Test Aerocool Aero 300 FAW - Tania obudowa, ale czy dobra?

Aerocool Aero 300 FAW - Wygląd zewnętrzny #2

Spoglądając na tył Aerocool Aero 300 FAW, zobaczymy zasadniczo dokładnie to samo co w każdej innej obudowie w cenie do 200 złotych. Mowa więc o dedykowanym miejscu na wentylator, siedmiu śledziach, wycięciu pod złącza płyty głównej oraz otworze na zasilacz. Niechlubnymi wyjątkami jest tylko spory, wytłoczony na górze napis „MADE IN CHINA” oraz niepotrzebna metalowa zaślepka dla śrub mocujących karty rozszerzeń. Podobnie jak i w przypadku SilentiumPC Regnum RG4T, tak i teraz uważam to za pomysł mocno nietrafiony i skutecznie uprzykrzający życie użytkownikowi.

Przenosząc wzrok na dół obudowy odnotować możemy cztery niewielkie, plastikowe nóżki. Nie sprawiają one wrażenia solidnych, a sytuacji nie ratuje nawet obecność piankowych podkładek antypoślizgowych. Co prawda obudowa się nie ślizga na podłodze czy biurku, ale naklejono je nierówno. Prócz tego znajdziemy tutaj jeszcze tylko otwór wentylacyjny dla zasilacza, który zabezpieczono bardzo prostym filtrem. Jest on niestety mocowany na sześć zaczepów, a więc jego wyjmowanie i wsadzanie wymaga obrócenia obudowy na bok.

A jak ma się sprawa paneli bocznych w Aerocool Aero 300 FAW? Jeden z nich to po prostu płat przyciemnianego akrylu z wykończonymi krawędziami, który pełni rolę okna. Ponownie to minus, bowiem konkurencja niewiele drożej oferuje już solidniejsze hartowane szkło. Co więcej – producent zastosował montaż przy pomocy sześciu szybkośrubek. Brak gumowych tulei wymusza więc na nas za każdym razem przewracanie obudowy na bok lub angażowanie do pomocy drugiej osoby, w momencie gdy chcemy zamontować panel na swoim miejscu. Może lepiej sprawa ma się z drugiej strony? Cóż… teoretycznie to kawałek blachy z przetłoczeniem, co mogło by być źle? Niestety i tutaj nie wygląda to kolorowo. Bowiem producent zdecydował się na wykorzystanie blach o grubości 0,45 milimetra, co wyraźnie odbija się na sztywności.

Obejrzeliśmy obudowę Aerocool Aero 300 FAW z każdej ze stron, niczym używane auto tuż przed zakupem. Niestety, pierwsze wnioski nie nastrajają pozytywnie do zakupu. Obudowa sprawia jak na razie wrażenie nie tyle taniej, co po prostu niedopracowanej. Widać spore niedoróbki w postaci źle spasowanych i archaicznych już złącz (USB 2.0) na panelu I/O oraz mocnych oszczędności – okno wykonane z pleksiglasu czy bardzo cienkie blachy. Nie warto jednak oceniać książki po okładce. Pora więc na zerknięcie pod maskę – może wnętrze okaże się zaskakująco przemyślane, a temperatury arktycznie atrakcyjne?

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »