Test smartfona HTC U11 Life - Średniak z Android One

HTC U11 Life - interfejs i podstawowe funkcje

Jak przystało na przedstawiciela programu Android One, HTC U11 Life pracuje pod kontrolą Androida 8.0 Oreo w czystej, niezmodyfikowanej przez producenta wersji, w związku z czym jest to prawdziwa gratka dla purystów. Jeśli ktoś miał już wcześniej styczność z "gołym" systemem od Google, to powinien się tutaj poczuć jak w domu, bowiem jego najnowsza odsłona wnosi jedynie drobne, kosmetyczne zmiany. Zastosowanie Androida w takiej konfiguracji oznacza niestety, że możemy zapomnieć o wielu dodatkowych funkcjach, które do swojego oprogramowania przemycają inni producenci, ale przynajmniej pozostaje on przyjemny dla oka i względnie przejrzysty. Do tego tutejsze oprogramowanie działa bardzo szybko, a smartfon swoją responsywnością spokojnie może rywalizować z urządzeniami znacznie droższymi.

Zestaw preinstalowanych na urządzeniu aplikacji jest wyjątkowo skromny, ponieważ nie znajdziemy tutaj nic, co nie zaliczałoby się albo do podstawowych składników Androida, albo do pakietu Google. Ma to swoje plusy i minusy. Plusy, bo dzięki temu urządzenie trudno nazwać zaśmieconym, a fabryczne aplikacje są spójne, miłe dla oka i w większości całkiem dobrze dopracowane. Minusy, ponieważ ich funkcjonalność jest często albo zaskakująco uboga, albo skoncentrowana wokół konkretnych usług giganta z Mountain View, z których nie każdy chce korzystać. Jednym ciekawym dodatkiem, który HTC dodało od siebie, jest funkcja Edge Sense. Wprowadza ona programowalny gest ściskania smartfona, któremu możemy przypisać praktycznie dowolne działanie dla każdej wybranej przez nas aplikacji. Pomysł jest bardzo fajny i odbieram go pozytywnie, jednak jedynie w kategorii ciekawostki, bowiem na co dzień nowa funkcja wymaga troszkę zbyt dużo siły, żeby wygodnie się z niej korzystało.

Ekran główny pożyczony został z rodziny Pixel. Tak jak we flagowych urządzeniach Google, także tutaj mamy szufladę wysuwaną gestem przesunięcia palcem w górę, obowiązkowy ekran z dostępem do aplikacji Google, a nawet charakterystyczne okrągłe ikony. Generalnie jest to bardzo udany launcher oferujący intuicyjną obsługę i komplet podstawowych funkcji. Nie mam mu nic do zarzucenia i myślę, że większość użytkowników także będzie z niego zadowolona. Co innego jeśli ktoś szuka dodatkowych opcji personalizacji. Tutaj ich nie znajdzie, a jeśli chciałby zmienić coś więcej niż tapetę, to trzeba szukać alternatyw w Sklepie Google Play.

Obszar powiadomień oraz szybkich ustawień na pierwszy rzut oka troszeczkę się w Androidzie 8.0 zmienił, jednak nie licząc jednej rzeczy, są to tylko detale. Tak naprawdę ograniczają się one głównie do nowej kolorystyki oraz nieco innego rozmieszczenia poszczególnych elementów. Jedna ważna zmiana dotyczy działania szybkich ustawień, gdzie od teraz każda z ikon po krótkim naciśnięciu nie odsyła do submenu, tylko działa jako przełącznik. Jest to pozytywna zmiana, bowiem poprzednie rozwiązanie nie było ani intuicyjne, ani szybkie. Poza tym jednak szybkie ustawienia w dalszym ciągu pozostają w pełni konfigurowalne, natomiast powiadomienia nadal korzystają ze wszystkich udogodnień wprowadzonych w wersji 7.0. W praktyce oznacza to, że w razie pojawienia się większej ilości komunikatów wywołanych przez tę samą aplikację, zostaną one połączone w jedną grupę, natomiast same karty oferują znacznie szersze możliwości interakcji niż w poprzednich wersjach systemu.

Menu ustawień w Androidzie 8.0 przeszło poważne zmiany i nie jestem pewien czy na lepsze. Zostało ono względem poprzednich wersji nieco uporządkowane, w związku z czym znajdziemy tu zauważalnie mniej pozycji niż dotychczas. Prawdopodobnie będzie to zaleta dla niedzielnych użytkowników, którym łatwiej się wtedy odnaleźć. Niestety ustawienia kryjące się za usuniętymi pozycjami nie zostały po prostu przeniesione w inne miejsce - one trafiły do kosza. Jest to z pewnością przykra wiadomość dla bardziej zaawansowanych userów, którym w nowym menu będzie brakowało wielu narzędzi.

Aplikacja telefonu w testowanym smartfonie to standardowa apka dostarczana razem z Androidem. Została ona zintegrowana z listą kontaktów oraz ostatnimi połączeniami, tak jak ma to miejsce w większości smartfonów. Jej stylistyka idealnie wpisuje się w ramy Material Design, w związku z czym jest przyjemna dla oka, a przy tym czytelna. Jeśli chodzi o jakość samych połączeń, to tu nie mam absolutnie żadnych zastrzeżeń - dźwięk oraz zasięg nie sprawiały żadnych problemów, a dzwonek był wystarczająco głośny.

Aplikacja do wysyłania i odbierania SMS-ów jest taka sama jak w poprzednich wersjach czystego Androida. Znowu dostajemy więc estetyczny i czytelny interfejs w stylu Material Design oraz komplet jedynie podstawowych funkcji. Większości użytkowników z pewnością to wystarczy, ale jeśli koniecznie musimy mieć np. możliwość wysyłania SMS-ów według harmonogramu, to trzeba szukać wśród zamienników. Same wiadomości napiszemy za pomocą klawiatury Gboard od Google. Jest to dość prosta aplikacja, która oferuje jednak skuteczny mechanizm podpowiedzi oraz autokorekty. Nie powala może możliwościami konfiguracji, ale w praktyce spisuje się bardzo dobrze i dla większości użytkowników okaże się zupełnie wystarczająca.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »