Recenzja Marvel's Spider-Man 2, czyli historia najlepszej gry o Człowieku Pająku, jaka kiedykolwiek się ukazała na rynku

Recenzja Marvel's Spider-Man 2 - Fabuła

Marvel's Spider-Man 2 rozpoczyna się niespełna rok po wydarzeniach z samodzielnego dodatku Spider-Man: Miles Morales. Peter Parker poszukuje wymarzonej pracy, w dodatku stara się wiązać koniec z końcem, co wychodzi mu raczej średnio. Na głowie ma również dom cioci May, na którym ciąży kredyt hipoteczny. Jego druga połówka - Mary Jane Watson (MJ) stara się przypodobać redaktorowi naczelnemu Daily Bugle, J. Jonah Jamesonowi, który w dalszym ciągu usilnie uprzykrza życie Spider-Manom poprzez swój podcast. Z kolei Miles Morales chodzi do Brooklyn Vision, jednocześnie przygotowując ważny esej, który ma mu pomóc w przyszłej karierze. Każdy z bohaterów stara się zachować balans pomiędzy życiem prywatnym, a tym superbohaterskim, jednak finalnie nie będzie im to dane.

Już sam początek gry daje nam możliwość zobaczenia imponująco prezentującego się starcia z jednym z klasycznych przeciwników Spider-Mana. Niedługo później do Nowego Jorku przybywa tajemniczy Kraven Łowca wraz z całą armią popleczników, którzy za cel obrali sobie całkiem sporą liczbę złoczyńców miasta. Motywy Kravena z początku mogą wydawać się niejasne, jednak z czasem dowiadujemy się o nim coraz więcej, w tym także rzeczy które wyjaśniają powody takiego, a nie innego zachowania. Bardzo szybko również do gry dołącza Harry Osborn, o którym sporo słyszeliśmy w jedynce, był także centralną postacią dwóch scen po napisach (zarówno z jedynki jak również dodatku Miles Morales), co było oczywistą zapowiedzią jego pojawienia się. Gdzieś w tle tych wszystkich wydarzeń znajduje się jeszcze tajemniczy Symbiont, który zacznie w bardzo negatywny sposób wpływać za zachowanie i osobowość Petera Parkera. Finalnie na pierwszy plan wysunie się Venom, który był wielce wyczekiwanym złoczyńcą.

Studiu Insomniac Games udało się zachować odpowiedni balans pomiędzy poszczególnymi złoczyńcami, dzięki czemu każdy z nich otrzymuje odpowiednią ilość czasu, co pozwala wątkom fabularnym rozwinąć się w dobrym i ciekawym kierunku. Marvel's Spider-Man 2 można by nieoficjalnie podzielić na trzy akty - pierwszy w którym Kraven ze swoimi Łowcami dociera do Nowego Jorku i rozpoczyna największe Łowy swojego życia. Drugi etap skupia się na relacji Symbionta z Peterem Parkerem, by finalnie w trzecim akcie wprowadzić nam najniebezpieczniejszego z przeciwników, czyli Venoma. Natomiast jeśli skupimy się także na aktywnościach pobocznych, będziemy mieli okazję spotkać się z innymi kultowymi postaciami.

Bardzo zaintrygowało mnie podejście Insomniac Games do kwestii wybaczenia swoim przeciwnikom oraz niejednoznaczności w zachowaniu popularnych złoczyńców. Jedynka pod tym względem była bardzo prosta, nie wchodzono wtedy zbyt głęboko w umysły przeciwników. Pewną zmianę kierunku dało się odczuć w dodatku Miles Morales, z kolei w dwójce jest to jeszcze bardziej rozszerzone i rozbudowane. Gra stara się pokazać, że popularni złoczyńcy (nie wszyscy rzecz jasna, ale kilku z nich) powinni mieć możliwość otrzymania drugiej szansy, by móc naprawić krzywdy wyrządzone w przeszłości. Główny wątek fabularny skupia w tym aspekcie uwagę na postaci Martina Li, aka Mister Negative'a, jednak w wątkach pobocznych podobne interakcje są wprowadzone również dla innych antagonistów. Insomniac Games robi przetasowania i dzieli złoczyńców na tych złych do szpiku kości i tych, którzy starają się na nowo zaistnieć w społeczności, z lepszym lub gorszym skutkiem. Wprowadza to ciekawy aspekt niejednoznaczności, którego wcześniej bardzo brakowało. Co ciekawe, możemy tutaj dostrzec tożsame elementy z ostatnim filmem o Peterze Parkerze, czyli Spider-Man: No Way Home, gdzie główny bohater mimo wszystko starał się dotrzeć do tej cząstki dobra, która tkwiła w popularnych przeciwnikach, tj. Doktor Octopus, Sandman czy Lizard.

Grając w nowego Spider-Mana, byłem zachwycony tym że wzięto na warsztat wątek Symbionta oraz jego wpływu na umysły nie tylko naszego bohatera, ale również innych postaci. Z ciekawości w trakcie ogrywania produkcji, wróciłem do domowego wydania filmu Spider-Man 3 w reżyserii Sama Raimiego, by porównać sobie tożsame ze sobą motywy. O ile w filmie było to potraktowane po macoszemu i przede wszystkim w bardzo skrótowej formie, tak twórcy ze studia Insomniac Games podeszli do temu w bardziej dojrzały i ujmujący sposób. Peter Parker w chwili połączenia z Symbiontem jest w bardzo trudnej sytuacji - nie chodzi tylko o problemy finansowe czy kłopoty ze znalezieniem pracy, ale również o obwinianie się o wydarzenia z poprzedniej części. W ten sposób jego umysł staje się bardziej podatny na wpływy ze strony Symbionta, co dość szybko odczuje nie tylko nasz Spider-Man, ale również osoby z jego bliskiego otoczenia. To jest ten moment, w którym Marvel's Spider-Man 2 staje się poważniejszą i mroczniejszą grą, na co wpływ ma nie tylko działający Symbiont, ale również zmieniające się na naszych oczach otoczenie. Jest to coś nowego w podejściu Insomniac do prezentacji fabuły i ogólnie świata przedstawionego, jednocześnie udowadniając że bez problemu potrafią zaprezentować cięższą tematykę, wywołując w graczach odpowiednie emocje. To jest również dobry prognostyk, biorąc pod uwagę fakt, że ich następną grą jest Marvel's Wolverine, który powinien ociekać brutalnością oraz posępnością. Teraz, gdy zobaczyłem już wszystko co do zaoferowania ma Marvel's Spider-Man 2, jestem bardzo spokojny o powyższy projekt.

W przypadku Milesa Moralesa mamy z kolei motyw poradzenia sobie z traumą z przeszłości i skonfrontowania się nie tylko ze swoimi największymi lękami, ale również wszystkimi najgorszymi emocjami, które gdzieś głęboko w nim się zamknęły i tylko czekały na moment, w którym zostaną uwolnione. Ten wątek również poprowadzono w bardzo ciekawy sposób, dochodząc ostatecznie do odpowiedzi czy możliwe jest wybaczenie swoim wrogom. Miles Morales w dalszej części fabuły również okaże się istotną postacią, choć nie ukrywam że bardzo często jego wątek nie był tak bardzo absorbujący jak ten związany z Peterem Parkerem. Czasami bardzo chciałbym poznać ciąg dalszy historii Parkera, ale jednocześnie byłem zmuszony do popchnięcia do przodu wątku Moralesa. Finalnie gra kończy się pewną ważną deklaracją pomiędzy obydwoma Spider-Manami i choć sam jestem ciekawy jak będzie kontynuowany (gra wyraźnie wskazuje powstanie trójki, bowiem niektóre wątki pozostają otwarte, inne się tworzą pod koniec gry), to jestem pewny że nie wszyscy będą zadowoleni z pewnej decyzji fabularnej.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »