Recenzja Google Pixel Buds Pro 2. Długi czas pracy, dobre ANC i atrakcyjny dźwięk, ale wady też się znajdą

Google Pixel Buds Pro 2 - jakość wykonania, ergonomia, komfort

Google Pixel Buds Pro 2 wydane zostały w czterech różnych kolorach: porcelanowy (taki, jak w testowanym egzemplarzu), zielonoszary (w zasadzie po prostu ciemnoszary), seledynowy (jasnozielony) oraz peonia (różowy). Słuchawki są zaskakująco małe i bardzo lekkie (około 4,7 g każda). Wyraźnie mniejsze, niż poprzedni model i odczuwalnie bardziej komfortowe podczas noszenia. Nie są wyposażone w tak zwany patyk, czy jak kto woli kijek, ale ich kształt jest dość nietypowy. Obudowy od wewnątrz są czarne i mają zgrubienie, następnie lekko się zwężają, a potem pojawia się kolejne, jeszcze większe zgrubienie w jaśniejszym kolorze. Stylistyka to kwestia gustu, ale pod względem ogólnej jakości wykonania Google Pixel Buds Pro 2 stoją na poziomie zbliżonym do konkurentów w podobnej cenie.

Kolejną ciekawostką są zintegrowane wypustki, które mają polepszać prawidłowe trzymanie słuchawek w uszach. Na szczęście nie wykonano ich z plastiku, lecz gumy. Co prawda dość twardej, ale jednak bardziej przyczepnej od niego. Ich zaletą jest przede wszystkim to, że w ogóle są. Do pewnego stopnia spełniają swoje zadanie i przytrzymują słuchawki w uszach. Ja w czasie testu nie miałem problemu z ich wypadaniem, choć faktycznie słuchawki są tak małe i lekkie, że na początku testu miałem uczucie, że spoczywają w uszach trochę za luźno. Wadą natomiast jest to, że wspomnianych wypustek nie da się wymienić na większe lub o innym kształcie, więc część osób może być z nich niezadowolona. Wiadomo, że każdy ma trochę inny kształt małżowin usznych, więc szczerze dziwi mnie to, że Google nie dało żadnej opcji ich wymiany.

Konstrukcja jest wykonana z tworzyw sztucznych, o twardej, matowej powierzchni. Od strony wewnętrznej widoczne są dwa metalowe styki, służące do ładowania akumulatorów w słuchawkach. Lekko z boku, ale wciąż od strony wewnętrznej, umieszczono za małym grillem jeden z mikrofonów. Prawdopodobnie należy on do tych, które służą głównie do działania funkcji aktywnej redukcji szumu (ANC). Warto też podkreślić fakt, że nie widać nigdzie czujnika zbliżeniowego, ale słuchawki jak najbardziej mają funkcję wykrywania ich włożenia do uszu. Innymi słowy: działa automatyczna pauza i odtwarzanie, a także samoczynne włączanie lub wyłączanie ANC. Dzieje się tak, nawet gdy użytkownik wyjmie z ucha tylko jedną słuchawkę.

Dwa kolejne mikrofony znajdują się już na zewnętrznej stronie obudowy słuchawek i są zabezpieczone większymi siateczkami, dopasowanymi kolorystycznie do jasnego panelu. Pod płaską częścią, w której wytłoczono literę G, umieszczono panele dotykowe do obsługi słuchawek. Ich czułość jest bardzo wysoka, co z jednej strony jest pozytywne, bo rzadko trzeba powtarzać gesty, ale wadą jest to, że podczas poprawiania słuchawek w uszach lub ich dociskania często włączałem pauzę, przełączałem utwory lub nawet zmieniałem tryb ANC. Cóż, nie bez powodu część osób preferuje słuchawki dokanałowe wyposażone w “kijek”, w którym można umieścić sensory dotykowe.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• następna ›
• ostatnia »