi zaś za reset urządzenia.

Na reszcie bocznych ścianek zbyt wiele się nie dzieje. Przednia to błyszczący plastik z rzędem diod sygnalizujących pracę repeatera.

Na pozostałych dwóch wyżłobiono otwory wentylacyjne, natomiast prawa posiada jeszcze dość rzadko spotykane w tego typu urządzeniach rozwiązanie w postaci gniazda blokady Kensington Lock. Tu także powędrował przycisk aktywujący WPS.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »