Czy dysk SSD zwalnia po zapełnieniu? Test obciążeniowy

OCZ Agility 3

Patrząc na tabelki ze specyfikacją techniczną naprawdę trudno dostrzec faktyczne różnice między OCZ Agility 3 i Vertex 3, teoretycznie idącymi ramię w ramię jeśli chodzi o dane podawane na papierze. SandForce SF-2281 w połączeniu z Serial ATA 6.0 Gb/s, gwarantuje tylko nieznacznie gorsze prędkości zapisu i odczytu dla OCZ Aglility 3 w porównaniu z OCZ Vertex 3. Zatem czy warto dopłacać kilkaset złociszy do testowanej konkurencji? Niebawem wszystko stanie się jasne, dlaczego OCZ Agility 3 jest takie tanie...

• Pojemność: 120 GB (111,8 GB)
• Szybkość zapisu: 500 MB/s
• Szybkość odczytu: 525 MB/s
• Losowy zapis 4KB: 50.000 IOPS
• Losowy odczyt 4KB: 20.000 IOPS
• Pamięci: 25 nm MLC NAND Flash (Asynchroniczne)
• Kontroler: SandForce SF-2281
• Czas wyszukiwania: 0.1 ms
• Interfejs: SATA 6.0 Gb/s
• MTBF: 2.000.000 godzin
• Pobór energii (obciążenie): 2.7W
• Pobór energii (spoczynek): 1.5W
• Wsparcie TRIM: Tak
• Wsparcie NCQ: Tak
• Wsparcie S.M.A.R.T.: Tak
• Wymiary: 100 x 70 x 9.5 mm (2.5”)
• Gwarancja: 36 miesięcy
• Firmware: 2.22

Pomijając średnio o kilka-kilkanaście MB/s niższe maksymalne prędkości zapisu i odczytu oraz wartości IOPS, to reszta „twardej” specyfikacji Agility 3 jest bliźniacza do Vertex 3. Obydwa urządzenia mają ustalony czas bezawaryjnej pracy na poziomie 2.000.000 godzin, oczywiście obsługują TRIM i wytrzymują wstrząsy do 1500G. Co ciekawe, Agility 3 jest minimalnie bardziej energooszczędny od Vertex 3 zużywając pod obciążeniem 2.7 W, natomiast w spoczynku 1.5W (dla V3 jest to 3W / 1.65W). Trzeba również zaznaczyć, że Agility 3 występuje tylko w rozmiarach 60/120/240 GB, więc zabrakło wersji 480 GB zarezerwowanej dla wyższych serii. Poza tym, testowany model zbudowano na bazie asynchronicznych 25 nm pamięci produkcji Microna, zaś reszta prezentowanych SSD wykorzystuje moduły synchroniczne.

OCZ Agility 3 zamknięto w prostokątnych opakowaniach, bardzo podobnych do box'ów OCZ Vertex 3 lecz nieco mniej efektownych. Boki pudełka, którego spód i górę zdominował optymistycznie nastrajający zielony kolor, wykonano bowiem ze zwykłego kartonu, podczas gdy Vertex 3 schowano w polakierowanym na czarno opakowaniu. Zawartość również jest dokładnie taka sama, jak wcześniejszych SSD-ków OCZ, poza jednym wyjątkiem - OCZ Agility 3 to seria budżetowa, zatem nie otrzymała adaptera 2.5” - 3.5” i śrubek. Szkoda, gdyż części użytkowników może to utrudnić bezproblemowy montaż dysków w desktopowych obudowach. Wewnątrz „paczki” znajdziemy więc urządzenie w rozmiarze 2.5”, broszurkę informacyjną a.k.a. skróconą instrukcję obsługi oraz łechtającą ego naklejkę „My SSD is Faster Than Your HDD”. Wszystko zapakowane w sztywny futerał i szczelnie upchnięte. Tradycyjnie brakuje również kabelków obecnych w zestawach Kingston i Intel.

W pudełku brakuje adaptera - obecnego w Vertex 3

Stylistycznie Agility 3 jest dokładną kopią Vertex 3 tylko ubraną w inne barwy. Spód obudowy wykonany został z aluminium, natomiast jej wierzchnia część z plastiku. Całość została skręcona czterema śrubkami zabezpieczonymi plombami, których naruszenie oznacza utratę gwarancji. Pod spodem znajduje się etykieta z większą dozą podstawowych informacji - standard u OCZ.

Podobieństwa do OCZ Vertex 3 widać gołym okiem

Zdejmujemy obudowę i naszym oczom ukazuje się znajomy widok - kontroler SandForce 2281. W zasadzie całe ułożenie PCB jest niemalże identyczne dla trzeciej generacji Agility i Vertex - największa różnica dotyczy zastosowanych pamięci. OCZ Vertex 3 korzysta z układów Intela, natomiast Agility 3 z modułów Microna. Jednak w obydwu przypadkach mamy do czynienia z kośćmi wykonanymi w 25 nm procesie technologicznym. Reasumując - OCZ Vertex 3 i Agility 3 to praktycznie takie same konstrukcje? Niezupełnie, ponieważ zastosowane w Agility 3 moduły pamięci NAND MLC, to asynchroniczne kości zgodne z normą ONFi 1.0, oczywiście tańsze od wersji synchronicznych ONFi 2.0. Pamięci asynchroniczne nie działają zgodnie z prędkością kontrolera lecz wymagają dodatkowego sygnału, skutkiem czego pojedynczy kanał może przesłać tylko do 50 MB/s. SandForce 2281 wykorzystuje maksymalnie do ośmiu kanałów stąd łatwo policzyć, że maksymalne transfery powinny oscylować w granicach 400 MB/s... Teoretycznie, bowiem SF-2281 kompresuje dane w „locie” dlatego wówczas zyskuje dodatkowe kilkadziesiąt procent na wydajności. Niestety, taki zabieg nie działa w przypadku plików już niekompresowalnych, gdzie SF-2200 kuleje podobnie jak jego poprzednik SF-1200. I właśnie w tym szczególe tkwi przysłowiowy diabeł, który umożliwił producentowi wypuszczenie nowoczesnego dysku SSD z SandForce 2281 w atrakcyjnej cenie.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »