teleskop hubble'a

Nasz Układ Słoneczny jest niezwykle przemyślany. Słońce, które stanowi aż 99,86% jego całej masy, znajduje się w idealnej odległości od Ziemi - dzięki temu może na niej istnieć życie, choć w grę wchodzi tu szereg innych czynników. Nasz Dom zachowuje przy tym odpowiedni kąt nachylenia dzięki Księżycowi (ok. 23,5°) i obraca się wokół własnej osi z właściwą prędkością (1670 km/h). Dziś jednak wyjdziemy poza Układ Słoneczny i skierujemy się w stronę o wiele odleglejszych struktur.

Cały wszechświat jest niesamowitym miejscem, w którym jednocześnie zachodzi tak wiele procesów, że jako ludzie nie jesteśmy w stanie objąć tego swoim umysłem. Sporo zjawisk jest zgoła odmiennych od tych, które można zaobserwować na Ziemi. Na innych planetach można się spotkać z opadami diamentów (Uran i Neptun) lub kwasu siarkowego (Wenus). Nie mniej ciekawy jest proces tworzenia nowych gwiazd. Przyjrzymy mu się bliżej na przykładzie galaktyki spiralnej NGC 1637.

Czytelnicy portalu PurePC wiedzą już, że według szacunkowych danych istnieje od 100 miliardów do 1 biliona galaktyk - w tzw. Widzialnym Wszechświecie, czyli fragmencie całego kosmosu. Jedną z nich jest Galaktyka Sombrero, znana również pod nazwą Messier 104. Odkrył ją francuski astronom Pierre Méchain w 1781 roku. Mamy do czynienia z galaktyką spiralną, która znajduje się w gwiazdozbiorze Panny. Możemy się jej przyjrzeć pod trochę innym kątem dzięki teleskopowi Webba.

Tuż przed wkroczeniem w dwudziesty pierwszy wiek doszło do ważnego wydarzenia, które wpłynęło na wiele odkryć w dziedzinie astronomii. Było nim wzniesienie teleskopu Hubble'a na niską orbitę okołoziemską. Został on nazwany od nazwiska amerykańskiego astronoma Edwina Powella Hubble'a, który dzięki swoim obserwacjom udowodnił, że widoczne przez mniej zaawansowane przyrządy niewyraźne obiekty to nie mgławice w naszej galaktyce, a osobne galaktyki znajdujące się poza Drogą Mleczną. Za pośrednictwem...