Test Xilence Interceptor Pro - Obudowa mieszcząca dwa komputery

Xilence Interceptor Pro - Wnętrze część 2

Zdemontowanie górnej, plastikowej maskownicy z regulowanymi płozami, rzekomo poprawiającymi właściwości chłodnicze Xilence Interceptor Pro, odsłania miejsce na cztery 120 mm wentylatory. Poziom niżej znajdziemy jeszcze miejsce na 120-140 mm jednostki, umiejscowioną dokładnie nad coolerem CPU, która traci rację bytu w momencie zamontowania płyty głównej Mini ITX. Wprawdzie kilkanaście milimetrów powinno wystarczyć do zassania odrobiny powietrza spod laminatu, ale ostatecznie chyba powinno to wyglądać nieco inaczej.

Pod spodem, dokładnie na wysokości zasilacza znalazł się wysuwany z tyłu filtr przeciw kurzowi, działający na podobnej zasadzie, jak w większości obudów komputerowych dla graczy.

Skoro już mowa o PSU, to jednostka ATX montowana jest oczywiście na dole, gdzie czeka nań niewielkie podwyższenie. Niestety, producent nie pomyślał o gumowych podkładach, więc musimy zadowolić się metalowym stelażem. Okablowanie od zasilacza można poprowadzić otworem, ale z niewiadomych przyczyn pozbawionego gumowego kołnierza.

Standardowo z Xilence Interceptor Pro otrzymujemy dwie 120-ki na froncie i jeden 140 mm wentylator ulokowany z tyłu, gdzie zwykle lądują tego typu jednostki. W blasze montażowej pod płytę główną przewidziano otwór dla wiązki EPS 12V zasilania procesora, natomiast kawałek wyżej znajdziemy jeszcze mały zakryty gumowym kołnierzem przelot

Slotów na karty rozszerzeń czyli popularnych „śledzi” upchnięto dziesięć, które zostały wykonane z blaszki o strukturze plastra miodu. Osobiście preferuję zamknięte wersje, bowiem lepiej tamują napływ kurzu do wnętrza skrzynki. Śledzie otrzymały pokaźnych rozmiarów szybko-śrubki, więc montaż kart graficznych itp., nie powinien nastręczać problemów.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• następna ›
• ostatnia »