Test obudowy komputerowej FSP M580 - Jednolita szklana tafla i cztery wentylatory z efektem lustra w rozsądnej cenie

Test obudowy FSP M580 - Wygląd

Wymiary FSP M580 wynoszą 460 x 398 x 285 mm (D x W x S), otrzymujemy zatem naprawdę szeroką konstrukcję, co recenzowana obudowa zawdzięcza bocznej komorze zasilacza i nośników. Producent jako materiał wykorzystał przede wszystkim walcowaną stalową blachę o grubości ~0,7 mm oraz hartowane szkło o grubości ~3 mm, natomiast kilka elementów wykonano z tworzywa sztucznego m.in. przednie profile i stopki. Frontowy oraz prawy boczny panel stanowi jednolitą szklaną taflę, nadającą skrzynce spójnego eleganckiego wyglądu, zwłaszcza dzięki miękkiemu zaokrągleniu krawędzi. Pionowa wąska listwa biegnąca wzdłuż łączenia jest podświetlana. Pomimo braku prawego słupka FSP M580 zachowuje przyzwoitą sztywność, nawet kiedy zdemontujemy szklany bok będący zarazem wspornikiem.

Wyjęcie szklanego elementu wymaga odkręcania szybko-śruby umieszczonej na spodzie, następnie zaś pociągnięcia panelu do przodu, co przebiega całkiem sprawnie. Poprawnym ułożeniem zajmują się prowadnice oraz zatrzaski kulkowe. Inna kwestia, że wykonanie powyższej czynności bez rękawiczek pozostawi na powierzchni tłuste odciski palców. Trudno jednak w takim przypadku wskazać lepszy system montażowy. Przyczepić można się jednak do pewnego detalu, mianowicie plastiki na zaokrągleniach nie zostały idealnie zlicowane ze szklanym panelem, co widoczne jest zwłaszcza na dolnej krawędzi. Szkło wzmocniono natomiast metalowymi kołnierzami i doprawiono czarną obwolutą ukrywającą struktury montażowe.

Większość górnej pokrywy FSP M580 zabezpiecza magnetyczny filtr przeciwko kurzowi, zakrywający stelaż przeznaczony do montażu wentylatorów lub radiatora. Zabrakło jednak wypustka albo niewielkiego wcięcia w korpusie skrzynki, ułatwiającego odseparowanie maty zamiast podważania krawędzi paznokciem. Na górze zamieści się chłodnica 360 mm, ewentualnie trzy wentylatory w rozmiarze 120 / 140 mm. Przesunięcie szyn montażowych w kierunku przeszklonego boku pozwoliło wygospodarować więcej przestrzeni pomiędzy radiatorem i tacką montażową płyty głównej, ułatwiając zarazem dostęp do kluczowych złączy m.in. zasilania EPS płyty głównej. Jednolity metalowy pasek zakrywa część stelaża.

FSP M580 spoczywa na czterech plastikowych nóżkach w kształcie litery L, które podbito gumowymi stoperami poprawiającymi przyczepność, aczkolwiek dzięki szerokości prawie 300 mm urządzenie niełatwo jest przesunąć delikatnym pchnięciem. Połowa powierzchni spodu okazuje się jednolitym kawałkiem stalowej blachy, podczas gdy pozostała część jest przewiewna oraz wykonana w strukturze plastra miodu. Wszystko zostało zabezpieczone filtrem przeciwko kurzowi montowanym na magnetycznej obwolucie, co jest lepszym rozwiązaniem od zwykłych wpychanych wkładek, aczkolwiek znacznie ustępuje sztywnej plastikowej ramce. Przynajmniej dzięki punktom orientacyjnym w postaci nóżek, ponowne umieszczenie filtra nie sprawia wielkich trudności, a boczna orientacja nie wymusza podnoszenia całego komputera.

Prawy szklany bok obudowy nie potrzebuje dodatkowych szybko-śrub na bocznych krawędziach, trzymając wyłącznie na prowadnicach i zatrzaskach, podczas gdy lewemu zafundowano standardowy system montażowy wymagających dwóch szybko-śrub. Obudowa FPS M580 posiada złącza: 2x USB-A 3.0, 1x USB-C 3.2, wyjście audio, osobne przyciski Power / Reset / LED i jeszcze dwie diody sygnalizacyjne. Wszystko poprowadzono wzdłuż lewej górnej krawędzi. Niektórzy producenci decydują się umieścić panel I/O na spodzie obudowy, niemniej takie podejście sprawdza się wyłącznie w przypadku ustawienia komputera na biurku, bo jeżeli maszynę trzymamy na podłodze dostęp do złączy okazuje się wysoce utrudniony.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• następna ›
• ostatnia »