Test płyt głównych LGA 1366 - ASUS, DFI, MSI i Gigabyte

 Asus Rampage II Extreme

Pamiętacie bardzo udaną konstrukcje Rampage Extreme i jej wręcz rewolucyjne podejście do overclockingu? Asus nie zaprzestał swoich działań tylko na tym jednym modelu i kontynuuje serię Rampage dla socketu 1366.

Na pierwszy rzut oka widać, że z tą płytą nie ma żartów. Powstała ona na większym PCB niż standardowy rozmiar ATX. EATX (extended ATX) to rozmiar zaczerpnięty z serwerowych rozwiązań. Na płycie umieszczono tyle elementów, że najprościej w świecie nie zmieściłyby się one w normalnym formacie.

Na płycie zainstalowano aż trzy sloty PCI-E x16, tak aby zapewnić płycie wsparcie dla Tri-SLI. Prócz tego znalazło się miejsce dla jednego portu PCI, oraz dwóch PCI-E x1, z czego jeden dla dołączonej karty dźwiękowej X-Fi.

W prawym dolnym rogu płyty najbardziej widoczny jest sporych rozmiarów radiator nad mostkiem południowym. Płytę wyposażono również w dwie kości BIOS-u. W przypadku awarii jednej z nich, bez problemu uruchomimy płytę i na nowo zaprogramujemy drugą kość.

Tutaj na szczególną uwagę zasługuje nowe położenie sterowania płyty, które wcześniej znajdowało się standardowo w dolnej części płyty głównej - TweakIT. Powodem tej zmiany był problem z dostępem do nich przy obsadzeniu karty graficznej z obfitym chłodzeniem w najniższym slocie PCI-E. Tutaj również nie jest to zbyt wygodne położenie, gdyż blisko znajduje się niewygodna wiązka ATX oraz prawdopodobnie będą przebiegać przewody zasilające karty graficzne. Nowością z pewnością są punkty pomiarowe napięć dla poszczególnych komponentów. Dla wygody dołączono do płyty specjalne kabelki z wtyczkami, aby nie trzeba było macać PCB końcówkami miernika – wtedy jest dość łatwo coś zarysować lub spowodować zwarcie.

Płytę wyposażono w 16-fazową sekcję zasilania, a jej mosfety są chłodzone przez średniej wielkości aluminiowe radiatory. Okolice procesora nie są przesadnie obudowane, gdyż w około żaden z radiatorów nie jest za wysoki. Dlatego nie musimy się obawiać o montaż jakiegokolwiek chłodzenia, nie powinno być z tym problemów.

Radiator nad układem IOH nie jest zbyt duży. Spowodowane jest to tym, że układy IOH oraz ICH nie grzeją się za bardzo, dlatego praktycznie cała powierzchnia radiatora wraz z długim heat-pipe'em przebiegającym przez nią, są odpowiedzialne za chłodzenie sekcji zasilania.

Ciekawie prezentuje się natomiast sekcja VTT obok układu IOH. Zabrakło dla niej miejsca na PCB, dlatego znajduje się na osobnej płytce drukowanej, wyprowadzonej do góry na długich pinach. Historia nauczyła nas tego, że takie „dokładane” układy zasilania do płyty głównej nie działają zbyt dobrze. Bez obaw, tutaj działa jak należy i nie musimy obawiać się jakichkolwiek problemów.

W tylnej części płyty głównej widok zupełnie odmienny, aniżeli w pozostałej części płyty głównej. Jest tu wręcz pusto. Tylko sześć portów USB, PS/2, e-SATA, FireWire oraz dwie sieciówki.

Akcesoria

W wyposażeniu dodatkowym mamy bardzo duże urozmaicenie: przejściówki zasilania, kable SATA/ATA, czujniki temperatury, konektorki do końcówek miernika, LCD Poster, tylna zaślepka, wentylator na sekcję zasilania, karta dźwiękowa oraz dwie taśmy dla kart nVidii.

Specyfikacja

 
BIOS

• QPI: 100 - 500 MHz
• Vcore: 0.85 – 2.5 V
• Vdram: DDR3 1.51 - 2.5 V
• IOH Voltage: 1.11 - 2.19 V
• QPI/VTT: 1.2 - 2.5 V

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• następna ›
• ostatnia »