Poradnik RAID - teoria, budowa, naprawa i testy RAID 0, 1, 5, 10

RAID 1E

Macierz RAID 1E, gdzie literka E pochodzi od angielskiego słowa Enhanced jest rozbudowaną, rozszerzoną wersją macierzy poziomu pierwszego i należy do tak zwanych niestandardowych poziomów RAID. Ten tryb RAID nazywany jest także rozłożonym dublowaniem (striped mirroring), ulepszonym dublowaniem (enhanced mirroring) czy dublowaniem hybrydowym (hybrid mirroring). Macierz ta jest połączeniem macierzy RAID 1 i 0. Dane są dzielone na paski tak jak w RAID 0 i rozkładane na wszystkich dyskach w macierzy. Ale na każdy zestaw pasków przypada tak jak w RAID 1 ich kopia, która zapisywana jest z przesunięciem o jeden blok/dysk. Macierz RAID poziomu 1E wymaga minimum trzech dysków, a przy parzystej ich liczbie rozkład pasków na dyskach jest identyczny z RAID 10. Zaletami macierzy poziomu 1E jest lepsza od RAID 1 wydajność, acz jest to głównie zasługa większej o jeden liczbie dysków. Przewaga ta jednak rośnie jeśli kontroler nie wspiera równoczesnego odczytu z kilku dysków w RAID 1, lub robi to mizernie. Jako wady można podać większą liczbę dysków minimalnych potrzebnych do budowy macierzy, 50% ograniczenie dostępnej przestrzeni dla użytkownika, oraz fakt że porównywalnej ilości dysków RAID 1 "wytrzyma" awarię większej ich ilości (trzydyskowy RAID 1E - jednego, RAID 1 - dwóch). Rozszerzona dublowana macierz jest też implementowana praktycznie tylko w wyższych modelach kontrolerów sprzętowych.

W teorii odporność poziomu 1E na awarię dysków w przypadku parzystej ich liczby jest podobna do RAID 10, tj. uszkodzeniu ulec może połowa dysków. Jak wynika jednak z naszych testów nie jest to do końca prawda, gdyż na Adaptec 6405 podczas symulacji uszkodzenia dwóch z czterech dysków w macierzy 1E macierz przechodziła w stan całkowitej niesprawności, niezależnie od doboru dysków które były odpinane. W przypadku konfiguracji z nieparzystą liczbą dysków uszkodzeniu morze ulec (n-1)/2 dysków, gdzie n to ich liczba w macierzy, co dla trzy dyskowej macierzy daje nam jeden dysk, a dla pięciodyskowej dwa. Uszkodzone dyski nie mogą ze sobą sąsiadować co zmniejsza liczbę możliwych konfiguracji awarii kilku dysków nie unieruchamiających całej macierzy.

RAID 5EE (RAID 5E)

Macierz RAID 5EE jest ulepszoną formą Macierzy RAID 5E, aczkolwiek są one uważane za równorzędne. Obie te macierze rozbudowują macierz poziomu piątego o wbudowany w ich strukturę dysk hot-spare, obie też są macierzami z listy niestandardowych poziomów RAID. RAID 5E i 5EE wymagają więc minimum czterech dysków. W teorii są one odporne na awarię aż dwóch dysków. W praktyce jest jednak dość spory haczyk. Dyski mogą ulec awarii jeden po drugim z odstępem czasu potrzebnym na tak zwaną kompresję macierzy. Chodzi o to, że w przypadku awarii dysku w macierzach 5E i 5EE wbudowany weń dysk zapasowy wykorzystany jest do kompresji macierzy do zwykłej macierzy RAID 5. Dopiero wtedy awarii ulec może drugi dysk, na którą to awarię odporna jest macierz poziomu piątego. Zależnie od implementacji RAID 5E/5EE po kompensacji (czyli po awarii jednego dysku) zostaje już na stałe macierzą RAID 5, lub po zastąpieniu uszkodzonego dysku następuje powrotna ekspansja z macierzy 5 do RAID 5E/5EE. To drugie podejście obecne jest w testowanym kontrolerze Adapteca. Główną zaletą tych macierzy ponad RAID 5 jest oczywiście wbudowany "gorący" dysk zapasowy. Drugą zaletą jest większa od RAID 5 wydajność, jednak jest to obarczone zwiększoną do czterech minimalną liczbą dysków i mniejszą sumaryczną dostępną pojemnością (przy tej samej liczbie dysków w RAID 5).

Oba poziomy RAID jak już wspomniano wbudowują w swoja strukturę zapasowy dysk. Jest jednak między nimi różnica. RAID 5E rozprowadza swoje bloki na początku wszystkich składowych dysków (jak RAID 5 na czterech dyskach), zostawiając na końcu każdego z nich puste miejsce, które sumarycznie ma rozmiar jednego składowego dysku. To właśnie jest wbudowany dysk hot-spare. Dzięki rozłożeniu pasków na czterech a nie trzech, jak w przypadku RAID 5 ze zwykłym (ewentualnie dedykowanym) globalnym hot-spare, wydajność takiej macierzy jest po prostu większa, tak jak RAID 0 na czterech dyskach jest szybszy od tego na trzech. Fakt, że wszystkie obszary "robocze" znajdują się na starcie dysków może mieć marginalny acz jednak mierzalny wpływ na poprawę prędkości pracy macierzy, gdyż najwolniejsze na zwykłych dyskach HDD obszary na końcu talerzy są rezerwowane jako zapasowe. Główną decyzją do podjęcia przy wyborze RAID 5E/5EE a RAID 5 na trzech dyskach z dedykowanym hot-spare jest ustalenie, czy ważniejsza jest dla nas wydajność, czy fakt iż dedykowany hot-spare jest dyskiem w spoczynku i może być nawet całkowicie wyłączony przez kontroler, a co za tym idzie nie zużywa się.

RAID 5EE od RAID 5E różni się tym, że obszar zapasowy zamiast być na końcu dysków składowych macierzy jest rozłożony w postaci pasków obok pasków parzystości (jak RAID 6, tyle zamiast drugiego zestawu pasków parzystości są paski pustego miejsca). Ma to dwie implikacje: kompensacja takiej macierzy jest szybsza niż alternatywnej RAID 5E, wspomniana w poprzednim akapicie poprawa prędkości dzięki izolacji najwolniejszego obszaru dysków jest w tym wypadku nieobecna. W zależności od implementacji oba typy macierzy piątej rozszerzonej pozwalają na maksymalnie osiem do szesnastu dysków, aczkolwiek zysk z prędkości oraz nakład operacji I/O związanych z kompresją i ekspansją macierzy ogranicza użyteczną maksymalną ich liczbę do tej mniejszej wartości. Ponadto obie macierze pozwalają na tworzenie na nich jedynie jednego logicznego dysku. Ostatnią wadą tych macierzy jest ich znikoma podobnie do RAID 1E dostępność.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »