Test ROCCAT Sova - jak zagrać w salonie klawiaturą i myszą

Chodzą po świecie pewne beznadziejne przypadki, których nijak nie da się wyleczyć. Nie mam tutaj na myśli głupoty, a chorobę, na którą cierpię, taką fizyczną. Nie chcę was zamęczać szczegółami, więc powiem tylko, że pracując lub grając godzinami przy komputerze, powinienem trzymać nogi wysoko, na przykład opierając je na krześle przyniesionym z salonu. Konstrukcja mojego biurka skutecznie utrudnia mi wygodne ułożenie ciała, sprawiając, że po godzinie takich akrobacji porządnie boli mnie kark, nie mówiąc już o nienaturalnej pozycji łopatek. Mógłbym teoretycznie trzymać klawiaturę na kolanach, ale co z myszką? Ona siłą rzeczy musi spoczywać na podkładce, przecież nie będę nią zasuwał na kolanie. Rozwiązaniem byłby model zaopatrzony w gładzik, ale kto to widział grać na touchpadzie? Wóz albo przewóz. Przyznacie mi chyba, że bez zmiany biurka się nie obejdzie... albo bez zaopatrzenia się w ROCCAT Sova, na której właśnie piszę tą recenzję.

Autor: Krzysztof Wójtowicz

Analogicznie do modelu Skeltr, ROCCATowi mnóstwo czasu zabrało dopuszczenie Sovy do sprzedaży. Zaprezentowany jeszcze na targach E3 2014 prototyp przeszedł długą drogę, zmieniając wygląd kilka razy i pomimo tego, iż niektóre z poprzednich iteracji bardziej mi się podobały, to obecna sylwetka nareszcie została uznana przez firmę za finalną. Producent we wczesnych fazach projektowych posiłkował się opiniami społeczności, pozwalając internautom na wybranie, które cechy urządzenia byłyby dla nich najważniejsze. Możliwości wyboru było mnóstwo: począwszy od opcji bezprzewodowości, przez zastosowane przełączniki, aż po gniazda audio. Do redakcji trafiła wersja membranowa klawiatury, jednak w ofercie znajduje się również odmiana mechaniczna o nazwie ROCCAT Sova MK. W największym uproszczeniu jest to klawiatura z podkładką pod mysz, podstawką pod nadgarstki i poduszeczkami zamontowanymi od spodu konstrukcji. Niestety, na rynku znajdzie się jedynie wersja przewodowa, zaś o odmianie bezprzewodowej na razie ani widu, ani słychu. Sova wyposażona jest w 2 porty USB do podłączenia myszki i headsetu (choć brakuje portów audio), głębokie korytko na upchnięcie kabli oraz wąski układ ANSI TKL, zawierający wszystkie klawisze sekcji edytora. Ponadto, podkładka pod mysz i podstawka pod nadgarstki są wymienialne, co otwiera okno do wprowadzenia do oferty producenta dodatkowych akcesoriów oraz do drukowanych w 3D części zamiennych. To wszystko spoczywa na czterech odłączanych poduszeczkach.

Testujemy lapboard membranowy ROCCAT Sova. Jest to przewodowa klawiatura z podkładką pod mysz, podstawką pod nadgarstki i poduszeczkami zamontowanymi od spodu konstrukcji.

Firma ROCCAT GmbH (w skrócie ROCCAT), założona 2007 roku w Niemczech przez René Korte zaistniała na rynku peryferiów komputerowych przy pomocy myszy Kone. Model ten przeszedł kilka modernizacji na przestrzeni lat, a obecnie stanowi najbardziej rozpoznawalną serię w ofercie producenta z Hamburga. Na asortyment ROCCATa oczywiście nie składają się jedynie myszy, bowiem firma oferuje również klawiatury mechaniczne i membranowe, headsety i słuchawki, podkładki materiałowe i plastikowe oraz akcesoria i oprogramowanie Swarm. Niemiecki producent swój wkład w świat eSportu wniósł poprzez sponsorowanie profesjonalnych drużyn League of Legends, takich jak Quantic Gaming, against All authority czy mortal Teamwork. Pod koniec 2013 obwieścił jednak plany na uformowanie własnego składu. Team ROCCAT, współfinansowana przez AMD, powstała w styczniu 2014 roku poprzez przejęcie wszystkich członków zespołu Kiedyś Miałem Team, który podczas Europejskich Mistrzostw Sezonu 4 w League of Legends zdobył miano czarnego konia, odnosząc miażdżące zwycięstwo nad faworytami turnieju, Ninjas in Pyjamas. Swego czasu większość drużyny stanowili polscy gracze, jednak obecnie zastąpili ich przedstawiciele innych narodowości, a Team ROCCAT startuje teraz również w zawodach gry Starcraft II.

Specyfikacja ROCCAT Sova

• Przełączniki: membranowe
• NKRO: 8KRO
• Układ: QWERTY / ANSI (szeroki lewy Shift)
• Profil klawiszy: Cherry (średni)
• Wymiary: 64.6 cm szerokość x 28.0 cm długość x 3.7 cm grubość (bez gąbek)
• Wymiary podkładki pod mysz: szerokość 28 x długość 23 cm
• Rodzaj podkładki: plastikowa
• Waga bez kabla: 2020 g
• Podkładka pod nadgarstki: Tak
• Podświetlenie: niebieskie
• 512 kB pamięci wewnętrznej i 32-bitowy procesor Arm IC
• Częstotliwość odświeżania: 1000 Hz
• Oprogramowanie: ROCCAT Swarm
• Klawisze multimedialne: Tak
• Kabel: USB 2.0 / 390 cm / bez oplotu
• Gniazda: 2 x USB 2.0
• Gwarancja: 24 miesiące
• Kompatybilność: Windows, Linux, SteamOS
• Wyposażenie sprzedawane oddzielnie: chwytak na smartfona
• Podłączane mouse bungee w zestawie
• Strona produktu

Źródła współczesnych klawiatur należy upatrywać w dwóch maszynach - dalekopisach oraz dziurkarce klawiaturowej (ang. keypunch). Nowoczesne dalekopisy zostały opracowane przez amerykańskich inżynierów Charlesa i Howarda Kruma w latach 1907-1910, aczkolwiek jeszcze w latach 70. XIX wieku ich protoplaści służyli do wpisywania oraz jednoczesnego nadawania danych o kursach giełdowych za pośrednictwem kabli telegraficznych. Funkcjonalność dziurkarek, wymyślonych przez Hermana Holleritha, obejmowała natomiast pisanie programów i przechowywanie danych na kartach perforowanych. ENIAC, pierwszy komputer do zastosowań ogólnych, wykorzystywał dziurkarkę zarówno jako urządzenie wejścia, jak również wyjścia, podczas gdy BINAC używał elektromechanicznej maszyny do pisania, utrwalającej dane na taśmach magnetycznych. Do końca lat 60. właśnie takie rozwiązania wiodły prym w interakcji z komputerem, lecz interfejs wizualny spopularyzowany przez terminal komputerowy Datapoint 3300 zmarginalizował dotychczasowe systemy papierowe. Od tego czasu klawiatura elektromechaniczna stała się najpopularniejszym sposobem na komunikację z komputerem, stanowiąc obok myszki niezbędny składnik każdego zestawu PC.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• następna ›
• ostatnia »