Test procesora Intel Core i7-8700K - Premiera Coffee Lake

Premiera procesorów Intel Core ósmej generacji, występujących również pod nazwą kodową Coffee Lake, jest bezsprzecznie jednym z najważniejszych wydarzeń ostatnich miesięcy, a jeżeli spojrzymy na rynek komputerów desktopowych z szerszej perspektywy, nawet kilku piekielnie długich lat. Wszystko przez zmianę polityki koncernu z Santa Clara, który nareszcie postanowił dołożyć rdzeni w mainstreamie, skutkiem czego testowany dzisiaj Core i7-8700K jest konstrukcją sześciordzeniową oraz dwunastowątkową. Dobrze słyszeliście! Panie i Panowie - właśnie skończyła się epoka wszędobylskich czterech rdzeni, nastaje nowy porządek w portfolio Niebieskich. Natomiast jak dokładnie wygląda to historyczne przejście, pokaże premierowy test procesora Intel Core i7-8700K - najmocniejszej odmiany Coffee Lake.

Autor: Sebastian Oktaba

Czysto teoretycznie, architektura Coffee Lake wprowadza niewiele zmian względem szóstej oraz siódmej generacji Core, ponieważ mamy do czynienia z kolejną iteracją Skylake, która zawiera wszystkie usprawnienia Kaby Lake. Procesory Intel Coffee Lake, podobnie jak wcześniejsze modele, wykonano w ulepszonej 14 nm litografii zapewniającej dobrą efektywność energetyczną, wysokie fabryczne zegary i obietnicę niezłego overclockingu. Inicjatywa producenta polegała głównie na dołożeniu rdzeni poszczególnym seriom procesorów, zwiększeniu pojemności pamięci cache L1/L2/L3 oraz utrzymaniu wysokich taktowań. Chociaż wysiłek giganta wydaje się minimalny trzeba pamiętać, że dysponuje obecnie najmocniejszą architekturą z najsilniejszym pojedynczym wątkiem, dlatego takie podejście w obliczu "hojniejszej" konkurencji można zrozumieć. Najbardziej brakowało przecież tych „rdzeniuf” koniecznych do streamingu, renderowania, szyfrowania, konwersji filmów itp. Jednostki Kaby Lake zadebiutowały na początku 2017 roku, minęło więc zaledwie dziesięć miesięcy i otrzymujemy kolejną generację desktopowych układów, która wywraca dotychczasową hierarchię do góry nogami. Skąd wynika to przetasowanie, możecie śmiało zgadywać :)

Coffee Lake to największy przełom w mainstreamowej ofercie Intela od czasu pokazania Sandy Bridge - dołożono nie tylko samych rdzeni i wątków, ale również pamięci L1/L2/L3, co zaowocowało dużym skokiem wydajności. 

Coffee Lake osadzono w gnieździe LGA 1151, aczkolwiek inżynierowie Intela dokonali weń kilku istotnych zmian konstrukcyjnych m.in.: zwiększono liczbę pinów VSS i VCC (masa / zasilanie). Skutkiem tego procesory Core ósmej generacji nie współpracują z płytami głównymi bazującymi na chipsetach Intel Z170/270 oraz niższymi, wymagając układów logiki z rodziny 300. Tutaj krzemowemu gigantowi należy się solidny minus, niemniej trudno to nazwać zaskoczeniem, skoro polityka Intela od niepamiętnych czasów zakłada, że jeden socket obsługuje dwie generacje procesorów. Co zabawniejsze, Kaby Lake nie zadziałają na płytach głównych z chipsetami Intel Z370 (przynajmniej obecne konstrukcje powodują problemy), więc potencjalnych użytkowników postawiono przed smutnym faktem - żadnych stanów pośrednich, trzeba kompletować nową platformę. Tymczasem zmiany względem Intel Z270 okazują się kosmetyczne, dodano bowiem obsługę większej ilości portów USB 3.1 Gen 1 oraz natywne USB 3.1 Gen 2, zostawiając po staremu konfigurację pamięci DDR4, PCI-Express 3.0 (x16) czy SATA 6.0 Gb/s. Tłumaczenia o rozbudowie sekcji zasilania są wymijające, ponieważ nawet niekoniecznie high-endowe modele płyt głównych na chipsecie Intel Z270 dysponowały ośmio, dziesięcio lub dwunasto fazowymi VRM, które spokojnie sprostałyby podkręconym Coffee Lake.

Intel Core i7-8700K jest procesorem posiadających sześć fizycznych rdzeni, zdolnym obsłużyć do dwunastu wątków jednocześnie, dzięki obecności technologii Hyper-Threading. Bazowe taktowanie wynosi 3700 MHz, jednak w rzeczywistości zależy od obciążenia zmieniając się między: 4200 MHz (5-6 rdzeni), 4300 MHz (3 i 4 rdzenie) oraz 4400 MHz (1-2 rdzenie). Najwyższej wartości (4700 MHz) podawanej w specyfikacji testowany sampel nie osiągał, jednak włączenie „Enhanced Turbo” w ustawieniach płyty głównej pozwalało uzyskać tyle na wszystkich sześciu rdzeniach. Może to kwestia dopracowania BIOS, niemniej taktowanie dla 5-6 rdzeni wygląda na poprawne. Intel Core i7-8700K zwiększono również rozmiar pamięci cache L1 (128 → 192 kB), cache L2 (1024 → 1536 kB) oraz cache L3 (8192 → 12288 kB), co powinno przynieść wymierne korzyści zwłaszcza w grach komputerowych. Dwukanałowy kontroler pamięci obsługuje teraz oficjalnie moduły DDR4-2666, chociaż już poprzednicy dobrze współpracowali z zestawami taktowanymi ponad 3200 MHz (przypominam o testach Intel Core i7-7700K). Zestaw instrukcji pozostał niezmieniony, zaś zintegrowany układ graficzny to nadal Intel HD 630, tylko działający z taktowaniem 1200 zamiast 1150 MHz. Niestety, ponownie miejsce lutowanego IHS zajmuje pasta termoprzewodzącą, co zapewne negatywnie wpłynie na temperatury i potencjał podkręcania.

Test procesora Intel Core i5-8600K - Rzeźnik zwany Coffee Lake

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »