Nadchodzi ustawa dotycząca monitoringu wizyjnego

Każdy ważniejszy budynek, a co raz częściej siedziba danej firmy wyposażony jest w monitoring zewnętrzny oraz wewnętrzny. Zapewne nie raz widniejąca kamera nad głową ostudziła niecne zapędy rabusia czy innego przestępcy chcący wyrządzić komuś coś złego. Zastanawialiście się jednak co się dzieje z tymi wszystkimi materiałami wideo? Kto ma do nich dostęp, ile czasu są przechowywane? W Polsce nie istnieją żadne przepisy, które jasno określałyby zasady dotyczące monitoringu publicznego, także odpowiedzi na powyższe pytania nie jesteśmy w stanie udzielić. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych postanowiło skończyć z tą wolnoamerykanką i zdefiniować przepisy, które jasno określałyby co, gdzie i jak wolno monitorować. Pierwszy punkt nowej ustawy zakłada obowiązkowość sprawdzenia, czy dany obiekt bądź obszar wymaga monitoringu, czy też nie. Nie będziemy mogli od tak postawić kamery, będzie wymagana do tego specjalna zgoda.

Kiedy ją uzyskamy, będziemy musieli zatrudnić administratora systemu monitoringu wizyjnego, do którego obowiązków należeć będzie:

• zapewnienie ochrony przetwarzanym materiałom pod kątem kradzieży fizycznych i internetowych
• wykonywanie kopii zapasowych
• coroczne prowadzenie statystyk naruszeń bezpieczeństwa ujawnionych przy pomocy materiałów wideo

Materiały wideo będą mogły być przechowywane maksymalnie przez 90 dni, chyba że specjalne organy wystosują wniosek i ich zabezpieczenie, wtedy ten czas automatycznie się wydłuża. Dobrze, mamy pozwolenie, mamy pracownika więc jesteśmy gotowi do montażu kamer? Nim pobiegniemy do sklepu musimy pamiętać o trzech bardzo ważnych aspektach - ustawa zakazuje stosowania kamer nagrywających jednocześnie audio i wideo oraz zabrania stosowania atrap. Dodatkowo monitorowane miejsce publiczne musi być oznakowane specjalną tabliczką zawierającą piktogram oraz dane kontaktowe do naszego administratora.

Oko wielkiego brata nie będzie już takie ostre...

Więcej informacji o projekcie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych

Źródło: MSW