Dodaj sztuczną inteligencję do programu Gimp! Funkcje AI z Photoshopa dostępne za darmo. Poradnik krok po kroku

Usuwanie obiektów z obrazu i zastępowanie ich innymi, generowanie tła, a także upscaling

Kolejną z możliwości, jakie znajdziemy w zakładce Stable Boy, jest Inpainting. Ta funkcja pozwoli nam usunąć niechciane obiekty ze zdjęć lub wygenerować dodatkowe elementy. Dzięki niej będziemy w stanie wypełnić fragment obrazu tym, co nam przyjdzie na myśl. Otwieramy dowolną grafikę w programie Gimp i tworzymy nową warstwę (Shift + Ctrl + N), którą nazywamy Inpainting Mask. Teraz wybieramy Pędzel (B) i kolor czarny, a następnie zamalowujemy ten fragment obrazu, który chcemy zmienić (pamiętając, aby ten krok był wykonywany tylko na nowej warstwie). Warto również zdecydować się na model obrazu, który jest specjalnie dostosowany do funkcji Inpainting, a więc pobrany wcześniej Stable Diffusion Inpainting, który będzie widoczny jako sd-v1-5-inpainting.ckpt (możemy to zrobić zarówno poprzez przeglądarkę, jak i wtyczkę Stable-Gimpfusion).

Kiedy fragment obrazu jest już oznaczony, możemy wybrać z zakładki Stable Boy funkcję Inpainting. W nowym oknie musimy ponownie ustalić kilka parametrów. Kroki będą dość podobne do poprzednich. W pierwszym polu (Prompt) opisujemy, co ma zostać wygenerowane, a w drugim (Negative prompt), czego model ma unikać. Głównie powinniśmy skupić się na trzech parametrach: CFG (w jakim stopniu model ma się stosować do poleceń), Denoising strength % (jak wiele ma się zmienić) oraz Inpainting fill. Pierwsze dwa zostały już dokładnie omówione, więc na początku ustalamy analogicznie wartości 9 i 75, a później wystarczy je tylko dostosowywać (choć głównie mowa o Denoising strength %). Inpainting fill również jest całkiem istotną opcją - w tym wypadku pozostawiamy parametr Original, jeśli chcemy, aby generowana przez nas zmiana była zbliżona do oryginału. Fill pozwoli nam zachować barwy z oryginału, ale z pominięciem kształtów - sprawdzi się więc bardzo dobrze do dodawania nowych elementów do obrazu. Latent noise wypada dobrze przy zastępowaniu postaci lub obiektów innymi. Natomiast Latent nothing okaże się przydatny podczas dodawania elementów do tła. Miejmy na uwadze, że opcja Original będzie sprawdzać się najlepiej w większości przypadków, ponieważ wystarczy przy niej zmieniać dwa wspomniane parametry, aby uzyskać zadowalające efekty - nie nadaje się jednak do zmiany kolorów. Na koniec warto pamiętać o liczbie kroków (Steps), a także stworzeniu od razu kilku wersji (Number of images). Podczas zmian przy twarzach można włączyć opcję Restore faces, choć nie jest to konieczne. Najlepiej manewrować tylko przy jednym fragmencie obrazu na raz, jeśli chcemy uzyskać dobre efekty. Po zakończonej operacji będziemy mogli zmieniać widoczność stworzonej warstwy (lub warstw), aby ujrzeć rezultaty. Jeśli zechcemy dokonać kolejnej zmiany, to ponownie uaktywniamy warstwę Inpainting Mask, usuwamy poprzednie zaznaczenie i malujemy na czarno inny obszar, powtarzając później omówione kroki. 

*Możliwości wtyczki Stable-Gimpfusion są bardzo podobne do tego, co zostało już omówione przy okazji Stable Boy. Różnica jest jednak taka, że chcąc skorzystać z jej funkcji, musimy najpierw określić warstwę, na której mają zachodzić zmiany poprzez GimpFusion - > ActiveLayer as ControlNet. W przypadku opcji Inpainting wystarczy po tej operacji oznaczyć (w dowolny sposób - zaznaczenie prostokątne, lasso) dany obszar. Tutaj także zachęcam do eksperymentowania i wybrania tej wtyczki, która nam bardziej pasuje - w moim przypadku Stable-Gimpfusion służy jedynie do zmiany modelu obrazu na inny, a wszystkie operacje wykonywane są przez Stable Boy.

Pozostała nam ostatnia możliwość, a mianowicie zwiększanie rozdzielczości obrazów, czyli tzw. upscaling. Po wybraniu grafiki raz jeszcze przechodzimy do zakładki Stable Boy i wybieramy z niej Upscale. Teraz w okienku określamy, ile razy ma się zwiększyć podstawowa rozdzielczość i wybieramy odpowiedni model. Bardzo dobre efekty można uzyskać przy pomocy tego o nazwie LDSR, natomiast w tym wypadku będziemy musieli się uzbroić w cierpliwość, ponieważ proces może trochę potrwać (w zależności od mocy naszego układu graficznego).

Obraz źródłowy

4-krotne powiększenie (z 512 x 512 do 2048 x 2048 pikseli) przy użyciu (od lewej) standardowego zwiększenia rozdzielczości w programie Gimp i kolejno modeli Lanczos, ESRGAN_4x oraz LDSR.

Poniżej zobaczymy przykłady 4-krotnego powiększenia zdjęć (również z rozdzielczości 512 x 512 do 2048 x 2048 pikseli) - używany był wyłącznie model LDSR (ostatni przykład to zmiana z 640 x 427 do 2560 x 1704 piksele). Wyraźnie można zauważyć, że sprawdza się on naprawdę dobrze w swoim zadaniu, wszak rezultaty mogą być dosłownie rewelacyjne. Warto jeszcze wspomnieć o tym, że mamy możliwość pobrania innych modeli (sporą bazę znajdziemy pod tym adresem), które będą dla nas zwiększać rozdzielczość obrazów, gdzie sama ich jakość pozostanie na odpowiednio wysokim poziomie - natomiast będzie można ich używać tylko z poziomu przeglądarki. Modele na podanej stronie o oznaczeniu ESRGAN umieszczamy w folderze stable-diffusion-webui -> models -> ESRGAN.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5