Recenzja obudowy XPG Invader X BTF - Szklarnia z dobrym przewiewem i obsługą płyt głównych ze złączami na rewersie

Test obudowy XPG Invader X BTF - Wygląd

XPG Invader X BTF charakteryzuje się wymiarami 485 x 448 x 245 mm, będąc stosunkowo szeroką konstrukcją pomimo braku odseparowanej bocznej komory wzorem Corsair 6500X. Całość w przeważającej części wykonano z walcowanej stalowej blachy o grubości ~0,8 mm oraz hartowanego szkła o grubości 3 mm, natomiast tylko nieliczne elementy z tworzywa sztucznego (m.in. stopki). Obudowa zachowuje bardzo dobrą sztywność i stabilność, co zawdzięcza również wadze wynoszącej blisko 9 kilogramów. Wszystkie krawędzie zostały wyszlifowane lub zaokrąglone, całkowicie niwelując ryzyko skaleczenia, a dodatkowe marginesy jeszcze bardziej usztywniają skrzynkę. Jakość użytych materiałów i wykonania jest naprawdę wysoka.

Front obudowy to jednolita tafla hartowanego szkła, posiadająca w trzech miejscach białe obwoluty, mające w założeniach ukrywać metalowe stelaże i podnosić warstwę estetyczną. Identycznie sprawa wygląda w przypadku prawego boku, co zdecydowanie poprawia spójność wizualną. Wybranie takiego materiału wyklucza oczywiście możliwość instalacji czegokolwiek na przodzie, dlatego wentylatory wciągające chłodne powietrze zamontowano w bocznej wnęce. Skutkiem powyższego XPG Invader X BTF raczej nie będzie obiektem westchnień dla zwolenników tradycyjnej wentylacji. W podstawie obudowy umieszczono panel I/O, którego niestety nie przeniesiemy w inne miejsce, co umożliwia chociażby Volcano Space Apex ARGB.

Obydwa boczne panele zamontowano na klasycznych szybko-śrubkach z dużymi głowami, jednak to jeszcze nie wystarczy do zdjęcia szklanego skrzydła. Najpierw trzeba bowiem odkręcić górną pokrywę, która uniemożliwia podważenie przezroczystego boku, osadzonego w czterech zapadniach z metalowymi bolcami. Demontaż okazuje się problematyczny, dlatego zawiasy albo zatrzaski kulkowe byłyby zdecydowanie lepszym rozwiązaniem. Ograniczenie nie dotyczy lewego boku, któremu zafundowano standardowy mechanizm na zasadzie wsuwania. Jednolite skrzydło jest sztywne pomimo wprowadzenia pokaźnej ilości geometrycznych otworów wentylacyjnych, będących substytutem dla frontowych, które zabezpieczono filtrem przeciwko kurzowi.

Górna pokrywa pod względem stylistycznym nawiązuje do lewego bocznego panelu, gdzie również zastosowano strukturę trójkątnych otworów wentylacyjnych. Demontaż tego elementu wymaga odkręcenia dwóch szybko-śrubek, a producent przewidział także specjalny profil ułatwiając to zadanie. Kiedy usuniemy maskownicę, naszym oczom ukazuje się stelaż przeznaczony do instalacji chłodnicy albo wentylatorów, gdzie upchniemy maksymalnie 3x 120 / 2x 140 mm, chociaż przestrzeń wydaje się większa. Faktycznie, miejsca jest całkiem sporo, niestety brakuje otworów montażowych dla 3x 140 mm. Sporo wolnej przestrzeni, znajdującej się pod geometrycznym wzorem, zostaje między tacką montażową i miejscem na AiO. Całą górną pokrywę zabezpiecza elastyczny filtr przeciwko kurzowi na magnesie.

XPG Invader X BTF spoczywa na dwóch grubych płozach pełniących funkcję nóżek, które podbito czterema dużymi podkładkami antypoślizgowymi. Zapewnia to obudowie bardzo dobrą stabilność. Plastikowy tunel wychodzący z przedniego wspornika, to maskownica przewodów panelu I/O. Spód został ponownie upstrzony geometrycznymi otworami wentylacyjnymi, przypominającymi modele Corsair, aczkolwiek dolny wentylator zasysający powietrze jest trochę zasłonięty, co skontrowano wywietrznikami w przedniej nóżce. Warto jeszcze odnotować, że filtr przeciwko kurzowi zamontowano w sztywnej plastikowej ramce, osadzając w prowadnicy wychodzącej z prawego boku, co zdecydowanie ułatwia czyszczenie tego elementu. 

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• następna ›
• ostatnia »