Test MSI Bravo 15 - Laptop do gier z AMD Ryzen 7 7735HS i GeForce RTX 4060, który nie kosztuje majątku

Test MSI Bravo 15 - jakość wykonania, wnętrze notebooka

MSI Bravo 15 przyjeżdża w dwóch opakowaniach kartonowych, gdzie drugi z nich zawiera w sobie wytłuszczone informacje na temat specyfikacji technicznej urządzenia. W środku czeka na nas oczywiście laptop wraz z relatywnie niewielkim zasilaczem o mocy 200 W, kablem zasilającym oraz kompletem najpotrzebniejszej dokumentacji. Nie ma tutaj przepychu, a dominuje skromność. Sam notebook jest w dominującym kolorze czarnym z szarymi akcentami.

Choć MSI Bravo 15 na pierwszy rzut oka przypomina inny model producenta - Cyborga 15 - w rzeczywistości jest pomiędzy nimi więcej różnic aniżeli podobieństw. Zewnętrzna pokrywa pokryta została różnymi żłobieniami, które tworzą wokół logotypu marki Bravo pewien wzór. Całość z jednej strony się fajnie komponuje, jednak z drugiej sprawia, że o minimalistycznym designie trudno tutaj pisać. Palmrest skrywa głównie klawiaturę, touchpad oraz naklejki informujące o wykorzystanych podzespołach lub technologiach. Nad klawiaturą znajdziemy jeszcze podłużne zgłębienie w obudowie. Spód to natomiast zlepek elementów przypominających plastry miodu. Generalnie na pierwszy rzut oka widać, że jest to sprzęt przygotowany głównie z myślą o graniu.

Jakość wykonania stoi na akceptowalnym poziomie. Notebook w całości wykonany został z tworzywa sztucznego - nie znajdziemy tutaj żadnych elementów z aluminium. Materiał charakteryzuje się zaskakująco dobrą sztywnością na obszarze palmrestu oraz klawiatury. Dopiero mocniejszy nacisk w tych miejscach powoduje lekkie uginanie się obudowy. Gorzej wygląda sprawa z dolną ramką pod ekranem. Obszar pod nią jest kompletnie pusty, co powoduje, że nacisk na ten fragment ramki powoduje mocniejsze uginanie się do przodu lub do tyłu (w zależności, od której strony naciskamy). Ramka dolna jest też bardzo gruba, co związane jest z wykorzystaniem ekranu o proporcjach 16:9. Myślę, że w przyszłości producent mógłby się zdecydować na wprowadzenie matrycy 16:10 (przynajmniej byłaby lepszej jakości...), co znacząco zwęziłoby tę ramkę. Spasowanie elementów nie jest jakieś wybitne, ale nic też nie trzeszczy przy próbach wyginania obudowy.

MSI w modelu Bravo 15 postawił na przyjemną w dotyku i stosunkowo cichą klawiaturę membranową typu chicklet wraz z dodatkiem fizycznego bloku numerycznego. Jeśli zatem ktoś lubi pograć, ale potrzebuje też swobodnego dostępu do takiego bloku, to model od MSI może okazać się ciekawym wyborem. Klawiatura podświetlana jest na kolor niebieski, co bardzo fajnie komponuje się z czarnym kolorem obudowy oraz samych klawiszy (choć z drugiej strony jest to nieco ironiczne, że kolor podświetlenia kojarzy się bardziej z Intelem, choć w środku umieszczono układ od AMD). Przy podświetleniu, kontury klawiszy są bardzo dobrze widoczne, natomiast przy świetle dziennym i bez aktywnego podświetlenia, kontury klawiszy WSAD są nieco gorzej widoczne, co jest spowodowane połączeniem białych konturów oraz półprzezroczystej obudowy. Plus natomiast za widoczne oddzielenie klawiszy strzałek od pozostałych. Klawiatura oferuje raczej standardowy układ klawiszy, z podłużną spacją, lewym Shiftem, Enterem oraz Backspace. Skok klawiszy jest miękki, ale dość dobrze wyczuwalny. Do pisania sprawdza się bardzo dobrze, jednak gracze preferujący mocniejszy klik klawiszy mogą być uczuleni na ogólną miękkość tejże klawiatury. Osobiście jednak jestem fanem takich cichych klawiatur i mi osobiście korzystało się z niej naprawdę przyjemnie.

MSI Bravo 15 wyposażono w wyjątkowo mały touchpad. Na tyle mały, że szczerze mówiąc dawno takiego nie widziałem. Jego rozmiary to 10,5 x 6,5 cm, a więc zajmuje relatywnie niewiele miejsca na palmreście. Działa jednak bardzo dobrze, oferując przyjemnie śliską powierzchnię, dobry punkt styku pomiędzy powierzchnią oraz palcami oraz odpowiednią precyzję działania. Kursor na pulpicie zawsze zachowywał się dokładnie tak jak chciałem, a polecenia dla gestów wykonywane były nie tylko poprawnie, ale i bardzo szybko. Touchpad ma zintegrowane przyciski LPM oraz PPM, jednak nacisk na przód płytki nie powoduje jakiegoś znaczącego uginania się touchpada. Przestrzeń w obudowie jest naprawdę minimalna w momencie kliku.

MSI Bravo 15 posiada wbudowany system audio, na który składają się dwa głośniki stereo w połączeniu z oprogramowaniem Nahimic (ten choć jest zgodny z urządzeniem, to trzeba go osobno zainstalować, bowiem nie jest preinstalowany). Jakość dźwięku można określić jako umiarkowanie dobrą - domyślnie wysokie tony zdają się być nieco zbyt przytłoczone niskimi dźwiękami, ale można to do pewnego stopnia wyregulować z pomocą wspomnianego oprogramowania. Niestety maksymalna głośność mocno rozczarowuje, bowiem nawet przy 100% dźwięk jest na tyle cichy, że może być z łatwością przytłumiony przez system chłodzenia (o ile mowa o maksymalnym obciążeniu).

MSI Bravo 15 raczej nie zapisze się jako notebook o imponującej liczbie portów. Lewa strona została zajęta przez port ładujący, jeden z wylotów chłodzenia oraz po jednym złączu USB 3.2 typu A Gen.1 oraz USB 2.0 typu A. Z prawej strony znajdziemy gniazdo Audio-jack 3.5 mm, drugie złącze USB 3.2 typu A Gen.1, USB 3.2 typu C Gen.1 (zgodny z DisplayPort 1.4, ale bez możliwości ładowania), pełnowymiarowy HDMI 2.1 o pełnej przepustowości (za co duży plus!) oraz sieciowy Ethernet RJ-45 1 Gbit.

Aby dostać się do wnętrza notebooka MSI Bravo 15, konieczne jest zdjęcie całego spodu. W tym celu do usunięcia jest około 14 śrubek, a następnie należy lekko podważyć obudowę (ta nie trzyma na szczęście specjalnie mocno po rozkręceniu śrubek). Naszym oczom ukazuje się system chłodzenia (co ciekawe jest to znacznie bardziej rozbudowana wersja względem Cyborga 15), składający się z dwóch wentylatorów, trzech radiatorów oraz łącznie sześciu ciepłowodów. Cztery z nich przechodzą przez procesor oraz układ graficzny, natomiast dwa ostatnie przez sekcje zasilania. Mamy tutaj także dostęp do dwóch slotów SO-DIMM na pamięć RAM DDR5 (do 64 GB) oraz złącze M.2 (zajęte) dla SSD PCIe 4.0 x4 NVMe. Na płycie głównej da się również dostrzec dość nietypową rzecz (ale nie w pozytywnym tego słowa znaczeniu). Otóż tuż przy lewej krawędzi akumulatora widać drugie złącze M.2, które powinno pozwolić na montaż kolejnego nośnika SSD. Producent jednak z jakiegoś niewiadomego powodu nie zdecydował się na zamontowanie elementów montażowych, by móc sztywno trzymać taki nośnik w obudowie. Jeśli chcemy - możemy z niego skorzystać, jednak taki dysk będzie tylko luźno przymocowany do płyty głównej. Brzmi to absurdalnie, ale nie dostaliśmy innego wyboru...

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »