Test porównawczy 8 płyt głównych pod Intel Core 2 Duo

Abit AW9D

Estetyczne pudełko sugerujące najwyższą jakość oraz ambicje na bycie czempionem:


Bogate wyposażenie z rzucającą się od razu w oczy podłączaną do specjalnego złącza kartą muzyczną , portami COM i LPT wyprowadzonymi na śledziu oraz mostek SLI, którego niestety nie posiadała żadna z innych płyt biorących udział w tym teście.


Płyta prezentuje się bardzo przyzwoicie i elegancko:



Wykończenie płyty na bardzo wysokim poziomie nie budzi żadnych zastrzeżeń. Od razu można zauważyć zostawione wolne miejsce na przepływ powietrza w rejonie sekcji zasilania. Mostek południowy, który stanowi układ ICH7R, chłodzony jest przez skromny, lecz jak najbardziej wystarczający radiator. Pokaźne radiatory, z widniejącym napisem Silent QTES, chipsetu i sekcji zasilania zostały połączone systemem heat-pipe, gwarantując równomierne odprowadzenie ciepła z obu tych komponentów. Za overclocking odpowiada nam specjalnie zaprojektowany przez Abita układ zwany uGuru, odpowiedzialny za tzw. zmianę w locie (podczas pracy systemu) szyny FSB, magistrali PCI-Expres oraz napięć procesora, ramu, mostka i FSB oraz zaawansowany monitoring napięć, temperatur oraz obrotów wentylatorów.

Istnieje także możliwość podłączenia pod układ zewnętrznego panelu do monitoringu oraz sterowania, co wydaje się bardzo użyteczną alternatywą, gdyż umożliwia nam zmianę szyny np. podczas grania, bez odpalania żadnych dodatkowych programów oraz przerywania rozgrywki. Istnieje także możliwość utworzenia kilku profili i natychmiastowe przełączanie między nimi bez przerywania pracy w dowolnym środowisku.

Ciekawym i bardzo użytecznym dla Overclockera rozwiązaniem jest umieszczenie bezpośrednio na płycie dodatkowych przycisków power i reset. Docenić można to zwłaszcza wtedy, gdy mamy nasz komputer rozłożony na biurku, co często się zdarza, gdy bawimy się w extremalny overclocking, gdyż unikamy uciążliwego zwierania nóżek. Na uwagę zasługuje również, aż 8 złącz dla wiatraków, a każde z nich w pełni kontrolowany poprzez wcześniej wspomniany już układ uGuru.

Płyta wyposażona jest w dwa złącza zgodne z PCI-E x16, z tym, że pierwsze (znajdujące się bliżej NB-mostka północnego z ang. North Bridge) pracujące w trycie x16 a drugie x8; cztery banki dające możliwość obsadzenia w nich 8 GB pamięci RAM DDRII 667/800, cztery złącza 3 GB SATA II (sterowane układem ICH7R), jedno złącze IDE, Floppy, PCI (co dla niektórych użytkowników posiadających więcej niż jedną kartę pod to złącze dyskwalifikuje płytę) oraz jeden slot AUDIOMAX (służący do podłączenia dodawanej karty muzycznej). Płyta charakteryzuje się najlepszym wśród testowanych rozmieszczeniem elementów, które zapewnia luźny dostęp do obwodowo położonych złączy zasilania i portów SATA II, nawet po zamontowaniu dłuższych kart graficznych. Podobnie ma się sprawa z położeniem gniazda IDE i Floppy, przy czym równoległe położenie względem powierzchni płyty pierwszego z nich stanowi dodatkowe udogodnienie. Nie można się tutaj do niczego przyczepić, no może do niewielkiej ilości miejsca wokół końców banków pamięci po zamontowaniu naprawdę długiej karty graficznej, lecz nie umożliwia to montażu RAM, który mimo tego uniedogodnienia nadal jest dość swobodny. Wokół procesora mamy wystarczająco dużo miejsca, aby zamontować nawet największy cooler, jak np. Schythe Infinity, niemniej jednak dość wysoko obsadzone kondensatory wymagają wzmożonej ostrożności podczas montażu.


Tylny panel prezentuje się dość skromnie, mamy dwa porty PS/2, jedno RJ45, 4 USB oraz dużo wolnego miejsca zapewniającego swobodny przepływ powietrza do systemu chłodzenia Silent QTES. Owa skromność nie wynika bynajmniej z ubogości płyty a alternatywnego sposobu wyprowadzenia wejść/wyjść audio (wraz z S/PDIF koncentrycznym i optycznym). Niestety zauważyć można w wyposażeniu brak złącz FireWire, COM, LPT.

BIOS w owym Abicie wita nas alternatywnym różowawym kolorem, lecz nie o tym tutaj chciałem. Tak oto przedstawia się zestaw najbardziej interesujących dla overclockera opcji:

• Regulacja szyny FSB: od 133 do 600 MHz co 1 MHz
• Dzielniki pamięci RAM: SPD/ 533/667/ 800
• NB Strap: CPU/1066/ 800/ 533
• Taktowanie PCI-E: od 90 do 150 MHz
• Napięcie procesora: do 1.7250 V co 0.0250 V
• Napięcie pamięci: od 1.75 V do 2.65 V
• Napięcie mostka północnego: od 1.5 do 2.0 V
• Napięcie szyny FSB: od 1.20 do 1.50V
• Zmiana timingów pamięci
• Mnożnik procesora: zależnie od procesora

Bardzo interesującą opcją jest tutaj możliwość ustawienia na sztywno Strapu NB, co wyklucza jego swobodne przeskakiwanie wraz ze zmianą FSB, co stanowi często problem na innych płytach.

Płyta, mimo dedykacji specjalnie pod CROSSFIRE, radzi sobie także wyśmienicie z technologią SLI, co zobrazują przeprowadzone testy. Abit od dawna jest znaną i szanowaną na rynku firmą, spod jej młotka wyszły takie legendy jak IC7 i NF7. Ostatnimi czasy jednak miała na koncie kilka nieudanych modeli takich jak płyty AL8, AW8. Czy ta płyta jest próbą powrotu do starej świetności i czy okaże się on skuteczny? Po odpowiedzi na te pytania zapraszamy do dalszej części testu.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »