Chcesz używać Windows 11, ale nie masz odpowiedniego procesora lub modułu TPM? Te proste triki pomogą ominąć zabezpieczenia

Windows 11 pojawił się raptem kilka miesięcy temu, ale już od momentu zapowiedzi wzbudził wśród użytkowników starszych OS dużo wątpliwości. W dużej mierze spowodowane były one obecnością zaskakująco wysokich wymagań sprzętowych. Mowa nie tylko o odpowiednim procesorze, ale także konieczności posiadania modułu TPM 2.0 oraz aktywnej funkcji Secure Boot w BIOS. Microsoft długo tłumaczył powody większego ograniczenia dystrybucji Windowsa 11, ale wielu osób to niespecjalnie przekonało. Jeśli jesteście zainteresowani Windowsem 11, ale nie jednocześnie nie czujecie potrzeby wymiany połowy komputera, wówczas warto zwrócić uwagę na kilka prostych trików, które pozwolą nam ominąć niektóre zabezpieczenia Microsoftu. Przyjrzymy się tematowi procesora oraz modułu TPM 2.0

Windows 11 posiada kilka zabezpieczeń, które w teorii uniemożliwiają instalację systemu na niezgodnych komputerach. Poprzez poniższe triki podpowiadamy, w jaki sposób uniknąć problemów związanych z posiadaniem nieodpowiedniego procesora i / lub braku modułu TPM 2.0.

Test wydajności Windows 10 vs Windows 11 w laptopach. Porównanie Intel Core i7-11800H vs AMD Ryzen 9 5900HX

W przypadku posiadania niezgodnego ze specyfikacją procesora (wystarczy np. 6 lub 7. generacja Intela lub pierwsza generacja AMD Ryzen (architektura Zen), a więc mowa o nadal dobrych do codziennego użytku procesorach), konieczne są pewne modyfikacje w Edytorze Rejestru. Do stosownego panelu wejdziemy m.in. poprzez wprowadzenie komendy regedit w wyszukiwarce Windowsa. Następnie wyszukujemy ręcznie lub CTRL+F i wpisujemy następujący wiersz: Computer\\HKEY_LOCAL_MACHINE\\SYSTEM\\Setup\\MoSetup. Gdy to zrobimy, pojawi się po prawej stronie nowe okno, w które klikamy za pomocą PPM (prawy klawisz myszy). Wybieramy jedyną dostępną opcję Nowy, a następnie polecenie Wartość (SWORD 32-bitowa). Wartość, która pojawi się w głównym oknie poddajemy modyfikacji nazwy na AllowUpgradesWithUnsupportedTPMorCPU. Następnie dwukrotnie klikamy myszką i zmieniamy Dane Wartości z 0 na 1 i naciskamy klawisz OK. Po tych zmianach zamykamy Edytor rejestru. W ten sposób obchodzimy zabezpieczenie dotyczące obecności niezgodnego procesora. Instalator w dalszym ciągu będzie informował o posiadaniu CPU niekompatybilnego z Windows 11, ale będzie możliwość jego instalacji. Warto jednak pamiętać, że Microsoft zamierza niedługo wprowadzić irytująco prezentujący się znak wodny, umieszczony w dolnym, prawym rogu, który będzie informował o niezgodnym z wymaganiami sprzęcie.

Recenzja Windows 11 - Wszystko co należy wiedzieć o najnowszym systemie operacyjnym Microsoftu dla komputerów PC

Drugi trik dotyczy obejścia konieczności posiadania modułu TPM 2.0 i / lub funkcji Secure Boot w UEFI. W tym celu konieczne jest pobranie pliku ISO systemu (jeśli planujecie faktyczne korzystanie z Windows 11, konieczny jest zakup legalnej licencji), pobranie aplikacji Rufus oraz posiadanie pendrive'a o pojemności przynajmniej 8 GB. Uruchamiamy oprogramowanie, wybieramy lokalizację zewnętrznego nośnika danych (Urządzenie) oraz lokalizację pobranego pliku ISO systemu Windows 11 (Wybór bootowania - Wybierz). W polu Opcje obrazu wybieramy wariant Extended Windows 11 Installation (no TPM / no Secure Boost), po czym klikamy na START. Otrzymamy komunikat z informacją, że dane z pendrive zostaną trwale usunięte. Po akceptacji, rozpocznie się proces kopiowania danych na nośnik i tworzenie instalatora. Tak przygotowany pendrive możemy wykorzystać do procesu instalacji Windowsa 11 w komputerze, który nie posiada TPM 2.0 . Może to być zarówno aktualizacja z Windows 10 lub czysta instalacja na urządzeniu, który nie posiada żadnego systemu operacyjnego.

Po przeprowadzeniu powyższych kroków, nowo powstały instalator systemu Windows 11 umożliwi instalację na PC, który oficjalnie nie spełnia wymagań sprzętowych. Screen z powyższego konfiguratora wykorzystuje pendrive, wcześniej przygotowany w programie Rufus.

Wspomniałem wcześniej o znaku wodnym, który Microsoft zaczął umieszczać na urządzeniach, które nie spełniają wymagań sprzętowych Windowsa 11. Można go również w łatwy sposób usunąć, a potrzebować do tego będziemy dostępu do Edytora Rejestru - regedit. Po wejściu w niego odszukujemy kolejne pola: COMPUTER\\HKEY_CURRENT_USER\Control Panel\UnsupportedHardwareNotificationCache. Jeśli odpowiedni klucz nie istnieje, wówczas klikamy PPM (prawy klawisz myszy) na sekcję Control Panel i tworzymy klucz, od razu zmieniając jego nazwę na wyżej podany. Następnie klikamy na główny ekran po prawej stronie, tworzymy nowe pole (Nowy -> Wartość (SWORD 32-bit)) i zmieniamy jej nazwę na SV2. Następnie klikamy dwukrotnie myszą i nadajemy jej wartość 0. Zapisujemy i to wszystko, Windows 11 nawet na niewspierającym oficjalnie sprzęcie nie powinien pokazywać znaku wodnego. Czasami zdarzy się, że mimo wszystko się pojawi - wówczas rozwiązaniem jest ponowne uruchomienie komputera.

Microsoft rozpoczął proces implementacji specjalnego znaku wodnego na komputerach, które mają zainstalowany system Windows 11, ale które nie spełniają oficjalnie wymagań sprzętowych.

Krok po kroku pokazujemy, jak w Edytorze Rejestru usunąć wspomniany znak wodny.