PureRetro: ranking 100 najlepszych gier dla Amigi 500 i 600

Najlepsze gry dla Amigi 500 - część 9

Ishar

Francuskie studio Silmarils zawsze słynęło z gier, które cechował wyjątkowa dbałość o szczegóły. Po świetnym Crystals of Arborea można było spodziewać się czegoś wielkiego. I przyszedł Ishar, który nie tylko zmienił postrzeganie klasycznych dungeon crawlerów, otwierając przed graczami całe miasta i otwarte przestrzenie, na dodatek seria doczekała się jeszcze dwóch kontynuacji. Do dziś trwają spory, która z części Ishara jest najlepsza.

Crystal Dragon

Wielbiciele eksploracji podziemnych zakamarków mieli przynajmniej kilka powodów, dla których warto było posiadać Amigę. Jednym z nich był wymieniony wcześniej Black Crypt, jeszcze innym – dobrze zrealizowany Crystal Dragon. Choć sama gra była uboższa graficznie od Eye of Beholder, wciągała w rozgrywkę na długo wielbicieli gatunku, którzy uwielbiali obroty o 90 stopni i walkę wymagającą sprawnego przeskakiwania z jednego pola na drugie. Jak wynika z opowieści twórcy gry, Dave'a Makina, Crystal Dragona w dwa lata stworzyły dwie osoby. Dane map zajmowały w grze prawie 7 MB, co udało się zapisać na pojedynczej dyskietce.

Mega Lo Mania

Sensible Software zasłynęło najlepszą na świecie piłka nożną i najlepszym symulatorem działań wojennych, do którego przyłożono iście brytyjską dawkę ironii. Jest jeszcze jeden, unikalny tytuł, który wyrósł wraz z Amigami – Mega Lo Mania – czyli strategia z miniaturowymi ludzikami w roli głównej. To ilu ich wyprawimy na każdą z niewielkich wysp oraz jak daleko rozwiniemy technologię naszego małego plemienia, zależy już wyłącznie od nas. Warto pamiętać o opcji zawierania tymczasowych sojuszy z przeciwnikami.

Perihelion: The Prophecy

Stylistyka cyberpunkowa była rzadko stosowana w grach fabularnych, w szczególności w dungeon crawlerach. Z jednym, konkretnym i świetnie zrealizowanym wyjątkiem z lat 90., którym jest Perihelion opracowany przez studio Psygnosis. Niezwykle pieczołowicie namalowany obrazem i treścią świat, ciekawe mechanizmy walki, wśród których liczą się moce psioniczne oraz unikalny wystrój miast czynią z Periheliona grę, w która trzeba przynajmniej raz zagrać.

Legend of Faerghail

Na początku lat 90. każda, dobrze zrealizowana gra fabularna była na wagę złota. Zaprojektowany przez niemieckie studio Electronic Design Hannover tytuł z wielgachnym smokiem na okładce wyraźnie czerpie najlepsze cechy z Bard’s Tale i Phantasie (umożliwiając m.in. importowanie postaci z wymienionych gier) i wprowadza gracza w ciekawy, złożony fabularnie świat. Może i Legend of Faerghail nie był najładniejszym spośród cRPG-ów w swoim czasie, niemniej grało się w niego długo i przyjemnie.

Cadaver

To prawdopodobnie jedna z najbardziej złożonych pod względem mechaniki gier z widokiem w rzucie izometrycznym. Na pierwszy rzut oka Cadaver przypomina popularne w latach 80. gry podobne do Knight Lore. Jednak pokaźny wybór przedmiotów, którymi możemy się posługiwać podczas zabawy, różnorodne metody pokonywania przeszkód i specyficzne połączenie dwóch gatunków: gry przygodowej ze zręcznościówką, sprawiają że Cadaver właściwie pozostaje grą wyjątkową, z którą może konkurować jedynie Last Ninja i… nieco mniej znany Darkmere.

K240

Kontynuacja gry strategicznej Utopia z 1990 roku. Wydana wyłącznie dla Amig strategia kosmiczna, rozgrywana w pasie asteroid, będącym źródłem cennych zasobów. Oczywiście nie byłoby dobrej strategii bez przeciwności, które w K240 sprowadzają się do walk z innymi poszukiwaczami zasobów. Rozgrywka, obserwowana w rzucie izometrycznym w znacznej części sprowadza się do przetwarzania zasobów, rozwijania i obrony swoich kolonii.

Ambermoon

Niemieckie studio Thalion zawsze było znane z niezwykłej dbałości o detale, większość gier wydanych pod ich szyldem charakteryzowała barwna grafika i dopracowane detale. Wśród tytułów Thalionu wyróżnia się Ambermoon – wydana na dziewięciu dyskietkach gra fabularna, przypominająca klasyczne jRPG-i. Ambermoon nie tylko wyciskał siódme poty z Amig, wyświetlając część poziomów w widoku 3D, przypominającym Wolfensteina 3-D, gra zasłynęła również z rozbudowanego, turowego trybu walki i złożonej fabuły, która rozgrywała się w rozległym, pieczołowicie namalowanym świecie. Dwa lata po wydaniu Ambermoona, w 1995 roku, dla PC powstaje podobna gra – Albion, w którym widać niemal identyczne rozwiązania w zakresie rozgrywki, jak to co można było zobaczyć w Ambermoonie. Prototyp silnika gry Albion został też zaprezentowany na Amigach, jednak finalna gra nigdy nie ujrzała światła dziennego.

Stunt Car Racer

Wyścigi na zamkniętych torach, z których łatwo było zaliczyć upadek to domena Stunt Car Racera, gry z 1989 roku wydanej m.in. dla ZX Spectrum, C64, Atari ST i Amigi. W swoim czasie była wyjątkowa, ze względu na sposób prezentacji grafiki oraz opcję gry dla dwóch graczy, dostępnej dla posiadaczy Amig i Atari ST. Wystarczyło po prostu połączyć dwie maszyny kablem null-modem i rozegrać pojedynek na dwóch telewizorach i morderczo trudnych trasach.

Waxworks

Studio Horror Soft specjalizowało się właściwie tylko w jednym: krwistych horrorach komputerowych. To dzięki tej firmie zobaczyliśmy, jak barwnie można namalować game over w Elvirze, w różnych odsłonach: od zatrucia, przez zatonięcie, po zaszlachtowanie. Niemal identyczny model rozgrywki Horror Soft zaproponował nam w Waxworks – podzielonej na kilka światów, pełnej mrocznych zakamarków opowieści o dawnej, cygańskiej klątwie. Waxworks to bardzo udana mikstura gry przygodowej, dungeon crawlera i horroru. Równie krwisty jak Elvira.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• …
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• 11
• 12
• następna ›
• ostatnia »