Test obudowy komputerowej Corsair 3500X - Przeszklona i dobrze wykonana konstrukcja. W rozsądnej cenie, tylko bez wentylatorów

Test obudowy Corsair 3500X - Wnętrze

Wnętrze Corsair 3500X przeszło reorganizację względem klasycznych modeli, ponieważ zmianie uległa pozycja przednich wentylatorów, wymuszona przez zastosowanie szklanego frontowego panelu. Zachowano większość piwnicy przeznaczonej dla zasilacza, jednak skrócenie komory spowodowało ograniczenie ilości miejsca przeznaczonego dla nośników. Reszta konstrukcji zachowuje cechy tradycyjnego ATX, będąc zarazem przygotowana na płyty główne z odwróconymi złączami. Obudowa pomieści powietrzne systemy chłodzenia o wysokości 180 mm i karty graficzne o długości 410 mm, nawet w przypadku wstawienia chłodnicy w bocznej komorze, niemniej przy komplecie wentylatorów radiator najlepiej wstawić na górze. Wartym odnotowania jest natomiast fakt, że sumarycznie zmieścimy dwa AiO w rozmiarze 360 mm.

Wnętrze Corsair 3500X jest całkiem przestronne, dobrze przemyślane i instalacja komponentów przebiega bezproblemowo. Skrzynka posiada zmodyfikowaną tackę montażową, zawierającą dodatkowe otwory poszerzające kompatybilność obudowy z płytami głównymi mającymi złącza na rewersie. Powyższe rozwiązanie pozwala ograniczyć widoczność okablowania, istotne szczególnie w konfiguracjach nastawionych na ekspozycję komponentów. Tacka montażowa pomimo licznych otworów rewizyjnych utrzymuje zadowalającą sztywność. Zabrakło natomiast gumowych kołnierzy w kilku miejscach, gdzie faktycznie byłyby przydatne np. komora zasilacza, górne przepusty i ewentualnie boczna ścianka biegnąca obok wnęki na wentylatory.

Zaplecze Corsair 3500X jest skromniejsze niż oferują obudowy o tradycyjnym układzie, bowiem do dyspozycji zostaje około dwie-trzecie przestrzeni. Całość zaprojektowano w sposób typowy dla podobnych skrzynek m.in. wprowadzono alternatywny systemu montażu względem klasycznych koszyków na nośniki. Wyraźnie skrócona komora zasilacza nie pomieści niczego więcej poza docelowym komponentem o długości 180 mm. Producent wprowadził więc odkręcaną metalową tackę przeznaczoną do montażu maksymalnie dwóch urządzeń 2,5 i 3,5 cala, które wyczerpują możliwości magazynowe Corsair 3500X. Miejsca na nośniki jest stosunkowo niewiele, a dodatkowo nie zadbano o usprawnienie procesu montażu.

Przewody można łatwo upchnąć w przestrzeni między tacką montażową i bocznym skrzydłem, gdzie głębokość wynosi około 30 mm, pomijając płytszą sekcję zarezerwowaną dla nośników. Specjalnych zapinek, rzepowych opasek czy tunelu technicznego niestety nie uświadczymy. Wszystko trzeba pospinać i poukładać własnoręcznie, ale producent dołożył kilka trytytek w komplecie. Skrzynka posiada siedem perforowanych zaślepek kart rozszerzeń, oczywiście metalowych oraz wielokrotnego użytku, których wzornictwo jest zbieżne z pozostałymi elementami. Corsair 3500X umożliwia wertykalny montaż karty graficznej, wystarczy tylko odkręcić stelaż ze śledziami i zmienić jego orientację, niemniej riser trzeba dokupić oddzielnie. Wówczas do dyspozycji pozostaje sześć zaślepek, realnie natomiast cztery ze względu na laminat płyty głównej, a producent nie dodał niczego, żeby zakryć otwór powstały nad śledziami.

Skrócenie komory zasilacza pozwala zainstalować na spodzie, dokładnie między tunelem i frontowym panelem, dodatkowy 120 / 140 mm wentylator. Jego obecności nie warunkuje na szczęście zawartość bocznej komory. Niezależnie czy umieścimy tam wentylatory, czy pełnowymiarową (360 mm) chłodnicę AiO, miejsca dla niego ponad wszelką wątpliwość nie zabraknie. Podobne rozwiązanie jest stosowane w praktycznie każdej obudowie wykonanej w takim układzie, kompensując mniejszą efektywność wtłaczania powietrza w stosunku do jednostek umieszczonych centralnie na przodzie. Corsair 3500X na tylnej ściance przewiduje także obowiązkową pozycję dla wyciągającego wentylatora 120 / 140 mm

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• następna ›
• ostatnia »