TP-Link Archer C7 i D-Link DIR-868L. Test routerów 802.11ac

Świat idzie do przodu. To nieuniknione zjawisko przejawia się niemal w każdej dziedzinie naszego życia konsumenckiego. Kupujemy coraz to nowsze elektroniczne gadżety, a producenci na rynek wydają urządzenia oferujące możliwości, o których nam się kiedyś nawet nie śniło. Taki stan rzeczy obserwujemy także w dziedzinie sieci komputerowych, a najbardziej, w przypadku rozwiązań skierowanych dla przeciętnych zjadaczy chleba. Mówiąc "sieć komputerowa" taki użytkownik z pewnością ma na myśli sieć bezprzewodową, czyli popularnie zwane Wi-Fi. Ten rodzaj sieci LAN z powodzeniem powoli wygryza tradycyjny, kablowy Ethernet tam, gdzie wygoda odgrywa główną rolę – wystarczy bowiem przejść się po każdym większym mieście ze smartfonem czy innym urządzeniem obsługującym standard 802.11 i nie ma szans, by nie "zauważyło" ono przynajmniej jednego punktu dostępowego. Co ważne odnotowania, niemal każda aktywna sieć Wi-Fi jest zgodna ze standardem 802.11n, co jeszcze stosunkowo do niedawna nie było takie oczywiste. Za progiem czai się już jednak ten znacznie świeższy – 802.11ac. Czy stanie się on tak samo popularny jak jego protoplasta? Z pewnością są na to spore szanse, do czego przyczynił się spory wysyp urządzeń zgodnych z najnowszym standardem. Dwa z nich zawitały do naszego redakcyjnego laboratorium – TP-Link Archer C7 oraz D-Link DIR-865L. Nie pozostało nam nic innego, jak sprawdzić, co te cacka potrafią.

Autor: Kamil Śmieszek

Ze standardem 802.11ac spotykamy się już nie pierwszy raz. Mieliśmy bowiem okazję przyjrzeć się już mu, co prawda w jeszcze rozwojowej wersji Draft 3.0. Mimo tego, testowany przez nas przedstawiciel routerów wspierających nowy standard Wi-Fi, jakim był ASUS RT-AC66U absolutnie nas nie zawiódł, wręcz przeciwnie – wypadł świetnie pokazując czarno na białym, jak wiele dzieli "stary" już 802.11n od najnowszej wersji. I to zarówno pod względem szybkości transferu, jak i stabilności połączenia z dalszej odległości od routera. Należy zauważyć, że nasz egzemplarz testowy był jeszcze dość w dość wczesnej rewizji i jako jeden z nielicznych był dostępny komercyjnie dla każdego przeciętnego użytkownika (którego było na niego stać). Firma ASUS od tamtej pory udostępniła do pobrania już kilka nowych wersji oprogramowania, co mogło jeszcze poprawić i tak dobre osiągi routera. Co więcej, RT-AC66U to nie jest już jedyny router zgodny z 802.11ac w portfolio tej firmy – zastąpił go nowy flagowiec – model RT-AC68U wspierający technologię AC1900 (1300 Mb/s dla 802.11ac i 600 Mb/s dla 802.11n). Nasz test dostępny jest pod poniższym linkiem:

Test routera ASUS RT-AC66U - Co potrafi 802.11ac?

Z pewnością postaramy się, by dostać w nasze ręce topowy router ASUS'a i sprawdzić jego możliwości, gdyż rozpoczynamy swoisty przegląd routerów zgodnych z najnowszym standardem Wi-Fi. Dzisiaj jednak naszą uwagę skupimy na dwóch podobnych urządzeniach, ale wyprodukowanych przez firmy TP-Link oraz D-Link. Stanowią one dobry materiał porównawczy do modelu RT-AC66U, gdyż również obsługują sieć Wi-Fi w wariancie 1750 (1300 Mb/s dla 802.11ac i 450 Mb/s dla 802.11n), a także występują w podobnych do niego cenach. Z pozoru routery te oferują również bardzo podobne funkcje sieciowe nie związane stricte z przesyłaniem danych drogą bezprzewodową, takie jak obsługa dysków USB czy występowania w roli serwera druku. Oprogramowanie konfiguracyjne również oferuje w zasadzie te same główne ustawienia związane z sieciami Wi-Fi czy LAN. Czy są jakieś różnice?

Owszem, są – pierwszą z nich jest zastosowany w routerze chipset. ASUS oraz D-Link wykorzystują układy produkcji Broadcom'a. W przypadku tego pierwszego mamy do czynienia z SoC o oznaczeniu BCM4706 o częstotliwości taktowania wynoszącej 600 MHz. Obsługę najnowszego standardu Wi-Fi zapewnia tu chipset BCM4331, natomiast dla starszych wersji – BCM4360. D-Link natomiast wyposażony został w nowszy SoC – BCM4708, w skład którego wchodzi m.in. dwurdzeniowy CPU ARM Cortex-A9, "tykający" z częstotliwością 1 GHz. Wsparcie dla sieci 802.11ac zapewnione jest dzięki chipowi Alpha Networks WMC-AC01 (Broadcom BCM 4331 dla 802.11bgn). TP-Link z kolei bazuje na układzie Atheros QCA9558 (720 MHz) ze wsparciem QCA9880-AR1A dla obsługi standardu 802.11ac. Jeżeli chodzi o anteny, to sytuacja we wszystkich trzech przypadkach prezentuje się podobnie, choć D-Link posiada je wbudowane wewnątrz urządzenia (w łącznej liczbie - 6). Ponadto, obydwa testowane dzisiaj urządzenia cechują się taką samą ilością pamięci RAM wynoszącą 128 MB.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »