Test Asus Eee Pad Transformer Prime - To tablet czy już netbook?

Stacja dokująca

Dostarczona, opcjonalna, aczkolwiek nie mniej ważna część zestawu ASUS Transformer Prime okazuje się jednoczesnym krokiem do przodu i do tyłu względem pierwszej wersji. Tak, jest dużo cieńsza od poprzednika, jest wykonana z grawerowanego aluminium i ogólnie prezentuje się dużo, dużo lepiej, ale to jednak nie wszystko. Zamiast dwóch otrzymujemy teraz tylko jedno złącze USB, natomiast z czytnika wielu formatów kart pamięci pozostaje nam jedynie sprzęt do obsługi kart SD. Co więcej, baterii obecnej w stacji odjęto ponad 2Wh pojemności. Jedno złącze USB to zdecydowanie za mało, zwłaszcza biorąc pod uwagę standardowe 3 tego typu gniazda u konkurentów na rynku laptopów. Ze względu na inną budowę uchwytu na tablet, niemożliwa jest też kombinacja dwóch części z różnych generacji.

Na spodzie doku znajdują się cztery gumowe nóżki, które zapewniają bardzo dobrą stabilność złożonego “ultrabooka”. Niestety, w momencie kiedy otworzymy go na więcej niż 80-90 stopni, zawias podnosi nieco tylną część urządzenia, co kompletnie niweluje działanie podstawek i sprawia, że często możemy frustrować się stopniowym zjeżdżania naszego urządzenia po choćby średnio śliskiej powierzchni. Sam zawias nie zapewnia też w żadnym wypadku wystarczającej podpory dla tabletu. Choćby najmniejszy ruch sprawia, że ekran spada do najbardziej rozłożonej pozycji. Na szczęście/nieszczęście maksymalny kąt rozwarcia to tylko około120-130 stopni, co nie pogarsza dramatycznie pracy z urządzeniem, ale ogranicza nieco wygodę obsługi na kolanach.

Oprócz zapewnienia dodatkowych interfejsów, dok pełni oczywiście funkcję przybliżenia możliwościami tego sprzętu do laptopów. Pełnowymiarowa klawiatura QWERTY oferuje nieporównywalnie większe możliwości niż zwykła, niedostosowana do pracy biurowej klawiatura dotykowa. Skok klawiszy jest jednak średnio wyczuwalny i wśród netbooków powinniśmy nie mieć większych problemów ze znalezieniem wygodniejszej konstrukcji - zwłaszcza jeżeli chcemy wydać podobne pieniądze co na Prima z dodatkową stacją. W gąszczu klawiszy odnajdziemy wiele funkcyjnych do, między innymi: sterowania jasnością ekranu, odtwarzaczem muzyki, głośnością i wiele innych, które są niezmiernie przydatne w szybkim operowaniu urządzeniem. Niestety, bardzo często brakowało mi w nocy podświetlenia tej jednostki. Pomimo, że próbuje ona jak najbardziej przypominać pełnowymiarowe urządzenia, nadal jesteśmy zmuszani do pochylenia ekranu i poszukania potrzebnego przycisku. W tej cenie wydaje się to konieczną opcją.

Klawiatura klawiaturą, spełnia swoje zadanie, ale nie widzę żadnego powodu umieszczania obok niej touchpada. Praktycznie przez cały czas testów był wyłączony, ponieważ w czasie pisania niemal co chwila zdarzały się przypadkowe kliknięcia, a wszystkie operacje wymagające dodatkowej ingerencji oprócz poprzez klawiaturę były wykonywane przez zwykłe, bezproblemowe machnięcia dłonią. Ci jednak, którzy interesują się sprawnością touchpada - jest bardzo czuły, co jako tako niweluje jego bardzo skromny rozmiar - operowanie nim jest całkiem przyjemne, choć to zdecydowanie nie ta sama wygoda jak operowanie dotykowym ekranem. Nieco gorzej sprawowały się klawisze, które czasami trzeba było ponownie wyczuć po nietrafionej próbie, ale nadal było ponadprzeciętnie patrząc na większość konstrukcji laptopowych. Jedynie właśnie jego wielkość była naprawdę ciężkostrawną wadą - rozmiar jest mniejszy niż w typowych netbookach, a chciałoby się tutaj czegoś bardziej w stylu MacBooków.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• następna ›
• ostatnia »