NASA będzie testować strzelanie do asteroid, na wypadek ziszczenia się scenariuszy z filmów sci-fi w przyszłości

DART (Double Asteroid Redirection Test) to misja agencji NASA, która ma na celu poszukiwanie rozwiązań pozwalających na ewentualne odparcie zderzenia asteroidy z naszą planetą. Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej szykuje się więc do wystrzelenia statku kosmicznego, który następnie poleci w kierunku dwóch asteroid o nazwach Didymos i Dimorphos, ostatecznym celem przesunięcia orbity jednej z nich (jest to układ złożony z dwóch asteroid, gdzie jedna krąży wokół drugiej). Start misji zaplanowano na 24 listopada tego roku, a do wystrzelenia statku-pocisku posłuży rakieta Falcon 9. Projekt jest częścią planetarnego systemu obrony NASA, a jego realizacja (uderzenie) ma odbyć się za około rok, bo tyle właśnie czasu zajmie podróż do wspomnianych asteroid.

Misja DART ma na celu zderzenie z mniejszą z asteroid podwójnego układu i obserwację, jak zmienia się jej orbita względem większego ciała niebieskiego.

NASA LunaNet – internet oraz system nawigacji zawitają na Księżycu, później zaś na Marsie

Didymos i Dimorphos zostały wybrane przez NASA ze względu na to, jak daleko znajdują się od Ziemi, a więc nie stanowi zagrożenia nawet po zderzeniu się ze statkiem kosmicznym pędzącym z prędkością około 24 tys. km/h. Chociaż system jest wystarczająco daleko, aby być bezpiecznym celem, wciąż jest wystarczająco blisko, aby naukowcy mogli zmierzyć wszelkie zmiany orbitalne za pomocą teleskopów naziemnych. Zebrane dane mają następnie posłużyć nam w przyszłości, jeśli tylko w ziemskim sąsiedztwie pojawi się jakaś niechciana asteroida. 

Szef NASA, Bill Nelson, w wywiadzie dla CNN wyznał, że wierzy, iż nie jesteśmy sami we Wszechświecie

Asteroida Dimorphus ma średnicę 160 metrów, podczas gdy jego większy "brat" Didymos ma średnicę 780 metrów. System Didymos jest tzw. układem zaćmieniowym widzianym z Ziemi. Oznacza to, że patrząc z ziemskiej perspektywy, orbitujący Dimorfus przechodzi przed i za Didymosem. Pozwala to naukowcom zmierzyć zmienność jasności układu w celu określenia ścieżki orbitalnej Dimorfusa. Ta sama technika obserwacji zostanie użyta już po zderzeniu się DART z powierzchnią kosmicznej skałki, dzięki czemu określimy, czy miało to jakikolwiek wpływ na jej orbitę. Czas misji został wybrany tak, aby zminimalizować odległość między Ziemią a Didymos, a więc po to by zapewnić optymalną jakość obserwacji teleskopowych.