Na tej obrotowej kostce LED można grać w klasyki Nintendo NES

Przedziwnych sprzętów, na których można grać nie brakuje, od biedy można w końcu nawet w DOOMa zagrać na 20-letnim aparacie Kodak. Zupełnie innym rodzajem wyczynu jest jednak stworzenie własnego sprzętu, a na dość nowatorski pomysł wpadł Greig Stewart, który skonstruował specjalną, obracającą się kostkę LED, dzięki której można grać w klasyki z Nintendo Entertainment System, czyli popularnego NES-a. W tym konkretnym przypadku wynalazca sprawił, że kostka obraca się w pełnej synchronizacji z kultową grą Konami, Castlevania. Stewart przy okazji musiał nieco zaingerować w kod źródłowy gry, usuwając tzw. scrolling, aby osiągnąć pożądany przez siebie efekt.

Gadżet składa się z Raspberry Pi 4 oraz zestawu 6 matryc Adafruit 64x64, tacy obrotowej przy zmodyfikowanym kodzie gry z emulatora NES-a na JavaScript. Dzięki niemu można grać w Castlevanią z postacią przechodzącą od kostki do kostki.

Sercem gadżetu jest Raspberry Pi 4, który umożliwia emulację Castlevanii ze zmodyfikowanym kodem, a do tego konstruktor użył sześciu matryc Adafruit 64x64 pikseli przytwierdzonych do ramki (ze specjalnym zawiasem) wydrukowanej drukarką 3D (razem tworzą kostkę). Matryce kontrolowane są przez osobny układ Adafruit LED Matrix Raspberry Pi Bonnet. Dopełnieniem całości jest taca obrotowa, która odpowiada za poruszanie się kostek. Początkowo twórca chciał, by urządzenie wyświetlało sześć różnych gier jednocześnie, ale z czasem zmienił zdanie i postanowił dopasować do niego Castlevanię w bardzo specyficzny sposób.

PureRetro: gry z Nintendo NES, Famicom i Pegasus z widokiem 3D

Efekt stworzony przez Stewarta jest imponujący, gdyż zamiast przesuwającego się tła, postać przechodzi z kostki do kostki. Aby go osiągnąć, autor gadżetu dokonał modyfikacji w emulatorze NESa opartym na Javascript, usuwając efekt przewijania się tła, tak aby wyglądało, jakby Simon porusza się po sześcianach. Każda z kostek jest również zaprogramowana tak, aby śledzić położenie postaci w grze, by dopasować prędkość obrotu. O całym procesie, od skonstruowania ramki przez ustawienie matryc po modyfikację kodu skończywszy, można przeczytać tutaj na blogu Greiga Stewarta.