Test obudowy Enermax Equilence - Komputerowe Las Vegas

Enermax Equilence - Wygląd zewnętrzny #2

A jak ma się góra w Enermax Equilence? Cóż, prócz opisanego chwilę wcześniej panelu I/O, który wyraźnie ożywia tą część obudowy to nie dzieje się tu zbyt wiele. Znajdziemy tutaj bowiem tylko tajemniczą, długą klapkę. O ile nie korzystacie z dużej ilości wentylatorów, to pełni ona po prostu funkcję zabezpieczenia i wyciszenia miejsca dla dwóch jednostek 140-milimetrowych bądź trzech 120-milimetrowych. Niestety po jej zdjęciu brakuje dodatkowego filtra, a więc odwrócona cyrkulacja powietrza nie wchodzi raczej w grę jeśli nie chcecie co chwilę czyścić wnętrza z kurzu.

Robimy to co faceci lubią najbardziej i przechodzimy na tyły. W przypadku Enermax Equilence widać, że poczyniono pewne prace nad rozwinięciem dobrze sprawdzonego standardu. Z tego względu zamontujemy tutaj nie tylko 120-, ale i 140-milimetrowy wentylator, a metalowa kratka jest nieco odsunięta od śmigieł by zmniejszyć szum powietrza. Dodatkowo karty rozszerzeń oraz demontowalne śledzie możemy przykręcać i odkręcać na zewnątrz komputera, co jest zdecydowanie wygodniejsze. Prócz tego standardowo obecne są dwa wycięcia, jedno dla zasilacza a drugie dla portów płyty głównej oraz podłużny otwór wentylacyjny.

Na dole Enermax Equilence znajdziemy dwie spore, plastikowe nóżki z niewielkimi piankowymi podkładkami antypoślizgowymi oraz filtr zabezpieczający zasilacz. W drugim przypadku mowa o drobnej siateczce wklejonej w plastikową, wsuwaną ramkę. Jest to rozwiązanie bardzo proste i wygodne, bowiem nie trzeba odwracać całego komputera przy czyszczeniu jednostki. Co nam jeszcze zostało z zewnętrznego wyglądu obudowy? Tylko panele boczne, ale tutaj nie ma zbyt dużo do opisywania. Jeden to kawałek hartowanego, przyciemnianego szkła o grubości 4 milimetrów, a drugi zaś to prosta i sztywna blacha. Oba montowane są standardowo.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »