Masz problem z jakością anti-aliasingu w Baldur’s Gate 3? Można go rozwiązać, ale wymaga to bardzo dobrego sprzętu

Baldur’s Gate 3 to jedna z najlepszych i najważniejszych gier ostatnich lat. Produkcja zachwyca niemal każdym aspektem, pozostając wierna standardom tworzenia gier sprzed co najmniej kilkunastu lat. Także oprawa graficzna prezentuje ponadprzeciętny poziom, choć nie udało się całkowicie uniknąć problemów optymalizacyjnych. Na tym pięknym obrazie kładzie się także inna drobna ryska, która związana jest z implementacją anti-aliasingu. Można temu jednak zaradzić.

Jakość anti-aliasingu w Baldur's Gate 3 nie zachwyca. Uzyskanie w rozdzielczości 1080p jakości grafiki charakterystycznej dla materiałów promujących tytuł, wymaga zazwyczaj skorzystania z opcji dostępnych w panelu sterowników kart graficznych.

Baldur's Gate 3 z rewelacyjną średnią ocen na Metacritic. Tytuł znalazł się w czołówce gier wszech czasów

Oglądając oficjalne materiały prasowe, w tym zrzuty ekranu i trailery, można zauważyć, że gra cechuje się wysoką ostrością obrazu i praktycznie brakiem aliasingu, czyli zniekształceń (schodkowania obrazu) na krawędziach obiektów. Zjawisko zazwyczaj łatwo zniwelować. Wystarczy bowiem włączyć anti-aliasing w ustawieniach graficznych gry. Problem w tym, że jakość implementacji technik AA w Baldur’s Gate 3 pozostawia wiele do życzenia, co sprawia, że niełatwo uzyskać efekt prezentowany w materiałach prasowych Larian Studios. Wiele zależy tutaj od subiektywnej percepcji wyświetlanego obrazu, ale nie jest trudno znaleźć w Internecie narzekania na ten aspekt gry.

Baldur's Gate 3 z olbrzymią popularnością. Tytuł dołączył do ścisłego grona gier z największą liczbą równoczesnych graczy na Steamie

BG3 oferuje trzy standardowe techniki anti-aliasingu: TAA, DLAA i SMAA. Po ustawieniu jakości grafiki na "Ultra", automatycznie aktywowana jest pierwsza z nich. TAA bardzo dobrze niweluje schodkowanie obrazu, ale ma jedną poważną wadę – dosyć mocno rozmywa obraz. W efekcie grafika traci na ostrości i odbiega moim zdaniem znacząco od tego, co można ujrzeć na trailerach. Da się temu przeciwdziałać do pewnego stopnia za pomocą filtra wyostrzającego AMD, który jest zaimplementowany w grze, ale nie rozwiązuje to problemu w całości. Ostrość obrazu przy DLAA wypada znacznie lepiej, jednak tryb jest dostępny tylko na kartach NVIDII i po jego włączeniu pojawiają się delikatne zniekształcenia na modelach postaci (widoczne zwłaszcza w ruchu). Dezaktywuje to też całkowicie filtr wyostrzający AMD. SMAA pod względem ostrości wypada bardzo dobrze, ale praktycznie w ogóle nie rozwiązuje problemu aliasingu. Pomogłoby w tej sytuacji wyższe próbkowanie, ale niestety takowego zmienić w BG3 nie można. O DLSS w ogóle nie wspominam, ponieważ końcowy efekt jest gorszy niż przy DLAA.

AA off

SMAA

TOP 10 gier cRPG opartych na systemie Dungeons & Dragons - Baldur's Gate, Planescape: Torment, Neverwinter Nights...

Przeciętny gracz, który nie lubi zbytnio grzebać w opcjach, ma zatem dwie możliwości: pogodzić się z aliasingiem, albo zastosować technikę, która rozmazuje w jakimś stopniu obraz. W BG3 można świetnie się bawić nawet na najniższych ustawieniach graficznych, więc problem nie rujnuje w żaden sposób frajdy. Postawiłem sobie jednak za zadanie doprowadzenie jakości grafiki do stanu, który można ujrzeć w oficjalnych materiałach Larian Studios. Rozpocząłem od całkowitej dezaktywacji AA wbudowanego w grę i włączenia maksymalnego próbkowania w panelu sterowania NVIDII. Niestety ku mojemu rozczarowaniu nie przyniosło to żadnego skutku. Efekt przy próbkowaniu x8 jest taki sam, jak przy wyłączonym anti-aliasingu. Może to oczywiście być specyfika sprzętu, sterowników lub czegoś jeszcze innego, ale funkcja ta w przypadku BG3 u mnie po prostu nie działa, niezależnie od użytego API.

DLAA

TAA

Baldur’s Gate 3 – studio Larian nie idzie na kompromisy. Przygotowano olbrzymią liczbę wariantów zakończeń gry

Skoro możliwość wymuszenia wyższego próbkowania AA za pomocą panelu sterowania NVIDII spełzła na niczym, pozostało mi zatem użyć brutalnej siły. Chodzi tutaj o funkcję NVIDIA DSR, która pozwala na renderowanie obrazu w wyższej rozdzielczości i następnie jego downscalowanie do natywnej rozdzielczości monitora. Okazało się, że był to strzał w dziesiątkę. Renderowanie w 4K pozwoliło niemal na całkowite usunięcie aliasingu i jednocześnie zachowanie wysokiej ostrości obrazu. Należy odnotować, że wszelkich testów dokonywałem na 24-calowym monitorze o rozdzielczości 1080p. Odczucia mogą być zatem inne na sprzęcie o lepszych parametrach pracy. Ostatecznie udało się uzyskać jakość charakterystyczną dla materiałów prasowych Larian Studios. Puryści mogą dodatkowo aktywować SMAA i filtr wyostrzający AMD lub skorzystać z filtra Wyostrzanie+ wbudowanego w nakładkę GeForce Experience. Różnice ciężko uchwycić na statycznych zrzutach ekranu, ale największe z nich widać porównując półokrąg na hełmie Lae'zel (postać po lewej stronie, za plecami głównego bohatera) zestawiając ze sobą tryby TAA i DSR.

AA off, DSR 4K oraz Wyostrzanie+ (40%)

Baldur's Gate 3 - twórcy prezentują tytułowe miasto. Choć nie jest idealnie, to da się wyczuć klimat oryginału

Choć cały proces zakończył się sukcesem, to odbyło się to jednak kosztem olbrzymiego spadku wydajności. O ile na moim GeForce RTX 4070 w pierwszym i drugim akcie liczba FPS-ów była jeszcze przyzwoita i w miarę stabilna, to po dotarciu do tytułowych Wrót Baldura zaczęły się prawdziwe problemy. Gra nie działa tam najlepiej nawet w rozdzielczości 1080p, z uwagi na bardzo dużą liczbę postaci i wielokondygnacyjne budynki, nic zatem dziwnego, że przy renderowaniu 4K jest jeszcze gorzej. Wniosek z tego jest jeden – Larian najprawdopodobniej przygotowywał materiały prasowe w rozdzielczości wyższej niż 4K i choć możliwe jest osiągnięcie zbliżonego efektu przez zwykłych graczy, to potrzeba do tego bardzo dobrego komputera. Nawet to może jednak nie wystarczyć w trzecim akcie z uwagi na ograniczenia silnika. Każdy musi indywidualnie odpowiedzieć sobie na pytanie, czy warto sięgać po DSR. Różnica będzie miała znaczenie zapewne tylko dla prawdziwych purystów graficznych.