MSI Wind U160 - Być jak Sony Vaio

Już po pierwszym kontakcie z U160 widać, że tym razem inżynierowie firmy MSI postarali się, aby koło tego modelu nie dało się przejść obojętnie. 

Zaznajomieni z rynkiem komputerów przenośnych z pewnością spytają "czy ja już tego gdzieś przypadkiem nie widziałem?" - i bardzo słusznie. Obudowa opisywanego MSI Wind U160 budzi nieodparte skojarzenia z komputerami Sony Vaio Z. Można więc z całą stanowczością stwierdzić, że styliści firmy MSI wzorowali się najlepszych. I zdecydowanie wyszło im to na dobre - ich praca nad U160 została w bieżącym roku odznaczona nagrodą iF Product Design Award (znaną w branży jako Oscary Designu), przyznawaną corocznie przez iF International Forum.

Testowany model dostępny jest w 2 wariantach kolorystycznych nazwanych odpowiednio: Fancy Gold i Jet Black. 

Bez względu na wybrany wariant kolorystyczny, większość obudowy MSI Wind U160 pokryta została błyszczącym, lekko metalicznym lakierem, który zgodnie z tradycją bardzo niechętnie rozstaje się ze wszystkimi odciskami palców, które znajdą się na jego powierzchni. 

W oczy rzuca się specyficzna konstrukcja zawiasu matrycy, zwana czasem "Bamboo style". Tylny walec poza mocowaniem ekranu zawiera w sobie również estetycznie wkomponowaną baterię. Nieco mniej estetycznie U160 prezentuje się z powiększonym akumulatorem, który zdaje się nie do końca pasować do spójnej konstrukcji tego modelu. Ale to przypadłość do której zdążyliśmy się w świecie komputerów przenośnych przyzwyczaić. Jak zwykle "coś, kosztem czegoś".

W (dość grubą) ramkę matrycy wbudowano kamerę internetową o rozdzielczości 1,3 miliona pikseli oraz (z prawej strony) mikrofon. Idealny zestaw dla kogoś, kto lubi prowadzić wideorozmowy przez komunikator, krzycząc do ekranu :-) W praktyce oba urządzenia sprawdzają się nieźle, choć prawdopodobnie większość użytkowników preferować będzie korzystanie z mikrofonu umieszczonego bliżej aparatu mowy.

Z prawej strony znalazł się estetycznie wkomponowany w tylną belkę włącznik, gniazdo RJ-45 (Ethernet), dwa porty USB2.0, gniazda audio oraz czytnik kart pamięci (2w1).

Po lewej stronie umieszczono złącze blokady Kensington, wylot powietrza układu chłodzenia, gniazdo D-SUB, trzeci port USB2.0 oraz przełącznik stanu bezprzewodowej karty sieciowej. W dość niefortunnym miejscu, bo mniej więcej w na środku ścianki bocznej znalazło się również gniazdo zasilania. Znacznie mniej kłopotliwą lokalizacją byłyby bliższe okolice tyłu netbooka.

Części użytkowników przeszkadzać może ograniczony kąt otwarcia ekranu, wynoszący około 120-130°.

Pochwały należą się inżynierom MSI za zainstalowaną klawiaturę typu Chiclet. Pisze się na niej bardzo wygodnie - klawisze mają dobrze dobrany, przyjemny skok i odpowiednią sztywność. Klawiatura nie ugina się ani odrobinkę, dzięki czemu pisanie na niej pomimo zredukowanych rozmiarów potrafi - po chwili przyzwyczajenia - być naprawdę wygodne.

Nieco gorzej wypada zastosowana płytka dotykowa. Jej powierzchnię odróżnia od reszty pulpitu delikatnie wyczuwalna, wypukła faktura. Palec prowadzi się po niej wygodnie, a kursor reaguje dokładnie tak jak tego oczekujemy. Problematyczne jest za to korzystanie z przewijania. Zamiast obsługi gestów, albo specjalnie wydzielonej do tego celu strefy, po której można przesuwać palcem w kierunku, w którym chcemy stronę przewinąć, w U160 należy puknąć w prawy-górny, bądź prawy-dolny róg touchpada - co jest rozwiązaniem mało intuicyjnym i niezbyt wygodnym. Kiepskim pomysłem pod względem praktycznym jest również zastosowanie pojedynczej belki w charakterze przycisków touchpada - widocznie estetyka wygrała w tym wypadku z ergonomią.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• następna ›
• ostatnia »