Recenzja Need for Speed: The Run - Szybcy i bardzo wściekli

Technikalia

Need for Speed: The Run miał szansę wyznaczyć nowe standardy wśród gier wyścigowych na pecetach, wszak Frostbite 2.0 - silnik napędzający recenzowanego kilkanaście dni temu trzeciego Battlefield - zdawał się gwarantem nieprzeciętnej oprawy wizualnej. Niestety, efekt końcowy pozostawia sporo do życzenia. Grafika owszem może się podobać, ale opadu szczęki nie powoduje. Wygląd lokacji jest bardzo nierówny - część plenerów i miast prezentuje się nader sympatycznie lecz niektóre pustynne odcinki wypadają poniżej oczekiwań. Jedynie sylwetki samochodów nie wzbudzają większych zastrzeżeń, chociaż przy zbliżeniach łatwo zaobserwować paskudne, niedokończone kokpity - wiadomo chyba, dlaczego nie uwzględniono takiego ujęcia kamery. Destrukcja otoczenia stoi na przyzwoitym poziomie, oświetlenie w nocy jest nawet wiarygodne, zaś wizualne uszkodzenia aut prezentują znośnie. O wymaganiach sprzętowych ciężko cokolwiek konstruktywnego napisać - gra posiada wbudowany limiter do trzydziestu klatek na sekundę. Złego słowa nie sposób powiedzieć natomiast o udźwiękowieniu - zarówno odgłosy silników, ścieżka dźwiękowa, jak i zgrzyt gniecionej blachy brzmią wyśmienicie.

Słowo na niedzielę

Need for Speed: The Run wzbudza ambiwalentne odczucia, szczególnie jeśli spojrzymy na produkcję z perspektywy osoby, oczekującej wyłącznie bardzo dobrej gry wyścigowej. Zręcznościowy model jazdy może nie wypada najgorzej, ale ewidentnie brakuje poczucia niesamowitego pędu, które przecież było obecne w Hot Pursuit i Shift 2. Możliwość powrotu do checkopintów na zasadzie save-load, sekwencje bez pojazdów, wyraźne oskryptowanie oraz niezbyt długi czas zabawy dla pojedynczego gracza, stawiają The Run w niekorzystnym świetle. Z drugiej strony mamy bardzo dynamiczną rozgrywkę, malownicze trasy, pokaźny wybór (choć źle przemyślany) samochodów, agresywnie nastawionych przeciwników oraz policję, a także tradycyjnie dobry multiplayer. Ostatecznie muszę przyznać, że Need for Speed: The Run jest zadziwiająco grywalny pomimo wielu rażących niekonsekwencji, jednakże fanów rasowych wyścigów raczej nie usatysfakcjonuje. Serii chyba nie powinna wyrastać trzecia noga - dwie w zupełności wystarczą i chociaż próba ożywienia gatunku była odważna, to Need for Speed: The Run wiele brakuje do idealnej hybrydy wyścigów z grą akcji. Reasumując - zobaczyć warto, ale szału nie ma...

Need for Speed: The Run
Cena: ~149 zł

Momentami smakowita oprawa graficzna Nie najgorszy zręcznościowy model jazdy Ciekawe, malownicze i różnorodne trasy Agresywni przeciwnicy i stróże prawa Prosta i przejrzysta fabuła dodaje smaczku Pomimo swoich wad dość mocno wciąga Dość słabo wyczuwalne poczucie prędkości Niepraktyczny wybór pojazdów na CPN Skrypty, skrypty, skrypty, skrypty... Zadania i wstawki poza pojazdami Resety, QTE i inne niepotrzebne cuda Grafika mogłaby być jednak lepsza  Pomijając Challenges jest bardzo krótka

 

Za dostarczenie gry do testów dziękujemy firmie:

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8