Recenzja Gamedec – adaptatywna, bogata fabularnie gra cRPG, która ratuje honor polskich gier z gatunku cyberpunk

Cyberpunk, czyli neony i standardowo... bugi :)

Graficznie poszczególne lokacje przygotowane są ładnie bądź bardzo ładnie, choć mi w szczególności podobały się właśnie te cyberpunkowe okolice XXII-wiecznej Warszawy, gdzie zresztą toczy się akcja gry. Również zadania na tych właśnie mapach wydawały mi się przez to ciekawsze. Służył im klimat skąpanego w deszczu Warsaw City, pełnego neonów, latających reklam, dronów rozświetlających mokre ulice złowieszczymi światłami. Klasa. Niestety nie mogę powiedzieć tego samego o kwestii audio. Raz, że brak tu treści mówionych (studio tłumaczy to niewielką ilością rąk do pracy, ale nie wyklucza uzupełnienia voiceover'u w przyszłości). Dwa, że część lokacji zupełnie nie ma soundtracku. Mamy co prawda do czynienia z dźwiękami silników latających pojazdów, z wystrzałami z broni, muzyką w klubie, krokami czy innymi echami. W grze usłyszymy także mówiące reklamy przyszłości. Co ważne - przemawiają one językiem polskim, co bardzo mnie cieszy. Nie obraziłabym się jednak, gdyby w tle gry brzdękał jednak jakiś klimatyczny kawałek. Innymi słowy - miejscami jest po prostu głuchawo. Rozczarowanie jest tym większe, iż za muzykę odpowiada Marcin Przybyłowski, który odpowiedzialny był za stronę audio zarówno w Wiedźminie 3 jak i w Cyberpunku 2077.

I takie właśnie futurystyczne widoczki w Gamedecu podobały mi się najbardziej

A jeśli jesteśmy już przy Cyberpunku 2077... to pora omówić kwestię bugów :). A te niestety występują. Musicie jednak wiedzieć, że w produkcję grałam jeszcze na kilka dni przed premierą, a twórcy zapowiadają, że pierwsze dni po premierze gry obfitować będą w aktualizacje, w tym takie, które wyeliminują znane bugi. Jakby nie było, podczas 15 godzin zabawy (grę można przejść w 10-20 godzin, choć w mniej niż 15 nie polecam), uświadczyłam kilku problemów. Brak aktualizacji wykonanego zadania, bohater chodzący bokiem, znikający NPC konieczny do wykonania zadania czy też zawieszanie się gry to te najważniejsze bolączki. Niestety także pad nie działał z grą w pełni, choć produkcja ma otrzymać wsparcie dla kontrolerów w najbliższych aktualizacjach. W przyszłym roku gra ma wyjść zresztą na Switcha, a twórcy przebąkują także i o pozostałych konsolach, więc obsługa pada jest nieunikniona.

Niektórych enpeców trzeba podejść dyplomatyczną gadką. A przynajmniej jest to jedna ze ścieżek prowadząca do ukończenia zadania

Jeśli chodzi zaś o kwestie techniczne związane z płynnością gry, to używając platformy złożonej z procesora Intel Core i9-9900K, karty graficznej NVIDIA RTX 2080 i 32 GB pamięci RAM, przy rozdzielczości 3440 x 1440 px i maksymalnych ustawieniach graficznych, otrzymywałam średnio 100-105 klatek na sekundę. Grze nieobce są jednak srogie spadki, nawet o 30 klatek. Przy tego rodzaju produkcji nie będzie to miało dużego znaczenia, no ale na tę chwilę tak to właśnie wygląda. W tym miejscu warto jeszcze zauważyć, że w grę wkomponowano rozwiązanie AMD FidelityFX Super Resolution oraz wsparcie dla ledowego podświetlenia Corsair iCUE, które żywo reaguje na wydarzenia z gry. Tytuł "postawiono" na silniku Unreal i wykorzystuje on biblioteki DirectX 12 oraz środowisko graficzne Articy. Jak wynika z podanej przeze mnie wcześniej rozdzielczości monitora, produkcja bezproblemowo wspiera także ekrany o proporcjach 21:9.

Knight's Code - jedna z ładniejszych lokacji w grze

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• następna ›
• ostatnia »