Recenzja Sony LinkBuds Fit. Garść wad i kilka istotnych zalet. Słuchawki pełne sprzeczności

Sony LinkBuds Fit - jakość wykonania, ergonomia, komfort

Sony LinkBuds Fit nie mają tak zwanych “patyków”. Kształtem i wielkością przypominają niewielkie winogrono. Są bardzo obłe, dzięki czemu świetnie leżą w uszach, nie uciskają i można je używać przez dłuższy czas bez odczuwalnego zmęczenia, choć rzecz jasna wiele zależy od indywidualnej budowy i wielkości małżowiny usznej. Na zewnętrznej części obudowy umieszczono fabrycznie silikonowe nakładki i tutaj pojawia się mała ciekawostka. Słuchawki produkowane są w kolorach: białym, czarnym, fioletowym oraz zielonym, ale kolorystykę można poniekąd zmienić, wymieniając wspomniane zewnętrzne nakładki. Najlepiej działa to w połączeniu ze słuchawkami białymi, bo owe silikonowe czapeczki są półprzezroczyste. Poza kwestią ozdobną mają też funkcję użytkową, ponieważ posiadają wypustki przytrzymujące słuchawki w uszach. Są one miękkie (wypełnione w praktyce powietrzem) i niezbyt długie, ale u mnie spisywały się dobrze, także podczas biegania i mówienia. W połączeniu z równie miękkimi, silikonowymi uszczelkami dokanałowymi, które zwiększają tarcie, LinkBuds Fit mają o wiele mniejszą tendencję do wypadania z uszu, niż LinkBuds Open. Różnica jest kolosalna, na plus dla modelu Fit.

Chcę jednak zaznaczyć pewną negatywną rzecz. W testowanych wcześniej LinkBuds Open też były takie czapeczki z wypustkami, ale realnie nie przeszkadzały one nadmiernie w obsłudze dotykowej. Natomiast w LinkBuds Fit lewa słuchawka rozpoznawała dotyk bez większego problemu z założoną nakładką, natomiast prawa bardzo słabo. Po zdjęciu silikonu rozpoznawanie wracało, po założeniu było dramatycznie źle (prawa słuchawka wykrywała może jedno na dwadzieścia dotknięć). Nie pomagało nawet zwiększenie w aplikacji czułości i wielkości rozpoznawanego obszaru dotykowego. Możliwe, ze w moim egzemplarzu prawa słuchawka miała po prostu mniej czuły panel dotykowy. W sumie nic nie stoi na przeszkodzie, by używać tych słuchawek bez nakładek, ale wtedy mogą łatwiej wypadać z uszu.

Obudowy słuchawek są wykonane z tworzywa sztucznego, przy czym wewnętrzna część korpusu, ta wchodząca do ucha, jest gładka i błyszcząca, natomiast zewnętrzna, czyli ta z założoną “czapeczką”, ma matową powierzchnię, żeby silikon się nie przesuwał. Słuchawki mają ANC, więc jak to zwykle bywa, w każdej słuchawce są trzy mikrofony: jeden na zewnątrz, jeden na górze i jeden po stronie wewnętrznej. Od wewnątrz dodano też czujniki zbliżeniowe, które pozwalają używać funkcji automatycznego pauzowania muzyki po wyjęciu słuchawek z uszu i wznawiania po ich ponownym włożeniu. Widoczne są też metalowe styki do ładowania akumulatora, po umieszczeniu słuchawek w etui. Ogólna jakość wykonania słuchawek stoi na wysokim poziomie. Wszystko jest spasowane precyzyjnie, równo i bez zadziorów, a tworzywo sztuczne sprawia wrażenie solidnego.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• następna ›
• ostatnia »