Test LG Wing – smartfon z funkcją gimbala i obracanym ekranem

LG Wing – aparat

LG Wing pod względem fotograficznym pełen jest sprzeczności. Z jednej strony potrafi zaoferować szczegółowe, pełne detali obrazy o celnie odwzorowanej kolorystyce, z drugiej jednak niekoniecznie sprawnie radzi sobie w dzień i agresywnie wymusza użycie trybu HDR. Jako że większość użytkowników aparatu nie zagłębia się w opcje, które umożliwiają manualną regulację ekspozycji przy użyciu wartości takich jak ISO, czas otwarcia migawki oraz czas naświetlania, skupiłem się na trybie automatycznym. To pod tym kątem oceniam urządzenie. System kamer, podobnie jak sam wygląd smartfona, przypomina mi nieco LG Velvet. Jest jednak nieco bardziej „bogato”. Aparat główny to 64 Mpix jednostka szerokokątna ze światłem f/1.8, która radzi sobie całkiem nieźle. Otrzymujemy bowiem poprawną kolorystykę, wysoki poziom szczegółowości oraz sensowną rozpiętość tonalną. W dzień nie uświadczymy żadnych szumów.

Druga kamera to ultraszerokokątna jednostka 13 Mpix ze światłem f/1.9, która radzi sobie nieznacznie gorzej od aparatu głównego. Nie dostrzegłem większych zniekształceń na bokach fotografii, co jest oczywiście na plus. Nie każdy producent radzi sobie w tej materii. Ostatni aparat w module głównym to 12 Mpix ze światłem f/1.8, jednak służy on wyłącznie do obsługi gimbala, o czym później. Zdjęcia nocne wypadają mocno przeciętnie, choć wiele zależy od oświetlenia. Przy sprzyjającym, nie mogę przyczepić się prawie do niczego, jednak gdy latarnie nie oferują wystarczającego doświetlenia, szum dosłownie bije po oczach. Za selfie odpowiada 32 Mpix aparat z przysłoną f/1.9, który pracuje na mechanizmie wysuwanym z obudowy. Zdjęcia są dobre, tylko tyle i aż tyle. Dotyczy to także trybu portretowego, który poprawnie separuje postać od tła. Dodam tylko, że frontowa kamea nagrywa wideo w rozdzielczości do 1080p przy 30 FPS. Co z aparatami w module głównym?

Zdjęcia wykonane smartfonem LG Wing:

 Aparat główny – działanie autofokusa, balans bieli oraz szczegółowość bez zastrzeżeń (biorąc pod uwagę półkę cenową).

 Ultraszeroki kąt – kolory zdają się żywsze niż w obiektywie głównym. Brak artefaktów na rantach.

 Aparat ultraszerokokątny – szczegółowość w niesprzyjających warunkach światła zastanego nie budzi większych zastrzeżeń. Ekspozycja w automacie ustawiona niżej niż w przypadku aparatu głównego.

 Aparat główny – szczegółowość w niesprzyjających warunkach światła zastanego nie budzi zastrzeżeń.

 Aparat główny – bywa, że na fotografiach detale lekko się rozmywają (tj. liście).

  Aparat główny poprawnie odwzorowuje kolorystykę sceny nawet w trudniejszych warunkach oświetleniowych (pochmurny dzień).

 Aparat ultraszerokokątny wykazuje nieco mniejszą skuteczność od obiektywu podstawowego (szerokokątnego).

 Aparat główny – przykładowe zdjęcie ulicy. Aparat główny – przykładowe zdjęcie ulicy, tym razem powiększone o 100%.

 Selfie z 32 Mpix wysuwanego aparatu zawiera sporą ilość szczegółów.

 Selfie w trybie portretowym całkiem sprawnie radzi sobie z separowaniem twarzy od tła.

 Tryb portretowy nie odcina obiektu od tła w sposób agresywny, lecz subtelny. Widać to szczególnie na dolnej połowie próbki zdjęciowej.

 Aparat główny przy sztucznym oświetleniu zapewnia jedynie poprawną jakość z odrobiną szumu.

 Aparat ultraszerokokątny z nieco mniej „skutecznym” od obiektywu głównego działaniem.

 Brak dedykowanego trybu makro.

 Aparat główny w nocy nie zawsze działa poprawnie – oto przykład. Zbliżenie 100% poprzedniego ujęcia ukazuje jego poziom.

 Aparat główny w nocy radzi sobie całkiem nieźle, jak na tę półkę cenową.

 Ten sam obiektyw wykorzystujący przybliżenie.

 Aparat główny w nocy – lekkie oświetlenie padające na budynek znacząco podnosi jakość zdjęcia.

Kamera w LG Wing potrafi nagrywać w maksymalnej rozdzielczości 4K przy 60 FPS i prawdę mówiąc, muszę pochwalić smartfon za jakość materiałów. Dobrane barwy są bliskie realizmowi, stabilizacja stoi na wysokim poziomie, ale dobre słowo można skierować także w stronę szczegółowości. W nocy jest słabiej, ale daleko mi do negowania jakości nagrań realizowanych w miernych warunkach oświetleniowych. Tyle w temacie kamery głównej. Przejdźmy do gimbala. Nie jest to oczywiście fizyczny moduł, lecz rozwiązanie bazujące na 12 Mpix ultraszerokokątnym aparacie wspieranym oprogramowaniem. Mamy tu więc do czynienia z „cropem”, czyli wycinaniem fragmentów ujęcia, które pozwala uzyskać stabilizację rodem z mechanicznych gimbali. Czy tak naprawdę jest? Nie. O ile faktycznie nagrania nie są obarczone drganiami, o tyle szczegółowość oraz jakość wideo nie stoją na najwyższym poziomie i znacząco odbiegają od nagrań realizowanych aparatem głównym. Możliwość nawigowania joystikiem cieszy, natomiast jedynie w dobrych warunkach oświetleniowych. Przy delikatnie słabszym świetle zastanym lub sztucznym, ujęcia stają się nieakceptowalne.

Wideo zarejestrowane smartfonem LG Wing:

 LG Wing – 4K 60 FPS aparat główny w dzień.

 LG Wing – 4K 30 FPS aparat główny w dzień.

 LG Wing – FHD 60 FPS aparat główny w dzień.

 LG Wing – FHD 30 FPS aparat główny w dzień.

 LG Wing – aparat ultraszerokokątny w trybie gimbal.

 LG Wing – aparat ultraszerokokątny w trybie gimbal.

 LG Wing – aparat ultraszerokokątny w trybie gimbal.

 LG Wing – 4K 60 FPS aparat ultraszerokokątny w dzień.

 LG Wing – FHD 60 FPS aparat ultraszerokokątny w dzień.

 LG Wing – 4K 60 FPS aparat główny w nocy.

 LG Wing – 4K 30 FPS aparat główny w nocy.

 LG Wing – FHD 60 FPS aparat główny w nocy.

 LG Wing – FHD 30 FPS aparat główny w nocy.

 LG Wing – 4K 60 FPS aparat ultraszerokokątny w nocy.

 LG Wing – FHD 60 FPS aparat ultraszerokokątny w nocy.

 LG Wing – FHD 30 FPS aparat ultraszerokokątny w nocy.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• następna ›
• ostatnia »