PureRetro: Historia Commodore 64, czyli 8-bitowej legendy

Commodore 64 – Najlepiej sprzedający się 8-bitowiec

C64 z VIC-20 skopiował również ogólny układ klawiatury, jak i obłe kształty (w opozycji do kanciastych konstrukcji Atari i Apple’a). Wspólnym elementem była również ślamazarna transmisja danych (około 300 bodów z magnetofonu, 512 bodów ze stacji dyskietek). Dla porównania, w tym samym czasie stacja dyskietek Atari 810 przesyłała dane z szybkością 1000 bodów, Apple II przekazywał informacje z szybkością aż 15 000 bodów. W praktyce stacje dyskietek do Commodore były najbardziej powolnymi urządzeniami na rynku – proces kopiowania dyskietki zajmował nawet 20 minut. Na szczęście użytkownicy C64 okazali się sprytni – prosty program przyspieszał proces odczytu danych kilkukrotnie. Wszystko to za sprawą konstrukcji stacji dyskietek (model 1541 i podobne), wyposażonej we własny procesor i pamięć. Krótko rzecz ujmując – pomimo swoje powolności stacje dyskietek Commodore’a były na tyle złożone, by komunikować się między sobą, bądź służyć (swoją) dodatkową mocą obliczeniową. Commodore 64 w momencie debiutu kosztował 595 dolarów (dziś to odpowiednik 1500 dolarów). Magnetofon kosztował ok. 45 dolarów (dziś kosztowałby ponad 100 dolarów), za stacje dyskietek trzeba było zapłacić 400 dolarów (dziś: 1000 dolarów).

Co zadecydowało o sukcesie C64, którego prawdopodobnie wyprodukowano ok. 12,5 miliona egzemplarzy, w latach 1982-1994? Gdzie tkwi fenomen maszyny, której sprzedaż trzykrotnie przekroczyła liczbę wyprodukowanych, 8-bitowych maszyn Atari, dwukrotnie mniej nabywców zdobył Apple II i ZX Spectrum. Inne, popularne w tym samym okresie maszyny mogła pochwalić się sprzedażą na poziomie od 1 (Acorn BBC model A) do 2,5 miliona (Amstrad CPC, TI 99-4/A) egzemplarzy. Na tym tle, zaokrąglony C64 wychodzi na prawdziwą gwiazdę wśród 8-bitowców. Na pewno nie przyczynił się do tego język BASIC, który po starcie maszyny szczycił się dostępnością 38911 bajtów wolnego miejsca dla poczynań użytkownika.

Rok 1983, USA, sklep Toys R US - Atari 5200 za 160 USD, Atari 800 przecenione do 500 dolarów. C64 właśnie rozwija skrzydła...

Owszem. W latach 80. taka liczba imponowała (choćby w porównaniu do 3583 bajtów wolnego miejsca w VIC-20, albo 1 KB RAM-u w ZX-81). BASIC 2.0 w C64 nie był jednak wyposażony w choćby jedno polecenie umożliwiające sprawną obsługę wbudowanego układu dźwiękowego lub rysowanie pojedynczych punktów na ekranie. Oprócz solidnej klawiatury o popularności maszyny Commodre’a zadecydowały dwa elementy: obsługa kilku duszków jednocześnie (co ułatwiło tworzenie gier) i niezwykłe brzmienie SID-a (Sound Interface Device), jednego z pierwszych układów do syntezy dźwięku, wbudowanych w komputer, który mógł z powodzeniem konkurować z profesjonalnymi instrumentami muzycznymi. Nic dziwnego, projektantem tego scalaka był Robert Yannes, współzałożyciel firmy Ensoniq. Wysyp dobrych gier, w których jak się okazało, efekty dźwiękowe i muzyka odegrały bardzo istotną rolę, był nieunikniony.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• następna ›
• ostatnia »